" Ne işin var senin burada Binbaşım ?" Dedi hayretler içinden. Eee adam haklı bende onun kadar şaşkınım.
"Biz timimle burada oturuyoruz güvenlikten emin olmak için bahçeye çıkmıştım. Asıl sizin ne işiniz var burada komutanım?"
"Bende burada oturuyorum ."
" Anladım, pardon öyle tekme falan attım."
Falan? Kızım düşmana vurur gibi vurdun adama!
Düşmanım sanıyordum?
Mantıklı...
"Önemli değil. Neyse Binbaşım geç oldu. Yarın nöbet var ben gideyim." Kafamla onayladım. Beraber binaya doğru yürüdük. Yine beraber merdivenlerden çıktık. Ben durdum o da durdu e yuh artık ama.
" Karşılıklı oturmuyoruzdur herhalde?" Dedim sorar gibi.
" Merak etme o kadar da kötü bir komşu değilim." Dedi gülerek ardından kendi kapısını açtı. "Sabah görüşürüz iyi akşamlar Binbaşım." Veee eve girer. Ama Kalben mal gibi kapıda kalır.
❤️🔥
"Koray sen burdan askeriyeye git. Tim sizi ben bırakırım." Arabaya binerek herkesi tek tek nöbet yerlerine bıraktım. Ben ve Karan senkronizasyonu sağlayacaktık. Kendi timim ve Karan Binbaşının timi bizdeydi. Sanırım albay askeriyedeki en iyi iki timi görevlendirmişti. Hak veriyorum, tehlikeli bir teröristti.
Bir terörist düşünün hapise atılıyor ama öyle bir şey ki sürekli intihar edip hastaneye yatırılıyor ve sürekli kaçmaya çalışıyor. Haaaaaa işte o manyak herif bizim nöbetimize denk geliyor.
"Akın'ı ve Çağlar'ı kapıya koyalım Binbaşım." Dedim Karan'a bakarak.
"Samet de kapıda olsun." Karannnn! adam pencereden atlayacak kadar manyak. Demek vardı ama işte.
"Binbaşım Mercan tek başına içerde kalamaz. İçerdeki terörist, öylesine bir suçlu değil. Mercan'a zarar verebilir,kaçabilir. Riske atmayalım. Anlatabildim mi?" Dedim hiçte sakin olmayan bir sesle.
" Evet Binbaşım gayet iyi anlatabiliyorsunuz, ama Mercan'a bir şey yapamaz." Benim aksime oldukça sakin bir şekilde söyledikleri daha çok sinirlenmeme sebep oldu.
"Peki başlayalım o zaman nöbete." Dedim dişlerimin arasında. Ve hastane kantininden kalkarken kendi timime başımla kalkmaları için bir hareket yaptım. Hepsi ayaklanırken asansörle yukarı çıktım. Saatime baktığımda değişim saatine son beş dakika kaldığını fark ettim. Odanın kapısının önüne geldiğimde askerler tekmil verdi.
" Oktay Güler. Adana. Nöbetimde vukuat yoktur komutanım." Dedi saçı üç numara olan bir asker.
" Ela yıldırım. Denizli. Nöbetimde vukuat yoktur komutanım." Sarı saçlı bir kadındı.
"Rahat." Dedi Karan Binbaşı.Bende odadan içeri girdim. Karan Binbaşı benden daha kıdemliydi.
İkisi kız ikisi erkek dört asker sohbet ediyordu. Ama bizim çok bilmiş Binbaşı tek bir kişi koyuyordu içeri.
Beni fark edince hepsi tekmil verdi.
"Çıkabilirsiniz." Diyip yatakta yatan adama baktım. İki gündür buradaydı. Şerefsiz , it oğlu it gördüğümde bile midem bulanıyor. Allahtan muhbirlik yapıp bir boka yaramıştı.
"Vay vay vayyy ebişşşşşş naber lan." Diyerek ensesine okkalı bir tokat attım. Eldiven yok mu ya? Acıyla inledi. "Ayy pardon ya kaç gündür yatıyordun dimi. Uyuşmuşsundur sen." Dedim en iğrenç gülümsememle. İçeri Türk timinden Mercan girdi.
