Sessiz geçen bir yolculuğun sonucu araba apartmanımızın önünde durdu.
"Kalben seninle konuşmak istediğim çok fazla konu var." Kafamı ona çevirdim. "Belirsizlikleri gerçekten sevmem, bence sende aramızdaki çekimin farkındasındır." Karan da bana bakarak konuşmuştu.
"Haklısın. Tabikide farkındayım. Ancak bence bu konuşmayı yapmak için daha çok erken." Erkendi. Daha tanışalı dört ay anca olmuştu. Tabikide onunla bir ilişki içerisinde olmayı isterdim ama emin olmadan başlayan bir ilişki pekde mümkün değildi.
"Anladım." Kafasını başka bir yöne çevirdi. Ardından bana bakmadan anahtarı alıp arabadan çıktı. Bende hızla aşağı indim. Asansöre doğru yürüdük. Özellikle benimle göz göze gelmemeye çalışıyordu. Asansöre bindiğimizde yine bana bakmamıştı. Elimle çenesini tutup kendime çevirdim.
"Karan, lütfen beni anlamaya çalış. Sence birbirimizi yeterince tanıyor muyuz?"
"Hayır." Demin uzun uzun konuşuyordu. Daha fazla konuşmaya çalışmadım. Katımızda durduğumuzda ikimizde aşağı indik. O arkasını dönüp giderken hızla kolundan tutup kendime çevirdim. Yanağından öpüp arkamı döndüm. O ise put gibi yerinde durmaya devam ediyordu. İçeri girdim. Sırtımı bir süre kapıya yasladım ardından kapının deliğine baktım. Eli yanağında yarım ağız gülüyordu. Arkamı dönüp salona ilerledim. Canım(!) timim ve... bir dakika bir dakika! BEN YANLIŞ GÖRMÜYORUM DEĞİL Mİ?! Bizim evimizde Mercan var??
Kınayı yakmışlar gelineeee
Ağlıyor bakmayın yüzüneeee
"Ben geldimmm." Anıl kafasını kaldırıp bana baktı.
"Hoş geldinnn." O da enerjik bir şekilde beni karşıladı. Güven ve Koray koyu bir sohbet içerisindelerdi. Çağlar burada değildi. Odamıza gittiğimde Çağlar'ın sırıtarak biriyle mesajlaştığını gördüm.
ALLAHIM BU GÜN BU GÖZLER NELER GÖRDÜ?!
Boğazımı temizleyerek odaya girdim. Beni daha yeni fark etmişti.
"Hayırdır?" Tek kaşımı kaldırarak yanına ilerledim.
"Ya bir tane herif. Ne adını söylüyor ne başka bir şeyini iki gündür bana yazıyor. Araştıracağımda zamanım olmuyor." Çağlar konuşurken ben çoktan onun yatağına oturmuştum.
"Merak ettim. Bende okuyayım mı?" Cümlenin sonunu uzatarak Çağlar'a baktım. Telefonu bana doğru uzattığında yerimden fırlayarak telefonu aldım.
0552...ADINI DAĞLARA YAZDIM YARİM!
0552...BUĞULU CAMLARA KAZDIM!
0552... KIŞIN MASAL DİNLEMEK ZOR YARİM!
0552... HEM AĞLADIM HEM ANLATTIM!!
Siz: Yanlış numara sanırım.
0552: Yoğğğ Çağlar yarim değil misin sen?
Siz: Yarim?
0552... Tabii yarim, başka kim yarim?
Siz: Kimdiniz?
0552... Allah aşkına kim olduğumu bilmeni istesem ilk başta sorar mıydım?
Siz: Anlayamadım hanımefendi.
0552... Tövbe bismillah! NE ZAMAN KADIN OLDUM LANNNN?!
Siz: mdşlsldlspd
Siz: Cinsiyetinizi bilmediğimden ötürü öyle söyledim BEYEFENDİ.
YOU ARE READING
BİNBAŞIM
Short Story"Ne bekliyordun?" "Hiçbir şey beklemiyordu-." Cümlemi tamamlamama izin vermedi. "İki güzel söz, bir güzel bakış, iki sarılış. Başka! Başka ne oldu! Ne bekliyordun seni seveceğimi falan mı?" Güldü alayla. İnanmak istemedim. Böyle sözler edecek kadar...
