Accidentally Pregnant By My Twin's Fiance (UNEDITED)

Chapter 25

Erica's POV

"Bitch, why did you confront that man like that?" Nazli asks frustratedly to Denice.

Nandito kami ngayon sa garden ng hospital.
Kahit ako kanina Hindi ko inaasahan na ganoon Ang gagawin ni Denice.

"He deserves it, bitches." Denice answered seriously.

Napahawak ako sa aking noo sa kanyang sagot at tumayo para makalanghap ng hangin.

"Denice, Hindi iyon yung tamang oras para gawin. Nasa loob tayo ng silid ng anak ni Serra. At isa pa huwag muna tayo ngayon dumagdag sa problema ng kaibigan natin." Paliwanag ko sa kanya.
"Nasabihan kapa tuloy na you're barking at the wrong tree." Dagdag ko na ikinatahimik namin ng ilang minuto.

"If he's not the father, then who and why the hell did that asshole say earlier outside the ER that he's the father of Serra's kid?" Pahayag ni Denice ng seryoso.

Dahilan ng pagtinginan namin ni Nazli na ikinaisip ko.

"Guys don't get mad at me but did you notice something earlier outside the ER?" Tanong bigla ni Nazli.

"Ang alin?" I ask.

"I don't know if I'm just hallucinating or what.." Sabi niya " Serra and Senna's husband... Parang may something sa mga actions ni Serra towards Mr. Osman." Dagdag Niya.

Napahilot ako sa aking noo sa kanyang pahayag.

"Ayan ka na naman sa pagiging praning mo Nazli. Ikakasal ka na nga bago matapos ang buwan na Ito Hindi kapa din nagbabago. Mabuti na Lang natagalan ka ni Aaron." Pahayag ko.

"I'm just sharing what I notice." Sagot niya.

"Ganyan ka Naman talaga, palagi mong binibigyan Ng kahulugan lahat Ng mga napansin mo sa iyong paligid." Sabi ko.

"What will I do? This is what I am since my mother gave birth to me."Sabi Niya.

"Let's go back there." Sabi ni Denice at tumayo.

"Are you calm now?" Tanong ni Naz.

Denice shrugged and go ahead of us.

Sumunod na Lang kami ni Naz sa kanya.

Habang naghihintay kami sa pagbukas ng elevator may tumawag sa amin.

"Denice, Nazli, Erica what brings you here? Are you goin' to visit your tito Stefan?" Pahayag ni Aunt Seizza.

Napatigil kami at palihim na nagtinginan.

Nakalimutan namin na dito pala na admit si Tito.

"We're here to visit a friend tita and of course pupunta din kami later Kay Tito Stefan." Sabi ni Denice.

"How's Tito, tita?"

"Nasa stable condition na siya pero Hindi pa nakagising." Sagot niya.
"Oo nga pala Sino bang kaibigan Ang bisitahin niyo dito?" tanong ni Aunt Seizza.

"Ah... Iyong..."hindi ko Alam kong itutuloy ko ba Ang aking sasabihin o hindi.

Lalong pasalamat ko at bumukas Ang elevator.

"Saang floor ba kayo?" Tanong ni tita

"Sa second floor Po." Sagot ko.

"Anong room no.?" Tanong niya.

"105 Po tita." Sagot ni Nazli dahilan na palihim pagkurot ko sa kanyang tagiliran.

"Tamang-tama pala nasa 104 Lang kami. Mag-tabi pang ang room namin at ng kaibigan niyo."

Laglag panga kaming dalawa ni Naz. Sa pahayag ni tita.

Sign ba Ito na magkita silang lahat dito sa hospital.