Soğuk Bir Ankara Gecesi

15.Bölüm:Ormandan Toprağa

Bölüm Şarkısı:Evdeki Saat-Hiç Uyanmasam

Geçmiş.
Gizli kalmış sırlar ve acılar.
Çekilen dertler ve katlanışlar.Gelişler,gidişler ve kaybedişler.Yaşanmışlıklar ve yaşanamayanlar.İzler ve kesikler.Dostlar ve maskeler.Danslar ve soytarılar.İyileşenler ve iyileşemeyenler.Kötüler ve körler.Köz yanıkları ve kor parçaları.Geçmiş yaşadığım kafes,gizlerim sırlarla dolu,katlandığım acıların geliş ve gidişleri.Kaybettiğim yaşanmışlıklar,İzlerimde kalan yaşanamayanlar.Maskeleri düşen dostlar ve dans eden soytarılar.İyileşmiş ama iyileşememiş köz yanıkları.Kötülüğün kör ettiği görünemeyen kor parçaları.

Geçmişin Perdesi.
Bir soytarı gibi dans ettiğim sahne.İnsanları acılarımla etkileyip dram yazdığım perde.Her hareketimde bana acıyarak bakan gözler.Sert zeminin incittiği parmak uçlarım.Kan kokuları gelen beyaz bez parçaları.Ellerimle kanımı akıttığım sonsuz beyazlık.Yere damlayan şarap sesleri.Parmak izlerim perdeler üzerinde.Her bir acı dolmuş çizgilerine.Bacaklarım titrer düşme korkusuyla.Aşınır dizlerim sert zeminle.Durmam devam ederim dansıma.Nefes nefese kaldığımda biter gösterim.Yüzümdeki sahte gülümsemeyle selam veririm seyirciye.Aynı karşılık beklerim onlardan.Ama olmaz memnuniyetsiz bakışlar yaralar beni.Her bir sözleri kurşun gibi çıkar dillerinden ve göğüs kafesimde delikler açar.

Sonra yere düşerim sessizce.Son melodiler yayılır salona.Bomboş kalır,kaçar insanlar.Kapıdan görünür ölümün uşakları.Kana bulanmış o perdeyi sererler üstüme.

10 yaşındaydım.
Sadece 10 yaşında bir çocuktum.
Hayır öyle değil 10 yaşında bir çocuktum.
Tel örgülerin tenimi kestiği zaman 10 yaşındaydım ve çocuktum.Koştuğum ve ayaklarımın altlarının yara olduğu zaman 10 yaşındaydım.Toprağın sarmaşıklarının bacaklarımı sardığı zaman 10 yaşında bir çocuktum.Ağaç kavuklarında ev aradığım zamanlar 10 yaşındaydım,tam 10 yaşındaydım.Dalların tenimi çizdiği zamanlarda çocuktum.O gün beni öldürmek için peşimden koşan bir adamı öldürdüğüm de de 10 yaşındaydım.Ellerimden kanlar akarken lanetli olduğumu bildiğim zamanda 10 yaşındaydım.O koskoca bedeni küçük ellerimle kazdığım çukura koyarken de çocuktum.Ağlarken,çığlık atarken de çocuktum.Yağmur o adamın kanını toprağa akıtıp önüme sunduğunda da çocuktum.Saatlerce o ormanda gezip içimdeki ızdırabı durdurmak isterkende bir çocuktum.