Meeting The Witch

4.6K 327 10
                                    


EDA

According to the books that I've read, the witch clan are now extinct during these days. They are very powerful and have lived hundreds of year. Aside from that, they are also excellent in removing sickness moreover they can also revive the dead. They are pretty much useful than healers. Healers can only heal physical wounds and common illness. By the looks of my Mother, I think she has a serious and mysterious illness that is making her body weak. That's why I will be needing a powerful witch for that.

Now I'm on my way to the witch's lair. Thankfully, my father has a lot of useful informations kept in his room that includes the list of witches located in Amera kingdom. And I have chosen to go to the most powerful witch.

Kailangan ko makabalik sa lalong madaling panahon. Ayokong malaman ni Ina na hindi totoong Eda ang kasama niya ngayon. Mabuti nalang at hindi naman pala ganoon kawalang silbi ang puting tigreng iyon. I've learned that Tairus has the ability to copy one's appearance and he told me back then it was the reason why he got in the Amera kingdom without arising suspicion from the guards because he pretented to be an Ameran soldier.

I don't actually know the whole reason why Tairus is in hiding and I don't want to bother investigating him simply because I don't care as long as he's useful to me, then we're all good.

I'm currently in the small town of Dulcan, it is located in the north part of Amera. Traveling isn't a big deal because I've had creating wings using my air element so it only took two hours for me to get here. Having elements is really awesome. No more heavy traffic unlike in Earth. Hindi na rin kailangan magpa-gas pa. Yeah, this is life!

"Hey, kid. Why are you outside in the middle of the night?" Napahinto ako sa pagbaybay sa maliit na baryo nang biglang may dumating na dalawang lalaki at humarang sa harap ko.

"Hindi mo ba alam na delikado na lumabas ng ganitong oras? Maraming masasamang nilalang sa paligid." sambit ng isa. Naningkit ang mga mata ko sa dalawang lalaki.

I could sense something wicked in their eyes.

"Sumama ka sa 'min. Ihahatid ka namin sa bahay niyo. Hindi ba, pare?"
Nagpalitan sila ng makahulugang tinginan. Tingin na mukhang may masamang balak sa batang tulad ko. Unfortunately, I am no ordinary child, as*h*les.

"Get your fvcking out of my sight, stinks if you don't want your ugly heads rolling on the ground." Malamig kong sambit sa kanila.

Natigilan sila pareho. Ramdam ko ang gulat nila sa hindi malamang dahilan. Ngunit ilang segundo ay tumawa sila. Marahas na hinablot ng isang lalaki ang braso ko.

"Mukhang hindi basta-basta nauuto ang isang 'to. Matalino ka, bata. Ngunit wala kang laban sa' min." Mapang-asar na wika nito.

"Sumama ka nalang nang matiwasay kung ayaw mong masaktan. Sayang ang magandang kutis mo. Malaking halaga ang makukuha namin kung ibebenta ka namin bilang alipin." He smirked while his eyes are glistening with wicked excitement.

Alipin? Ah. Alam kong mahirap ang lugar ng Dulcan ngunit hindi ko alam na ganito ang ginagawa ng iba para lang kumita ng salapi. How bad is that, hmm?

"You're bad guys..." Nakayukong saad ko.

"Hahaha! Ganyan nga matakot ka. Kaya kung ako sa 'yo sumama ka nang tahimik kung ayaw mong--"

Naputol ang sasabihin niya nang tumawa ako nang malakas.

**

Third person's pov

Si Samir ay nakaupo malapit sa bintana ng kanyang tahanan habang pinagmamasdan ang bilog at nagliliwanag na buwan. Malalim na ang gabi ngunit hindi niya magawang makatulog lalo na't naramdaman niya na may ibang presensiya ang pumasok sa isang baryo ng Dulcan. He put an invisible barrier in the whole town to detect incoming creatures in his area. Dulcan is his turf, and nobody steps in his turf without his permission.

Napabuntong-hininga na lamang si Samir bago magdesisyon na tumayo at suriin kung sino ang nilalang na pumasok sa Dulcan ng ganoong oras ng gabi. Pagod siya mula sa eksperimento ng mga bagay at ngayon hindi siya makatulog dahil sa pesteng istorbo sa kanyang oras ng pahinga.

Dinala siya ng mga paa niya sa sulok at madilim na parte ng baryo. Napahinto siya agad nang makaramdam ng kakaibang kilabot.

"Ahhhh!!"

"H-halimaw!"

"H'wag.. H'wag mo akong patayin parang-awa mo na!!"

Mabilis na nagtungo si Samir sa pinanggalingan ng mga boses at ganoon na lamang siya nagulat sa nadatnan.

Dalawang lalaki ang nakasalampak sa lapag, ang isang lalaki ay putol ang isang kamay at halos mawalan na ng ulirat habang ang isa naman ay umiiyak na nagmamakaawa sa harap ng isang.. Batang babae? Tama ba itong nakikita niya?

He heard the girl giggled like she's just playing her favorite toys.

"Oh, sure! Makakaalis na kayo. Tutal nandito na ang tunay na sadya ko." malambing na sambit nito.

"Pero sa susunod na makita ko kayo, gagawin kong basketball ang mga ulo niyo, ha? Bye-bye!" Kumaway pa ito nang magiliw sa kanila gamit ang kamay na may hawak na patalim dahilan para mabilis na kumaripas ng takbo ang mga lalaki.

Dahan-dahan humarap ang batang babae sa pwesto niya na bahagya niyang ikinagitla. Ngumiti ito sa kanya nang matamis.

"Pleasant evening to you, Lord Samir or should I call you, Samirno of Hanibi tribe from the witch clan?"

Samir smirked with what he heard. He's sure of one thing. This little girl is an extraordinary one.

____

End of chapter

I hope you like this chapter as much as I like while making it :)

I'll be posting an update very soon. Thank you po sa mga sumusuporta at nagv-vote sa story ko. <3

The Assassin In The World of DuastraTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon