Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
EPISODE 5:Estranged
INT. MANSION DE BAROSA. GABI.
Matapos mawala ni Leiah sa eksena at nakitang sumunod sa kanya ang isang napakagwapong nilalang na si Pietro. Mabilisang inalok ng kasal ni Pietro si Leiah na kaagad tinanggihan ng dalaga ngunit nag-iwan sa kanya ng matinding impression ang misteryosong lalaki. Nang pumanhik si Leiah sa ikalawang palapag ng mansion para magpahinga ay saktong kakapasok lang ni Misha sa loob ng mansion, bitbit ang kanyang maliit na maleta ay kaagad siyang sinalubong ni Janine.
JANINE
Senyorita Misha, akin na po ang dala niyo at dadalhin ko sa kwarto mo po.
(kinuha kay Misha ang maleta.)
MISHA
(Shookt si ate girl dahil di niya sukat akalain na makikilala pa siya nito dahil seven years din siyang hindi umuwi rito.)
Salamat, Janine.
Bahagyang natuwa si Janine dahil naalala pa siya ni Misha, dahil para sa kaalaman ng lahat, anak si Janine ng kanilang family chef na si Janina, na hinahangaan noon ni Misha sa pagluluto dahil secret dream niyang maging chef din. Pero sa kasamaang palad ay hindi niya na-pursue ang pangarap na 'yon.
Nang umalis si Janine ay kaagad na dumiretso si Misha papuntang Great Hall kung saan nakaburol ang kanyang ama, kahit pagod sa mahabang oras na pagdadrive niya. Kumirot na naman ang puso niya nang makita ang malaking larawan sa may entrance ni Don Andy. Huminga muna siya ng malalim bago pumasok sa loob.
Nang makapasok siya ay tila naagaw niya ang atensyon ng lahat at naisip ni Misha kung burol ba talaga ang narito ngayon dahil tila ba parang may party, mga naka-formal attire ang mga bisita at nangingibabaw siya rito dahil sa suuot suot niyang plain white t-shirt, maong na pantalon, at rubber shoes. Nang maglakad siya palapit sa kabaong ay nagbulungan ang mga ito.
Who is she? That's the estranged daughter of Rico. She ran away seven years ago.
Nagpatuloy ang bulungan na tila walang katapusan at sawakas ay narating din niya ang labi ng kanyang mahal na ama. At nang makita niya tila nahihimbing lang na mukha nito ay kaagad siyang naluha kasabay ng pagsisisi sa lahat ng ginawa niyang pag-iwas noon sa mga tawag nito at sa lahat ng mga binalewala niyang importanteng okasyon.
At ngayon huli na ang lahat, huli na ang lahat para humingi ng tawad at sabihin kung gaano niya ito kamahal. Istupida! Hindi ba't ganoon na lamang palagi ang gawa ng mga tao? Kung kailan yumao ay tsaka lang naman natin sasabihin sa mga magulang natin na mahal natin sila? Pwe! Simbergwenza!
