Lucas(Düzenleniyor)

Akrep Zehiri

"ıı Lidya.."Melek bir şey anlatmaya çalışıyor gibiydi."arkanda"fısıldamasıyla arkamı döndüm ve Yağızın alaycı bakışıyla karşılaştım.

"Yağız.."

"Neden yalan söyledin?."ben söylemedim Lucas bey söyledi..

"Bak,sadece beni kurtarmak istedi."

"Neyim ben?,katil mi? Kimden kurtarmak istedi!."susmayı tercih etmiştim çünkü haklıydı.

"Dün gece bar kızını sokağın köşesinde öldüren biri mi söylüyor bunu?" dikkatimiz bize yavaş adımlarla yaklaşan Lucastaydı.

"Yağız"gözlerinin içine bakarak bunun yalan olduğunu söylemesini bekliyordum.Hiçbir şey söylemeden gitti.öylece çıkış kapısına bakıyordum.omzumda bir sıcaklık hissettim.arkamı döndüm ve Lucas beyin ceketini omzuma attığını farkettim.

"Neden bu kadar kısa giydin?."yüzüme bakmadan konuşuyordu.bu rahatsız ediciydi.

"Elimde bir tek bu vardı."ben de çıkış kapısına bakarak konuşuyordum.

"O adamı seviyor musun?." yıllar önce bu soruya cevabım evet olurdu şimdi ise asla.

"Asla."

"Peki,şuan birini seviyor musun..yani kalbinde biri var mı?."bu sorularda neydi..beni derinden yaralamaya mı çalışıyorsun?.

"Hayır.Kalbim de kimse yok."onaylar gibi ses çıkardı'hmm'.

"Nasılsın Lidya ve nişanlısı."dalga geçercesine konuşarak yanımıza gelen meleğe döndük.

"iyiyiz."gülerek cevap verdim ve ardından Lucasa baktım yere bakarak sırıtıyordu.

"Evlenin hadi."yine dalga geçerek konuşan meleğe trip face yaptım.

Lucas'dan..

"Evliyiz zaten.."sadece kendim duyacak şekilde konuşmuştum.

"Efendim?" Lidya bana bakarak ne dediğimi sordu.sesli düşündüm diyerek geçiştirdim.

"Ben artık gideyim." melek şüpheli bakışlarla bana baktı ve nereye gittiğimi sordu.

"Hethr- ee işlerim var."

"Tamam,kolay gelsin." Tam gidecekken Lidya kolumdan tutdu,ceketimi geri vermek için durdurmuştu.

"Senindir."hafif gülümseyerek mekanı terk ettim.

Hethra'ya gelmiştim.Direan yanıma geldi ve konuşmaya başladı."Hoşlandı mı senden?."kafamı hayır şeklinde sağa sola çevirmiştim.

"Nasıl halledeceksin bu işi?"

"Bilmiyorum."

"Benim aklımda bir fikir var aslında.."

"Söyle bakalım."

"Sanki tesadüfmüş gibi heryerde belireceksin,tabii evi hariç." hiçbir şey anlamamıştım.aşk tesadüfleri sever misali galiba.derken sağ kolum olan Direy yanıma geldi.Direan'e bizi yalnız bırakması için ricada bulundum.

"Raed kralı hastalanmış.her an ölebilecek durumda." sonunda!.

"O zaman hastalık onu öldürmeden önce biz el atalım."

"Ne yapmayı planlıyorsunuz Kral'ım?."

"Akrep zehiri.."

"Nasıl yani?."

"Sen Raed kralının aşçısı ajanımız demiştin değil mi?."

"Evet Kral'ım."

"Onu kendi kalesinde mahvedeceğim.."

"Tam olarak ne yapacaksınız?."

"Son yemeği olacak yiyeceğe Akrep zehiri katacağız."

"Yani zehirleyeceğiz değil mi Kral'ım?."

"Düşündüğünden daha fazla acı çekecek Direy."elimi omzuna atarak lafımı bitirmiştim.

"O zaman ben aşçıyla bir görüşeyim." onu onayladım ve odama geçtim.tam yatağa uzanıp dinleneyim derken James amca içeri girdi.telaşlı gözüküyordu.ayaklanıp yanına gittim.

"Ne oldu?"

"Kraliçemiz Tehlikede."