Lucas(Düzenleniyor)

Son

"Final bölümü."

...

"Hayır baba!."

"Bizi rezil ettin." Babam hayal kırıklığıyla bakıyordu bana.

"Ben kimseyi rezil etmedim."

"Evlenmek istemiyorum onunla!."

"Ben Lucası seviyorum!."

"Lucas?." Babam şaşırmış,bana bakıyordu.

"Sevgilim."

"Ne diyorsun sen?!."

"Senin nişanlın var!."

"Yok baba!."

"Nişanı terk ettim."

"Han'ı aldatıyor musun?."

"Lucasla uzun zamandır bir ilişkimiz var." onlara reankarne olduğumu söylersem inanmazlardı,deli sansınlar istemiyorum.

"Terbiyen yok senin!."

"Seni iyi yetiştirememişim." Kalbimi kırıyordu.Onun yanında daha fazla duramazdım.

Kapıyı çırpıp çıkmıştım.

"Orospu evladı."

"Bana terbiyen yok diyor."

"Böyle işin ben ta,içine sokayım!." Sinirlenmiştim,ne dediğimi kendim bile sonradan farketmiştim.

Annemi gördüğümde duraksadım.

"Kızım,bu acele ne?."

"Kavga mı ettiniz?.."

"Boşversene!." yüzüne bile bakmadan evden çıkmıştım.

...

Parkta oturuyordum.Arkamdan gelen nefesle sevgilimin geldiğini farketmiştim.

"Benim küçük kızım." önüme geçmiş,eğilip dudaklarımda bir buse kondurmuştu.

"Lucas."

"Efendim,kalbimin kraliçesi."

"Babama senden bahsettim."

"Ne güzel,niye suratın asık?."

"Kavga ettik."

"Han'ı aldattığımı düşünüyor.."

"Onu ciddiye almıyorsun değil mi?." Hayır tabii ki,ama onu ciddiye almasam bile kalbimi kırmıştı.

"Hayır."

"E neden böylesin?." ona sarılmıştım.

"Başka bir şey mi var?."

"Hayır,yok." Saçımdan öpmüştü.

"Gezegenimin kraliçesi,seni kimse üzemez.Buna izin vermem,baban bile."

"Dünyamın sahibi,beni kimse üzemez sen merak etme."

"Seni biriyle tanıştırmak istiyorum sevgilim."

"Kim?."

Park girişine bakıyordu.Bir kız geliyordu..Bize taraf.

"Melek."

"Melek?."

"Ablan." yanağımı okşamıştı.

"Benim ablam yok ki?."

"Geçmiş hayatında ki ablandan bahsediyorum."

"Benim ablam mı varmış?." şaşırmıştım.

"Evet."

"Ama senin Lidya olduğunu bilmiyor."

"Yani sadece beni tanıyor."