Tam 12 saati geride bırakmıştık. Nöbetin bitmesine son 12 saat. Uykusuzluktan ölmemiştim ama yorulmuştum.
"Kan iki,Üsteğmen Mercan Altın 123 nolu odada baygın. Terörist Ebiş Şeh kayıp. Tekrar ediyorum. Üsteğmen Mercan Altın 123 nolu odada baygın. Terörist Ebiş Şeh kayıp!" Anıl'ın sesi ile koşarak yangın merdivenlerine ulaştım. Kaçmaya çalışırsa buradan kaçacaktı. Üstün zekalı Binbaşı yangın
merdiveninin çıkışına asker koydurmamıştı.
"Binbaşım." Sana da Binbaşına da şimdi. Daha hızlı koştum. Kapıyı açıp aşağı inmeye devam ettim. Elime silahımı aldım. "Binbaşı Kalben!"
"Sizin ihmaliniz yüzünden bir teröristi kaçırmak üzereyiz. Bir üsteğmenin yaralanmış olduğunu da unutmamak gerek. Artık bağırmak yerine susun ve nöbetin iyice berbat bir hal almaması için dua edin." Derin bir nefes aldım. "Binbaşı!" Sinirle bir nefes aldı yüzüne bile bakmadan söylediklerime kızmış olmalıydı binbaşıCIK. Hızlı ve bir o kadar da sesiz adımlarla alt katlara inmeye başladım. Hırıltılı nefes sesleri duyduğumda yavaşladım. Telsizimi kapatıp Karan'a baktım. Sabır dilenircesine kafasını salladı. Aşağı doğru baktığımda Ebişi gördüm. Yanında Mercan'ın silahı vardı. Yerde oturmuş karnını tutuyordu.
"Oy oy oy benim Ebişim cin olmadan adam mı çarpmaya çalışmış. Hanimiş hanimiş benim minik pıtırcık Ebişim." Dedim yüksek ve aşağılayıcı bir sesle. Ayağa kalkmaya çalıştığı anda ayağımla yerdeki silahı Karan'a doğru fırlattım ve hemen ardından Ebiş in suratına pek de yumuşak olmayan bir tekme geçirdim. Zaten bitgin halde olan şerefsiz bayıldı. Telsizimi açtım.
"Kan1 terörist Ebiş Şeh yangın merdiveninde dördüncü katta. Baygın." Arkamı dönünce Karan bana bakarak gözlerini devirdi.
"Sanki başka derdimiz yok, birde şerefsizi bayıltıyorsun." Homurdanırcasına söyledikleri beni daha çok sinirlendirdi.
"Komutanım o dertleri siz oluşturdunuz, siz son vereceksin. O benim sorunum değil. Artık birilerini suçlamak yerine kendi hatalarınıza odaklanın." Boğazımı temizledim. Arkamı döndüm ancak sesi beni durdurdu.
"Ama şu şeyin bayılması benim sorunum değil. Sen bayıltmadın mı? Ne o mafyacılık mı oynuyoruz?" İtici kahkahasının arasında söylediklerine cevap verdim.
"Bayıldı sadece ölmedi ya! Elbet geri ayılır." Üst kattan adım sesleri duymamla kafamı kaldırdım. Anıl geliyordu.
"Komutanım iyi misiniz?"
"Ben iyiyimde Mercan nasıl?" Samet Anıl yerine cevap verdi.
"O da iyi komutanım bir şeyi yok. Uyandı." Kafamı sallamakla yetindim. Anıl'ın burada olmasına güvenerek Karan'a döndüm.
"Ben üst kata çıkıyorum komutanım, izninizle." O da bana bakarak ciddiyetle cevapladı.
"Çıkabilirsin." Yönümü yeniden merdivenlere çevirerek üst kata çıkmaya başladım. Mercan'ın yanına gitsem iyi olurdu.
BU BÖLÜMÜ DEEEEE BANA DESTEK OLAN ELİF HANIMA İTHAFEN YAZDIM esa5123
OY VERİP YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN
❤️🙌🏻
YOU ARE READING
BİNBAŞIM
Short Story"Ne bekliyordun?" "Hiçbir şey beklemiyordu-." Cümlemi tamamlamama izin vermedi. "İki güzel söz, bir güzel bakış, iki sarılış. Başka! Başka ne oldu! Ne bekliyordun seni seveceğimi falan mı?" Güldü alayla. İnanmak istemedim. Böyle sözler edecek kadar...