"Dikkat et." Ona bakmadan dışarı çıktım.kapının önünde Samet ve Anıl birbirlerine gülerek bir şeyler anlatıyorlardı. Çağlar kuzumsa ileri bakıyor ve ciddiyetini koruyordu.
" Askeeeer Tekmil ver!!" Yerlerinde sıçrayarak esas duruşa geçtiler.
" Anıl Yolsuz. Mersin. Nöbetimde vukuat yoktur komutanım."
"Samet Öz.Adıyaman. Nöbetimde vukuat yoktur komutanım."
"Çağlar Keskin. Antalya. Nöbetimde vukuat yoktur komutanım."
"Askerler görevinize ya düzgün bir şekilde devam edin ya da ben sizi şu an albayın odasına göndereyim." Sesimi oldukça sinirli çıkarmaya çalışarak söylediklerim işe yaramış olacak ki Çağlar kadar ciddiyetle karşıya bakmaya devam ettiler.
"İçeride tek bir şeyin yanlış gittiğini fark ederseniz anında kulaklıktan haber gönderin." Boğazımı temizledim. " Her on beş dakika da bir odayı kontrole gidin. Uyuklayan görürsem sicilini yakarım." Arkamı dönüp elime telefonumu aldım ve annemi aradım.
"Anne. Bu gün nöbetteyim arayamazsan merak etmeyin."
" Tamam kuzum , dikkat et kendine." Dedi annem kafamı salladım.
" Görüşürüz ."
" Görüşürüz kızım." Annem sinirli olduğumu anlamış olacak ki çok uzatmadan kapatmıştı.
"Askeeer tekmil ver!" Arkamda duyduğum ses ile tüm bedenim kasıldı. Karan binbaşı. Şu kıdem işi çok kötü olmuştu.
" Binbaşı Kalben Çelik Mersin , emret komutanım." Arkamı dönerek sert bir sesle söylediklerime aynı sertlikle cevap verdi.
"Nöbette ne zamandan beri telefonla konuşuluyor binbaşım." Eben zamanında. Sende konuşmak ister misin? Cevap vermeden ifadesiz gözlerle suratını bakmaya devam ettim.
"Bence siz dikkat edin Binbaşım , yoksa sizin sicil gidecek gibi."dedi sert bir sesle. Hoşt be!
"Emredersiniz komutanım." Sırıttım arkamı dönüp gidiyordum.
" Ukala." Dedi ağzının içinde . O ağzını kırarsam acaba bir daha söyleyebilir misin?
"Anlayamadım Binbaşım." Dedim sert bir sesle arkamı dönerek.
"Şaşırmadım." Dedi düz bir sesle. İki küçük adımda Karan 'a yaklaştım .
"Bence siz dikkat edin Binbaşım.Sicile." Kelimeler ağzımdan tıslar gibi çıkmıştı. Kapının önünde bizi pür dikkat izleyen Samet ve Akın 'ı fark ettim.
" Askerr ! ÖNÜNE DÖN !!!" Diye bağırdım. Salaklar önüne dönerken. Karan 'ın kulağına yaklaştım.
" Bu ilk ve sondu Karan Binbaşı , bir daha askerlerimin önünde beni küçük düşürürsen." Bekledim. "Bu kadar medeni olmam." Bu sefer daha dik duruyordum. Arkamı dönüp hızlı adımlarla bahçeye çıktım.
☀️☀️☀️
BU BÖLÜMÜ BENİ TEHDİT EDEREK ZORLA YAYINLATAN nevadayasambulduk 'a ithaf ediyim bariiiii
OF OF ÖLÜRÜĞĞĞĞĞM ÖLÜRÜĞĞĞĞĞM
KALBEN KIZIMIN ASİLLİĞİ ŞAKA MIDIR?
OY VERİP YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN
SEVİLİYORSUNUZ ❤️🙌🏻
YOU ARE READING
BİNBAŞIM
Short Story"Ne bekliyordun?" "Hiçbir şey beklemiyordu-." Cümlemi tamamlamama izin vermedi. "İki güzel söz, bir güzel bakış, iki sarılış. Başka! Başka ne oldu! Ne bekliyordun seni seveceğimi falan mı?" Güldü alayla. İnanmak istemedim. Böyle sözler edecek kadar...
