4.Bölüm:Yara Olan

117 88 11
                                    

Bölüm şarkısı:Chaima Mahmoud-İnni Mnih

Bölüm şarkısı:Chaima Mahmoud-İnni Mnih

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Yollar.
Her yolun bir sonu var derler.Bazı yollar dikenlidir.Yürürken ayakların kanar,gözyaşların akar ve yara alırsın ama bazende gideceğin bir yol yoktur.İşte bu en kötüsüdür.Ayakların sislidir.Her yer sislidir.Önünü göremezsin.Benimde ayaklarımın sisti işte.Gidecek bir yolum yoktu benim.O sis beni bitirmişti.Aklımdaki çarkların arasında dolaşmıştı.Bütün yollarımı silip bir boşluk vermişti bana.Ellerimde koskocaman bir boşlukla kalmıştım.Parmaklarım arasındaki boşluk dağılmıştı bütün hayatıma,ruhuma,aklıma ve yollarıma.

Bazı insanlar şanslı doğardı.Yollarında karanfiller ve binbir çeşit çiçekler olurdu.Güneş hep hayatlarındaydı.Gökyüzü hep açıktı onlar için.Gülüşleri dudaklarında,sevgi kalplerindeydi.Ruhlarının etrafında bir çiçek sarmalı vardı onların.Saçları rüzgarda uçuşurdu,gözleri mutlulukla kırışırdı.O yollardan geçerken bir yıldız gibi parlarlardı.

Ama bazılarının ışıkları sönmüştür.O yıldızlar yanıp kül olmuştur.O yıldızlar yanarken kalpleri de yanıp kül olmuştur.Gökyüzü onların başlarına yıkılmıştır.Bulutlar kefenleri,geçtikleri yollar ise mezarları olmuştur.Yağmurda ilk gömüldüklerindeki topraklarına dökülen su.

Derin derin nefes alıyordum.Terlemiştim,birşeyden kaçıyordum ya da sadece koşuyordum.Saçlarım boynuma yapışmıştı.Hava çok sıcaktı ya da bgibi.Çünkü verdiğim nefes görüntü oluşturuyordu.Üzerimde soluk yeşil renginde bir tshirt ve mavi kot pantolonum vardı.Yanımdaki sarı saçlı meleğin ise bir montu vardı.

Gözlerime telaşla bakıyordu."Lütfen giy montu"dedi.Sesi yalvarır gibi çıkıyordu."Hayır"dedim keskin bir sesle.Ofladı ve elimi tuttu."Hadi gidelim" dedi."Umarım yakalanmayız".

Koskoca ormanda çıkan tek şey üzerine bastığımız karın iç gıdıklatan sesiydi.Umarım yakalanmazdık.Evin önüne geldiğimizde felaketimle göz göze geldim.

Babam.

Sert çehresi,keskin yüz hatları ve uzun ve geniş vücuduyla bir dağ gibiydi.Ama beni korumayan,benim üzerime yıkılan bir dağ gibi.

Titreyen sesimle"baba"dedim.Sesim karanlık koridorlarımda yankılandı.Beynimde aynı sözcük tekrar,tekrar ve tekrar çınladı.Bir saatin tik tak diye bir ses çıkarması gibi,bir suyun damla damla akması gibi.Bir işkence gibiydi.Sert ve hızlı adımlarla üzerime doğru ilerledi,bir ordunun üzerime doğru geldiğini hissettim.Yüzüme sert bir tokat attı.

Soğuk Bir Ankara Gecesi Where stories live. Discover now