Perde

Çok teşekkür ederim...

-Farah-

"Ah ne iyi oldu, oğlum. Evde bunalıyordum. Allah razı olsun."

"Amin. Allah senden de razı olsun, anne. Bizim için de iyi oldu, işten bunalmıştık."

Gözlerim dikiz aynasına giderken yanımda hissettiğim hareketlilikle başımı çevirdim. Annem, muzur gülümsemesi ile bana bakıyordu. Kocama bakıyım derken anneme yakalandım. Ulan.

"Anne, boncuklu boncuklu ne güzel üzerindeki. Çok yakışmış sana." dedim annemin bakışlarını üzerimden çekmeye çalışırken gülümseyerek. Sultanlar gibi duruyordu, maşallah.

"Baban, evlilik yıl dönümümüzde aldı."

Hafif pembeleşmiş yanaklarıyla gülüyordu annem. Kıkırdadım. Başımı ön koltukta oturan babama uzattığımda sırıtıyordu. Sürücü koltuğunda Alp oturuyordu.

"Yaa baba çok romantiksin!" dedim heyecanla. Babam güldüğünde ben dahil hepimiz gülmeye başladık. Babamın yanağına öpücük bırakıp yerime oturdum.

Babam keyifle arkasına döndü. Gülümseyerek anneme bakıyordu. Lan aşka bak be!

Gözlerim Alp'e gittiğinde karşısına baktığını gördüm. Direksiyonu sıkıp bırakıyordu. Bu hâline gülmemek için dudaklarımı bastırdım. Babamgil var diye bir şey diyememişti bana. Tatildeyken babamla annem bana yavrum dedikçe yüzünü çeviriyordu. O anlarda gülmemek için kendimi zor tutmuştum.

Araba durduğunda düşüncelerimden sıyrıldım. Alp kapısını açacakken babam onu durdurdu.

"Hiç rahatınızı bozmayın. Yolunuz açık olsun. Hayırlı geceler, oğlum."

"Hayırlı geceler, baba. Sağ ol her şey için. Çok güzel geçti tatilimiz."

Babam, Alp'e sarıldı şefkatle. Duygulandım, paha biçilemez duyguydu o an. Alp, hep teşekkür ediyordu annemle babama. Bana, benim ailem var diyerek annemle babamı anlatıyordu. Ailem var diyordu. Onu çok seviyorum. Onun kalbini çok seviyorum. Bebeğimizin olmasını ve onun baba olmasını istiyorum.

Babam yüzündeki gülümseme eşliğinde bana bakıp anneme döndü.

"Hayırlı geceler, oğlum. Hafta sonu gelirsiniz, olur mu? Özlerim sizi ben." dedi annem heyecanla. Annem benim.

Alp, başını çevirip bize döndü.

"Geliriz tabii, anne. Farah da isterse." dedi muzip gülümsemesi ile. Gözlerimi kıstım. Ulan.

"Oğlum beni çok seviyor, Fahri bak."

Güldüler. Alp gülmemek için kendini zor tutuyordu.

"Ben de istiyorum anne ya. Gel sarılıyım sana."

Anneme sarıldığımda gülerek kollarını sardı bana. Yanaklarımdan öptü. Ben de öptüm yanaklarından kokusunu içime çekerek. Sonra annem, dikkatli gitmemiz için bizi uyarıp dualar etti. Vedalaştık ve indiler arabadan. Eve girene kadar bekledik onları. Annem bizi uğurlamak için beklemek istese de babam annemin koluna girdiğinde eve doğru ilerlemişlerdi. Annem bize olan bağlılığını ve sevgisini açıktan gösterip hissettirirken babam içten hissettiriyordu. Üniversiteye gittiğim zamanlarda da babam, kızın büyüdü diye söylenip dururdu anneme. Annemin, üzerime fazla düşmesinin kararlarımda geniş düşünmemi engelleyeceğini düşünürdü. Babam yapacağım bir işte beni destekler ve güvenirdi. Benimle gurur duyduklarını söylerlerdi bana. Arada tartışmaları olsa da benim iyiliğimi düşündüklerini biliyordum. Evlendim ve annem değişmedi. Hatta annem, anne olunca anlarsın demişti bana.

