avukat bey

A- IV

Keyifli okumalar...

p.s.1: Bölümü yazarken "İşim Olmaz, Tarkan." dinlediğim yerlerde çok gaza gelmiştim. Çok sevdiğim arkadaşımın tavsiyesiyle keşfettiğim bi' şarkıdır. Okurken dinlemenizi öneririm 🖤

"Ananı sikeyim!" diye bağırmam, çırpınırken yere düşmem ve yarı çıplak olduğumu fark etmem bir kaç saniye içinde gelişmişti. Kafamı yerden kaldırdım, etrafa bakındım ve zorlukla yutkundum.

Allahım ben ne yaptım?

"Hayır, hayır, hayır..." dedim. Pikeyle tüm vücudumu sarıp yerden kalktım. Üstü çıplak bir şekilde yataktan kalkıp bana doğru yaklaşan avukatı görmemle kan beynime sıçramıştı.

Siktir! Biz ne halt yedik?

"Yaklaşma!" diye bağırdım, geriye doğru giderken. "Dur orada!"

"Tamam." dedi, gülerek. "Bak buradayım. Aramızda bir metreden fazla var."

Sırtım cama değdiğinde üşüyerek bir kaç adım öne gittim.

"N'oldu dün gece?" diye sordum, öfkeyle. "Bak eğer bana bi' şey yap-"

"Hiçbir şey olmadı." dedi, kesin bir tavırla. "Sana hiçbir şey yapmadım, hiçbir şey yaşamadık, sakin ol."

"Emin misin? Sen de içmiştin. Ya sen de sarhoşsan ve hatırlamıyorsan?" diye sordum. Çok tedirgindim ve her an ağlayabilirdim.

"Ben senin kadar içmedim inan." dedi. Yatağa oturdu. "Hem benim bünyem alışık, çarpan seni çarpmış."

"Sen şimdi hatırlıyorsun yani her şeyi?" dedim. Çok utanıyordum. Yatmadıysak, bütün gece yarı çıplak bir şekilde beraber mi uyuduk yani?

"Evet." dedi. Derin bir iç çekip, pişkin pişkin güldü. "Beni yatağa atışını, gitme diyerek ağlayışlarını, bana zorla sarılıp uyumanı falan hatırlıyorum."

"NE?!" diye haykırdım. Üstümdeki pikeye daha çok sarılıp, odanın en köşesine gittim. "Terbiyesiz, ukala, yalancı, sahtekar! Ben kesinlikle öyle bir şey yapmadım!"

"Hatırlamadığın bir şeyde o kadar da emin konuşma." dedi.

Yerdeki yastığı suratının tam ortasına yapıştırdığımda kapıya kadar koştum.

"Kıyafetlerim ner'de benim?" diye sordum.

"İnkâr edemiyorsun yani beni yatağa attığını?" dedi.

Terbiyesiz pis sapık.

"Bir avukatla tartışmaya girmiyorum sadece!" dedim. Sarhoşken ne yaptığını bilmeyen birisiydin ve evet, dedikleri doğru olabilirdi belki ama sonuçta bilerek ve isteyerek yapılmış bir şey değildi! "Hem hatırlamadığım için senin söylediklerinin doğru olup olmadığını nasıl bileceğim? Belki de dediklerini ve hatta daha fazlasını sen bana yaptın?"

Ağır adımlarla yürüyerek kapının önüne geldiğinde geçmesi için kenara çekilmiştim.

"Pek tanışmadığımız için güvenemediğini anlıyorum. Ama ben de sarhoş bir kadınla hele ki komşum/arkadaşım falan ise yatacak bir adam değilim. Hem yatmış olsak, bunu anlardık." dedi, çok sakin bir tavırla. "Kıyafetlerini de beraber makineye attık. Bunları yaparken o kadar da sarhoş değildin. Panikten hatırlamıyorsun çoğu şeyi. Kendine gel, sakin ol."

Odasının karşısındaki kapıya yöneldiğinde, peşimde sürüklenen çarşafla beraber onu takip etmiştim. Haklıydı. Yatmış olsak bunu her türlü anlardım. Hiçbir iz yoktu. Ama bu yarı çıplak bir şekilde geceyi beraber geçirdiğimiz gerçeğinin üstünü örtemezdi. Hadi ben sarhoştum, ama o dediği üzere o kadar değildi. Ben tamamen aklım başımda değilken istediysem bile o neden kabul etmişti? Fırsatçıydı işte!