Lucas(Düzenleniyor)

Neden öyle bakıyorsun?

Hikaye...

Sabah hafif baş ağrısıyla kalktım.

"Kendimden geçmişim."

Yerimden kalkıp banyoya gittim.Klasik rutin işleri halledip çıktım.Yatağımı topladım ve kapıya doğru ilerledim.

Çığlık duymamla telaşa kapıldım.Burağın odasına koştum.İçeri girdiğimde uyuyordu.Derin bir nefes verdim.

Gitmek için arkamı döndüğümde bir şeye çarptım. Kafamı kaldırıp baktım. Bu o adamdı.

"Uyanmışsın Lidya." onu her gördüğümde geriliyordum.

"Neden geldin?" lanet olsun yine titriyordum. Korkmuyordum artık,bu şey sadece benim için bir gerilimdi.

"Seni almaya geldim Lidya." sanki normalmiş gibi konuşuyordu.

"Burak var." hiç umrunda gibi durmuyordu. Ama o çocuktu daha. Travma almasından çok korkuyordum.

"O uyuyor ve işim bitene kadar uyanmayacak."
anlamadım ne işi?.

"Ne işi?." piç smile ile cevap verdi.

"Ne istersin?." Göz kırpmasıyla tokat atmak gelmişti içimden,ama suyuna gitmem gerekiyordu.Tam tersi bir haraket yaparak.Ona yürüdüm.

"Sence?.." dibine kadar girip,gözlerine baktım.Aslında niyetim başkaydı.

"Neden öyle bakıyorsun?.." Flört eder gibi bakış sergilediğimden,onu şaşırtmıştım.

"Bilmem.." Dudağımı dudağına yaklaştırmıştım..

Tam onu manipüle etmişken üzerine atlayarak onu yere devirdim.

Yerde kavga ediyorduk ama bana vurmuyordu sadece elimi yakalamaya çalışıyordu.

Ansızın kendimi altında bulmuştum.

Tek eliyle ellerimi yere kenetlemişti.Abartmıyorum etkilenmemek elde değildi.

"Amacın ne?.." sorduğu soruya bir cevabım yoktu.Gözlerime öyle bakıyordu ki. Sanki tüm nefreti son vermişti.

Ama her şey düşündüğümden farklıydı.Nasıl oldu bilmiyorum ama kendimi bodrum katındaki odada buldum.

Ellerim bağlıydı. Oda bembeyazdı. Sandalyeye bağlamıştı beni. Tabiki o adamdı. Artık onun kim olduğunu daha net anlamıştım. O Lucastı.

Şuan tam karşımda duruyordu.

Elinde bıcak vardı. Düşünsenize bıcak ne kadar sıcak olmalıydı ki kıpkırmızıydı.. İnanılır gibi değil.

"Ne yapıyorsun?." titrek sesimle sordum tabii ki.

"Büyük bir zevkle yok edeceğim seni." çok kararlıydı ses tonu.Bu sefer cidden korkmaya başlamıştım.

Yaklaştı ve koluma bir çizik attı.

Çok sıcaktı,anlatamayacağım kadar sıcaktı.Ama çok tepki vermemiştim.tepki verirsem daha da delireceğinden korkuyordum.

"Bu daha hiçbir şey Lidya." kahkaha atmıştı. Çok korkutucuydu.

"Vicdanın yok mu senin?" sorum onu etkilemiş gibiydi.Hiçbir cevap vermeden gözlerime bakıyordu.

"Ben senin gibi zavallı değilim,vicdan sadece zavallı kişilerde bulunur."

"Her insanda azda olsa vicdan var! Lütfen beni rahat bırak." Hafif bir kahkaha atmıştı.

"Haklısın,insanlarda."

Bıçağı dahada bastırmıştı. Derimi yakıyordu. Canım o kadar acıyordu ki anlatamam.

Elinde bir kılıç belirdi.

Benden ne istiyordu bu?..