Chapter 13.
NALOLOKA ako dahil hello, kasama ko sa mansyon namin si Kenshin. Alam niyo iyong feeling na jusme, masasabi ko nang magkasama na kami sa iisang bubong!
"Kensh, dito ka tutulog sa kwarto ko, okay? You can't stay at other rooms dahil baka biglang dumating si Papa at makita ka."
Madami naman kaming guest room. Pero syempre gusto kong dito siya sa kwarto ko para pagsamantalahan niya ako. Oo, gusto ko iyon!
"Kapag nakita niya ako, pwede mo namang sabihing anak mo ako e."
Sinamaan ko siya ng tingin. "Anong tingin mo sa akin, matanda?!"
"Tingin ko sa 'yo, mahaba ang baba."
"Letse ka! Umayos ka ha! Dapat nga magpasalamat ka sa akin dahil pinatuloy kita dito sa bahay namin." Sabi ko.
"Salamat, Frey."
Napangiti naman ako sa sinabing iyon ni Kensh. Marupok talaga ako. Simpleng salamat niya, kumakabog ang dibdib ko. Ano ba!
"Alam ko namang hindi ka pwede sa unit ni Drake e. Kasi of course, doon ka agad pupuntahan ni Daddy Ken."
"Frey, huwag mo siya tawaging daddy. Hindi naman kita kapatid e. Saka wala sa genes namin ang mahaba ang baba."
"Punyeta, Kenshin ha!"
Ngumisi siya. "Pero tama ka naman. Hindi talaga ako pwede kay Drake. Hindi rin ako pwede sa bahay ni Ninong Jerome at lalong hindi ako pwede sa bahay nina Duke."
Kawawang Kenshin. Hay, pasalamat nalang siya na may "ako".
"Saka sigurado ako na kahit malaman ni Dad na narito ako sa bahay niyo, hindi niya ako pupuntahan dito." Sabi niya.
Kumunot ang noo ko. "Bakit naman?"
"Syempre, Frey. Mahaba ang baba mo. Matatakot si Dad kasi matutusok siya. Mapanganib iyang baba mo."
"Kenshin! Hindi ka nakakatawa!"
"E hindi naman ako nagpapatawa, Frey. Abnormal ka ba?"
Naningkit ang mga mata ko. Ako pa talaga ang abnormal? Ako? E siya nga 'tong may kakaibang personality na hindi maintindihan. Minsan gusto ko siyang tanungin kaso baka naman ma-offend siya.
"Ewan ko sa 'yo. So, tabi nalang tayo dito sa kama ko kasi queen size bed naman siya." Sabi ko.
Para paraan! Syempre mas masaya kung katabi ko siya matulog saka lalasingin ko siya kapag gabi para pagsamantalahan niya ako. Enebe! I sooo likr that idea.
"Dito nalang ako sa sofa mo, Frey. Hindi tayo pwedeng magtabi dahil hindi naman tayo mag-asawa."
I rolled my eyes. "E 'di gawin mo akong asawa. Duh!"
"Hindi naman kita gusto e. Saka marami pa akong pangarap sa buhay, Frey. Ayoko pang magkaroon ng asawa."
Nakakasakit ah! Lakas mang realtalk!
"Saka ayoko ding makatabi ka kasi..."
"O, ano? Kasi mahaba ang baba ko at matutusok ka, ganoon?!"
"Kasi baka hindi ko mapigilan ang sarili ko."
Napalunok ako. Kesye enebe! Sinabi nang marupok ako! Simpleng salita niya, nagwawala ang mga worms sa tiyan ko. Nakakainis!
"E kesye ene elem me nemen ne---"
"Baka hindi ko mapigilan ang sarili ko na sukatin ang baba mo gamit ang ruler."
Muling naningkit ang mga mata ko. "Isa pa, Kenshin ha!"
