Van de aardbodem verdwenen

Hoofdstuk 1

Dit is mijn 2e verhaal op wattpad! Enjoy :) Het is wel een heel ander soort verhaal, ik hoop dat jullie het alsnog leuk vinden :) 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Je leven kon ik één klap veranderen, soms was het erger dan je van te voren kon bedenken. Dat overkwam de 22-jarige Anouk Slagmolen.

Anouk zat op de computer op de redactie van het tijdschrift waar ze voor werkte. De blonde vrouw schreef over van alles, maar in dit artikel kon ze zichzelf totaal niet vinden. Mode, ze vond het vreselijk, haar interesse lag daar niet. Ze wist er bijna niets van en wat er totaal niet mee bezig; als Anouk er maar leuk genoeg uit zag, verder boeide het haar niet. Maar aangezien haar collega ziek was, moest ze de mindere taken wel op zich nemen. Kop op, dacht ze, het was maar tijdelijk, dat kon ze toch wel overleven?

Anouk Slagmolen was een jonge vrouw die vorig jaar haar studie journalistiek had afgerond. Ze had nog niet zo heel veel meegemaakt in haar leven.

Ze keek even naar haar beeldscherm waar slechts een aantal onsamenhangende zinnen stonden. Een zucht klonk door het kleine kamertje.

Haar gedachte dwaalde af naar haar vriend; Bas Dekker. Hij was een leuke man van 24 en over precies twee weken waren hij en Anouk twee jaar bij elkaar. Ze hadden al gereserveerd in het restaurant waar ze hun vierde date hadden, de date waarmee hun relatie allemaal was begonnen. Het was een restaurant in Enkhuizen, een klein stadje aan de haven.

Rond haf zes liep Anouk het grote, witte gebouw uit. De zon brandde op haar rug en het zweet stond op haar voorhoofd. Anouk haalde haar hand door haar lange blonde haren en liep richting de rode fiat. Ze opende het portier en een muur van warmte kwam haar tegemoet. Het was de hele week al ontzettend warm, vorige week had ze haar dikke jas nog aan en nu was zelfs het dunste jasje al te veel. Anouk gooide haar jas op de bijrijdersstoel en stapte in de auto. Met de airco en de radio aan reed ze de parkeerplaats af. 

Een kleine tien minuten later parkeerde ze de auto voor de deur. Het was een wonder dat het nog kon, aangezien het parkeren een drama was in de buurt. Anouk stapte uit en liep richting de voordeur.

Ze woonde in een klein rijtjeshuis, schuin tegenover een speeltuintje. Eigenlijk was het een onbenullig rot huisje, waar je je kont amper in kon keren, maar het stond er en je kon er in wonen.

Anouk liep de woonkamer in en zag Bas op de zwart lederen tweezitsbank zitten. Haar mondhoeken bewogen zich omhoog en Anouk lachte naar hem. Ze nam plaats op de bank en ging tegen Bas aanliggen. Zijn heldere blauwe ogen keken Anouk aan, zijn rossige lippen zoende die van Anouk en zijn donkere haar kietelde Anouks voorhoofd. Anouk trok Bas dicht tegen zich aan en beantwoorde de kus.

‘Ik hou van je,’ fluisterde Bas zachtjes in Anouks oor. Anouk zweeg en zoende hem opnieuw. Zijn lippen voelde warm en zacht aan, als een zacht fluweel kussentje. De zoenpartij werd verstoord door het gepiep vanuit de keuken.

‘Het eten,’ zei Bas. Anouk zuchtte, ze wilde hem niet loslaten, ze wilde de hele tijd bij hem blijven en hem de hele tijd stevig vast houden. Ze wilde voor altijd samen zijn.

‘Ik heb lasagne gemaakt, speciaal voor jou,’ fluisterde Bas in Anouks oor. Ze lachte terwijl Bas op stond en een zoen op haar hand drukte. Hij liep richting de keuken en haalde lasagne uit de oven. De kaarsen op tafel werden aangestoken terwijl Anouk in zijn richting kwam gelopen. Ze sloeg haar armen om zijn middel en legde haar hoofd in zijn nek. Zijn donkere haren krulde in zijn nek en kriebelde Anouks gezicht alweer. Ze lachte.