South Boys #3: Serial Charmer

Chapter 42

ANO SA TINGIN MO ANG GINAGAWA MO?

Napaangat ako habang pinanlalakihan ng mga mata. Sa bandang puno ng makinis na leeg ni Isaiah ay namumula, meron din sa kanyang bandang lalamunan, pababa sa kanyang dibdib dahil tabingi ang kwelyo ng suot niyang shirt.

Ano nga ba ang ginagawa ko?! Bakit ko ginawa ito?! Nakataas din pala ang t-shirt ni Isaiah. Kitang-kita ko ngayon ang nipples niya. At ang mga palad ko sa matigas niya palang dibdib nakapatong!

Nakasimangot siya nang magsalita, "Ang bigat mo."

"S-sorry!" Nagkumahog ako umalis sa pagkakakubabaw sa kanya. Sa aking pagmamadali na makaahon ay nadiinan ko siya sa sikmura.

Napanganga siya. "Agh!"

"Naku, sorry!" Nagkandarapa ako sa paghingi ng tawad. Umatras ako pababa sa katawan niya, at sa aking pagkaaligaga ay hindi sinasadya na naitukod ko naman ang aking tuhod sa pagitan ng kanyang mga hita.

Impit na napahiyaw siya, "Ahg, fuck!"

Hindi na niya ako nahintay makaalis nang kusa, dahil napabalikwas siya bigla dahilan kaya nalaglag ako paalis sa ibabaw niya. Patagilid siyang namilipit sa kama habang salo-salo ang harapan niya.

"Isaiah, sorry!" nagpa-panic na hingi ko ng patawad. "Sorry, sorry! Hindi ko sinasadya, promise!"

"Oh, fuck! Tangina," impit na daing niya. "Tangina, ah, ahhh..." Pulang-pula ang mukha niya nang lumingon sa akin at mangiyak-ngiyak ang kanyang mga mata. "Papatayin mo ba ako?!"

"S-sorry, hindi ko sinasadya. Maniwala ka, hindi ko talaga sinasadya!"

Napaliyad siya habang namimilipit. Hawak-hawak pa rin ang harapan na kanda-ihip siya ng hangin. 

Nang kahit paano ay hindi na yata ganoon kasakit ay inangat niya ang garter ng suot na pajama, at sinilip ang injured na bahagi. "Ah, tangina, na-torta yata."

Naramdaman ko nga kanina na parang may nabali. Matigas at nakatayo iyong nadaganan ko kanina ng aking tuhod. Lalo tuloy akong nag-alala kasi baka nabali nga.

Napaatras siya palayo sa akin nang makitang pagapang ako palapit sa kanya. "Anong binabalak mo?!"

"Nag-aalala kasi ako—"

Lalo siyang napaatras hanggang sa makarating na siya sa headboard ng kama. "So, anong gagawin mo? Titingnan mo ito?!"

Napakamot ako ng ulo. Ano nga ba ang gagawin ko?

Kumuha naman si Isaiah ng unan at itinakip sa sarili. "No way! Hinding-hindi mo na ito makikita!"

Lumabi ako. "Nag-aalala lang naman ako."

"Ah, talaga marunong ka niyon?"