Lucas(Düzenleniyor)

Nasıl bir lanetsin sen?

Bu nasıl ola bilirdi?

Burağa dönüp "Sen mi aldın onu ordan?." diye tedirginlikle soru sordum.

"Hayır o yemeğini kendisi yedi." diyerek Lucası alıp odasına doğru gitti.

"Ne yani bir oyuncak yemek mi yedi? Onun ağzı bile yok!" çok sert bağırmıştım sonlara doğru.

...

Burakla ders işliyorduk. Ama çok gergindim çünkü ortamızda oturan Lucas beni korkutuyordu.Bu oyuncakta neydi? Nasıl bir lanetsin sen?.

"Şimdi 24:2 kaç eder?" sorusu kolay gele bilir ama daha 7 yaşında olduğu için o soru bile fazlasıyla zor geliyordu ona.

"12 tatlım"

"Matematik çok zor. Ben ne zaman deha olucam.."

Lucasa bakarak "Onun gibi." Bir oyuncak nasıl dahi olabilir?.

"Burak emin ol sen matematikte Lucastan daha iyisin." diyerek hafif gülümsedim.

"Bu son soruymuş." diyerek bittiğini belirttim.

"O zaman ben Lucasla biraz oyun oynayacağım!"

Yerinden fırlayarak salona kaçtı.Onu o oyuncakla yalnız bırakmam tehlikeli olacak gibiydi.

Bende yanlarına gittim.Pardon kafayı yedim galiba.Sadece Burağın yanına gittim.

"Burak" ona seslenmemle bana taraf dönmüştü elindeki Lucasla..

"Lucas nasıl biri?" Sorumu sorup yanına oturdum.

"O benim en iyi arkadaşım."

"Peki,onunla nasıl tanıştın?." onu sorguya çekiyor gibi olmak istemiyordum.Hafif gülümsemeyle soruyordum soruları.

"Bu eve taşındığımızda onunla karşılaştım ve benim en iyi arkadaşım oldu."

Yani onu satın almadılar mı? Onu bu evde buldu ve arkadaşı olarak mı seçti?

Canan hanım nasıl ürkütücü bir bebeğin çocuğuyla aynı odada bulunmasına izin verdi? Kafamda o kadar soru vardı ki ben bile hangisine cevap bulmalıyım bilmiyordum.

"Onu nerde gördün? Yani bahçede mi yoksa evin içindemi?"

Yüzündeki tüm tebessüm gitmişti.Bakışları değişmişti.Çocuk bile olsa benim korktuğum bir tek şey vardı,Lucas.O oyuncak,Burağı yönetiyordu. Nasıl oldu bilmiyorum ama sezgilerim o yöndeydi.

...

Burağı yatırıp benim için hazırladıkları yani canan hanımın hazırladığı odaya geçtim.

Pijamalarımı giyip yatağa uzandım.

O bebek,ya da her neyse nasıl tüm kontrolü eline almayı başarmıştı?.

Bunları düşünürken kapının altındaki boşluktan bir kağıt parçası geldiğini gördüm. Onu Burak bırakmış olmalıydı. Belki şakalaşıyor diye bende kapıyı açmadan kağıdı aldım.

Notta oldukça akıllısın yazıyordu. Bunu bir çocuk yazamazdı. Kapıyı ani bir şekilde açtım belki notu yazan kişiyi göre bilirim diye. Ama kimse yoktu.

"Oldukça Akıllısın.."