Lucas(Düzenleniyor)

Direan

Lucas bunu neden yapmıştı..neden aklıma kazıdığım anılarımı silmişti?..ne oldu da bunu yapmak zorunda kaldı?.

Gelen aramayla irkildim.Arayan Lucastı.ona hiçbir şey belli etmeyecektim.onu kendi kalesinden vuracaktım.gelen çağrıyı cevapladım.

"Efendim."

"Müsaitsen buluşalım mı?." elime güzel bir fırsat geçmişti.şuan ki planım;Başka birine aşık olduğumu söyleyeceğim laf arası,onu buna inandıracağım.

"Olur."

"O zaman yarım saate gelip seni alırım." onaylayıp çağrıyı sonlandırdım.odama geçip kıyafet dolabına yöneldim.beyaz kot pantolon,yine beyaz olan kısa askılı crop.ceket olarakta yine beyaz günümde olduğum için deri beyaz bir ceket.

hafif buğulu göz makyajı yapmıştım..dalgalı saçlarımı serbest bırakmıştım.gelen bildirim sesiyle telefona uzandım."Kapıdayım." telefonumu yanıma alıp çıktım.

"Çok güzelsin.."hafif gülümseyerek cevap verdim."Teşekkür ederim."çok iyi rol yapıyorsun Lucas.kapının önünde son model lüks arabayla karşılaştım.acaba ehliyeti varmıdır?.

Şöför koltuğunun yanındaki koltuğa oturmam için araç kapısını açıp eliyle gösterdi.
arabaya bindikten sonra o da şöför koltuğuna geçti.yaklaşık yarım saat yol gelmiştik diye bilirim.Şuan karşımda İstanbulun en popüler restoranı vardı.

İçeri girdik ve pencere kenarındaki masaya geçtik.

"Neden buluşmak istedin?."sanki ondan şüphelenmişim havası yaratmaya çalışıyordum.

"Birbirimizi daha yakından tanıyalım diye." başımla onayladım ve önüme sunulan menüye göz attım.şuan canım pek bir şey yemek istemiyordu o yüzden kahve söyledim.Lucasta kahve söylemişti.

"İstediğini sor." diyerek konuya girdim.Biraz düşündü ardından sorusunu sordu.

"Sence ben nasıl biriyim?." sen tam bir or- ohm.

"Sana sormalı."

"Nasıl biri gibi gözüküyorum."

"İyi biri.." bariz bir yalandı.kapıya taraf baktığımda içeri prens gibi bir erkeğin girdiğini gördüm.galiba bu bir fırsattı..

"Çocuk çok yakışıklı.."lafımla Lucasta çocuğa bakmıştı.sinirli bir şekilde nefes alıp veriyordu.

"Numarasını mı alsam acaba." diyerek ayağa kalktım tam gidecekken Lucas kolumdan tuttu.

"Ne oldu?"

"Nerden çıktı şimdi."

"Bu kadar yakışıklısını mezarda görürüz artık." lafımı bitirip yerime geçtim.Lucasın gözlerinden alev çıkıyordu.biz insanlar gibiydi gözleri şimdilik ama yine de oldukça kontrolden çıkmıştı arada siyah oluyordu tamamen,sonra düzeliyordu.

Gelen çağrıyla telefona uzandım.Arayan Melekti."kusura bakma" diyerek ayağa kalktım ve mekandan çıktım.

"Efendim."

"Lidya hemen buraya gelmelisin!" sesi korkmuş gibi geliyordu.

"Ne oldu?."

"Evimde ürkütücü bir canavar var!." neyden bahsediyorsun yine melekcim..

"Ne canavarından bahsediyorsun?."

"Gel!." çağrıyı sonlandırmıştı.mekana girip Lucasın yanına gittim.

"Bir sorun mu var?."

"Gitmem gerek üzgünüm."diyerek mekandan çıktım.gördüğüm ilk taksiye binip gideceğim konumu tarif ettim.

...

Meleğin evine gelmiştim.ana kapı açıktı.iyice aralayıp meleği sesledim ve ardından odasına çıktım.ayakta duruyordu.

"Ne oldu?"

"Şu canavara bir bak!." yerde bir oyuncak vardı.bu benim bodrum katımda bulunan oyuncağa çok benziyordu..fakat biraz farklıydı,buraya nasıl gelmişti?.

"Onu nerde buldun." bebeğe bakarak konuşuyordum.

"Bodrum katındaydı ve yepyeni bir kutuda.."

"Kutunun üzerinde herhangi bir yazı varmıydı?."

"Evet bekle,kutu şurada." yatağının altından sarı renkte bir kutu çıkardı.kutuyu elime alıp incelemeye başladım.üzerinde yazan bir yazı dikkatimi çekmişti..

"I'm Direan, I'm not a toy...I'm your best friend."

Bu isim bana bir yerden tanıdık geliyordu..

"Direan.."