Kaç yağmur geçmişti üstümden,kaç keder ıslatmıştı kirpik uçlarımı,kaç acı dolaşmıştı ruhumda,kaç hayal kırıklığı doldurmuştu göğüs kafesimi,acının o soğukluğu parmak uçlarıma kaç kez değmişti,yalnızlık kaç kere çalmıştı kapımı?
Yelda Kargısan yaşadı...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Önümdeki beyaz sandalyeyi çektim ve adamınkarşısına oturdum.Gözlerinde sakinlik ve dinginlik vardı.Sanki bütün dertlerinden kurtulmuş vecennetin bir köşesinde,pembe panjurlu evinde yaşıyormuş gibiydi.Gülümsemesi sakindi,gerçekten içten bir şekilde gülümsüyor ve gözlerininiçi parlıyordu.Elimi masaya koydum ve parmaklarımla ritim tutmaya başladım."Nasıl iyileştin?"diye bir soru yönelterek başladım konuşmama,patron tam çaprazımda ayakta duruyordu.
"Bu karışımı bulan kadın benim eşimdi onu ölesiye seviyordum.Aa o dönemler biraz yorgun zamanlarımdaydım ve garip garip sesler duymaya,sanrılar görmeye başlamıştım.Sanki küçük bir çocuğun gülme sesi geliyordu.Her dakika,durmaksızın gülüyordu.Sonra o gülmeler çığlığa dönüşüyor ve elleriyle boğazını yırtıyordu.Yaradan akan kanlar benim beynime damlıyor gibiydi.Yine o günlerden birinde dayanamadım ve çalışmaodasına girip karışımı buldum.Koluma sapladığım da çocuk durdu,kanlı elleri yavaşça yere düştü.Cansızlaştı ve bedenini yere bıraktı.Ateşler içinde kalıp,kül oldu.Bende onun küllerini aldım ve rüzgarakarşı savurdum.Kurtulmuştum.Kafamdaki o rahatsız edici sarnılar yoktu.Beynimde bir dinginlik oluşmuştu.Gözlerimdeki ızdırap azalmıştı.Sanki uzun süredir bir yangının içinden çıkmışımda,temiz havayı solumuşum gibiydim.Kafesinden kurtulmuş bir kuş olmuştum.O demirin soğuk ve acı veren sesi yoktu.Sadece gökyüzü vardı."
Gülümsedi.
"Bu kadar"dediğinde 'vay be' dercesine dudaklarımı büzdüm.
"Etkileyici"dedim ve diğer soruma geçtim."Peki tek bir dozda mı iyileştin?"dedim.Kafasını hayır anlamında salladı."İlk dozda derin bir uykuya daldığımı hissettim.Gözlerimi bir kamp sandalyesinde açmıştım ve karşımdakarım vardı.Etrafta kuş cıvıltıları ve cırcır böceklerinin sesi geliyordu.Ateşin sıcaklığı ve çatırdayan sesi kulaklarıma doluyordu.Sonra karım yüzümebaktı ve gülümsedi.Ateşin alevleri ela gözleriyle buluşmuş,etrafında dönüyordu.Gözlerinin etrafındaki alevler bir yazarmış gibi mürekkepleriyle dans ediyorlar,etrafında şarkı söylüyorlardı.Kırmızı dudaklarından 'uyan' sözcüğünü okuduğumda bir rüyada olduğumu yeni anladım.O kadar gerçekti ki,karımın gülüşü,ateşin sesi ve cırcır böceklerinin gürültüsü.Sonra uyandım.Karşımda karım vardı ve sakindi,elini yanağıma koyup okşamıştı ve 'geçti' demişti.İleri ki günlerde ve aylarda dozları kullanmaya devam ettim sonra da buradayım işte"dedi.