Bildiğim yolda etrafımdaki insanların ne dediğini önemsemeden ilerliyorum hayatımda. Sonunda mutlu olacağımı düşündüğüm kararları veriyorum. Yanımda Alp. Hani ruh eşi derler ya, ruhumu onun ruhuna çok yakıştırıyorum. Rabbim, bizim hayatlarımızı birbirine yakıştırdığın için çok teşekkür ederim.

"Yavrum..."

Önüme döndüm. Alp, sırıtarak bana bakıyordu. Aklıma gelenle kollarımı birbirine bağlayıp arkama yaslandım.

"Yavrum gelsene, öne. Özledim seni."

Gözlerimi devirdim.

"Annemin yanında keyfin yerindeydi, canım sırığım."

Güldü.

"Ulan karıma takılmak istedim. Yani annem de beni seviyor, buna bir şey diyemem."

Sırıttım. Gülüyordu.

"Şeytan tüyü mü var sende ya? Herkes seni seviyor. Dikiz aynasından sana bakıyım derken anneme yakalandım zaten." deyip gözlerimi kaçırdım. Kahkaha attı.

"Yerim lan seni. Gel buraya."

Kıkırdadım. Yardımıyla yanına geçtiğimde
beni kendine çekip kollarını bana sardı. Yanağına uzanıp öptüğümde başını kaldırdı. Yüz yüze bakıyorduk. Alnıma yaklaşıp öptü. Gözlerimi araladığımda tatlı gülümsemesi ile bana bakıyordu. Gülümsüyorum.

"Ulan kalbim iyi değil. Bakma şöyle." dedi gülerek. Başımı boynuna gömüp kıkırdadım. Gülüyordu. Yaa Alp!

...

"Çok huzurluyum lan."

Kıkırdadım. Başımı kaldırıp ona baktığımda gece lambasının ışığıyla yüzünü seçebiliyordum. Gülümsüyordu. Beni kendine çekip başımdan öptü. Kolunun üzerinde yatmayı çok seviyorum. Elimi yanağına getirdim. Tatlı gülümsemesi ile bana bakıyordu.

"Teşekkür ederim." dedim gözlerimi gözlerinden ayıramazken. Gözlerini kıstı.

"Neden?"

Yanağına uzanıp öptüm. Güldü. Kollarını bana sarıp diğer tarafına çekerek boşta kalan koluna yatırdı beni. Şaşkın gözlerle ona bakıyorum. Sırıtıyordu.

"Biraz da şurda yat."

Yanağını sıkıp gözlerimi kıstım.

"Küçücük bir şeyim diye zevk alıyorsun değil mi?"

Başını çevirip avuç içime öpücük bıraktı. Yanaklarım kasılırken bana dönmesiyle dudaklarımı bastırdım. Gülüyordu.

"Ulan karımı seviyorum. Çok tatlısın lan."

Ulan yerim seni.

Gözleri dudaklarıma kaydığında sırıtarak gözlerime baktı. Yakalandım.

"Uff sana trip bile atamıyorum." deyip dudağımı büzdüm. Sırıtıyordu. Yanağıma uzanıp öptü. Kıkırdadım.

"Benim karım trip de atarmış. Yerim lan."

"Yaa Alp! Yine aynı şeyi yapıyorsun." dedim gülerek. Sırıtıyordu.

"Sana zaafım var yavrum. Yapacak bir şey yok."

Kıkırdadım. Yanağına uzanıp öptüm uzunca. Ondan ayrıldığımda koluna yattım tekrar. Çok güzel bakıyordu bana. Kalbim deli gibi atıyordu. İçimdeki heyecanla dudaklarımı araladım.

"Seni seviyorum ulan."

-

Ulan çok özlemişim onları 😂

Sizi beklettim yeni bölüm için, yeni çalışmalar derken :)

Düşünceleriniz? *-*

Ailemiz büyüyor, çok sevinçliyim ^-^

İyi ki burdayım ya❤️

Kendinize iyi bakın. En güzele emanetsiniz :)