South Boys #3: Serial Charmer

Chapter 16

"SABIHIN MO NA LANG NA AYAW MO NA TALAGA. HINDI MO NA AKO KAILANGANG IPAGTULAKAN SA IBA."

Nang marinig na ang pag-start at pag-alis ng motor niya ay doon na tumulo ang mga luha ko. Sa pangalawang pagkakataon, sinaktan ko na naman siya. Ni hindi ko siya maipaglaban at ngayo'y ipinagtabuyan ko pa.

Hinayaan ko ang sarili na na ilang minuto na tahimik na umiyak habang nakatitig sa gate na nilabasan niya, saka nagpunas ng luha.

Paglingon ko sa bahay ay naroon sa bintana nakasilip si Daddy. Kahit madilim doon ay nakikita ko ang kanyang pagkakangisi.

"Mabuti naman nadispatsa mo na iyong tarantadong iyon!"

Pagbalik ko sa loob ay nakatingin sa akin sina Kuya Vien at Mommy. Si Daddy naman ay naka-de quatro sa sofa habang iiling-iling na nagbibitiw ng mga mabibigat na salita.

"Iniligtas lang kita sa katangahan mo. Iyong itsura na iyon ng lalaking iyon, puro mukha at porma lang, pero hindi gagawa ng matino at lolokohin ka lang!"

Yumuko lang ako at hindi kumibo. Ang mga paa ko ay papunta sa hagdan. Gusto ko nang bumalik sa kuwarto para hindi na marinig pa ang mga sinasabi ni Daddy. Pero tinawag ako nito.

"Hoy, Vivi! Alam mo ba na noong pumunta ako sa bahay ng lalaking iyon, nakaharap ko ang mga magulang niya. Iyong tatay na balik-bayan, duwag. Iyong nanay naman, akala mo kung sino kung magsalita at ipagtanggol ang anak niya, e halata namang kunsintidora!"

Nagtagis ang mga ngipin ko at kumuyom ang aking kamao dahil sa kahihiyan. Nang mapatingin ako kay Mommy ay sinenyasan ako nito na magtuloy na lang na umakyat sa hagdan at bumalik sa kuwarto.

"Subukan mo lang makipagbalikan o kahit makipag-usap lang sa tarantadong ex mo, hindi ko patatahimikin ang pamilya niyon! At ikaw, huhubaran kita riyan sa kalsada para maalis ang kati mo!"

Tiniis ko na lang ang mga humabol pa sa aking salita ni Daddy dahil wala naman talaga akong magagawa. Hindi ko kayang lumaban. Hangga't nasa poder niya ako, hangga't pinapakain niya ako at pinag-aaral, kahit pa nasa tamang edad na ako ay nasa ilalim pa rin ako ng batas niya.

Pagpasok sa kuwarto ay nagtalukbong na ako ng kumot. Naiisip ko ang mga banta ni Daddy kanina sa sala. Nakakagulat na mas inaalala ko pa ang panggugulo ni Daddy sa mga magulang ni Isaiah kaysa ang hubaran ako ni Daddy sa kalsada.

Mas takot ako na masaktan si Isaiah kaysa mapahiya ako. Mas inaalala ko siya. Isa lang ang dahilan, totoong mahal ko na siya. Sa lahat ng pagtatiyaga niya sa akin, totoo na natutunan ko na siyang mahalin. Ipinagpatuloy ko ang pag-iyak para sa unang pagkabigo ng puso ko.

Ang katapusan ng first love ko...

PAGPASOK sa sumunod na araw ay hindi na ako pinapansin ni Daddy. Nag-abot siya ng baon kay Kuya Vien pero wala para sa akin. Tinanggap ko na lang ang lunchbox na bigay ni Mommy. Ang laman ng baunan ay hiniwang pipino at isang pirasong itlog.