Kaç yağmur geçmişti üstümden,kaç keder ıslatmıştı kirpik uçlarımı,kaç acı dolaşmıştı ruhumda,kaç hayal kırıklığı doldurmuştu göğüs kafesimi,acının o soğukluğu parmak uçlarıma kaç kez değmişti,yalnızlık kaç kere çalmıştı kapımı?
Yelda Kargısan yaşadı...
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
Kolumu birinin dürtmesiyle gözlerimi açtım.Neler oluyordu?Başımda duran Lerini çatık gözlerle süzdüm.Olduğum yerden doğruldum ve odadaki saate baktım.
3.56'ydı."Ne oldu?"dedim uykulu sesimle."Tesise bir saldırı olmuş"dedi Lerin endişeli bir şekilde.Dediğişeyden sonra hızlıca doğruldum ve"ne?"dedim."İlaçtan dolayı Kerberos saldırmış"dedi.Üzerimdeki yorganı kenara çektim ve ayağa kalktım.Lerinle beraber odadan çıktıktan sonra salona ilerledik.Herman,Karin ve Efsa laptopun karşısındalardı.Hızlıca onların yanına oturduğumda Lerinde Karinin yanında yerini aldı.Ekrana baktığımda karşımda Patronu gördüm."İyi misin?"dedim.Sesimde endişe vardı."İyiyim kızım"dedi ve gülümsedi."Ne oldu patron?"dedi Herman."İlacı satışasunduktan sonra ortaklarımız çok fazla teklif geldi.Anlaşma için bir yemek ayarladım.Ortaklar tesise geldi.Herşey iyi gidiyordu.Aslında bunu tahmin etmiştim ve çok daha fazla koruma koydum.Ortakları özellikle kontrol ettim.Bir aksaklık yoktu.Ama sonra ortaklardan biri adamlarıyla beraber bir anda silahlarını çıkarttı.Bunu tahmin ettiğim için kolay bir şekilde bastırdık."dediğinde kaşlarım çatıldı."Kerberos gibi biri bu kadar kolay plan yapmaz"dedim.Efsa bana katılarak"bence bu bir uyarıydı.Filmden önceki fragman gibi"dedi.Patron"olabilir ve bu saldırıdan sonra bir karar verdim."dedi.Hepimiz ne diyeceğini beklerken konuşmaya başladı."Biliyorsunuz ki Orta Asya çok büyük bir yer,bende düşündüm ki,gizli bir yere taşısak ilacı,satarken her zaman kullandığımız yeri kullanacağız ama yapımıbaşka yerde olacak" dediğinde"olur ama neresi?"dedi Karin."Daha belli değil bunu düşüneceğim"dedi Patron.Ellerimi saçlarımdan geçirdim ve ofladım.
"Neyse çocuklar ben bu konuyu düşüneceğim,kendinize daha fazla dikkatli olun"dedi ve görüşmeyi bitirdi.Odadaya sessizlik yapıldığında ayağa kalktım ve mutfağa gidip kendime bir bardak su doldurdum.Soğukşuboğazımdan akıp giderken kapıda Efsayı gördüm.Bardağı tezgaha koyduğumda karşımdaki Efsaya baktım."Ne oldu?"dedim sorarcasına"Yelda Efruzu seviyor musun?"dedi biranda."Ben yani bilmiyorum,hem nereden çıktı bu?"dediğimde"sevebilirsin ya da birşeyler hissedebilirsin ama lütfen dikkat et"dedi ve ellerimden tuttu."Efsa ben,ee tamam dikkatli olacağım"dedim.Gülümsedi ve bana sarıldı.Salep kokusu burnuma dolduğunda derin bir nefes aldım.
Ormanım denizine sığındı.
Geri çekildiğimde gülümsedim ve yanağından öptüm.Oda bana gülümsedi ve alnımdan öptü."Hadi uyu güzelim"dedi.Kafamı salladım ve güvenli kollarından çıkıp odama ilerledim.Yatağıma uyandığımda Lerinle göz göze geldim.Bana yorganın altından gülümsedi."Yelda kısa süreoldu ama seni gerçekten dostum olarak görüyorum"dedi."Lerin bende seni dostun olarak görüyorum"dediğimde"Efsaya daha yakınsın demi"dedi."Çok fazla şey yaşadım Lerin ve o hep benim yanımdaydı.Kardeşim gibi,abim gibi"dedim ve devam ettim."Yani onun yeri hep ayrı"dedim."Çok güzelsiniz,çok güzel dostsunuz"dedi.Mavi gözlerine son kez baktım ve kirpiklerimi kapattım.
