ben y, sevgilin • texting

otuz beş

(Cuma günü)

Gün, güneşe dolanırken kucağımdan bir saniye bile ayırmadığım Küçük Laura'yı sevmeye başladım. Nedense ondan vanilya kokusu alıyordum hatta o kadar yoğundu ki birden insaya dönüşecek ve o olduğunu itiraf edecek gibiydi.

Bu düşünceme gülümsediğimde Giselle homurdandı: "Deli olduğunu biliyordum ama bu kadar belli etmene gerek yok."

"Kendi kendime güldüğüm için böyle diyorsun, değil mi?" Boş bir ifadeyle ona bakarken içimden "Peki ya kendi kendime ağlasaydım? Eminim böyle düşünmezdin. Hatta hiç düşünmez, görmemiş gibi yapardın." diye geçirdim. Üzüntülerimin görünmez olmasına alışmıştım, kimseyle paylaşmak da istemiyordum fakat Y ile o kadar konuşasım, mesajlarla ona ağlayasım vardı ki inanamıyordum kendime.

Abby huzursuzca kıpırdandı. "Bu köpeği nereden buldun? Her yere tüy döküyor, iğrenç."

Ayağa kalktım, kollarımı vücuduna sardığım Laura'yı Abby,nin saçlarına doğru silkeledim. "Birinin. Bakıyorum sadece."

Abby'nin küfrettiğini duydum fakat arka cebimdeki telefonun titremesiyle, tüm dikkatim Küçük Laura ile mesaja yöneldi.

Y: biri mi? gerçekten mi? (12.13)

neyse affedildin (12.13)

çünkü ellerin dolu olmasına rağmen mesaj geldiği anda heyecan yapıp arka cebine yöneldin (12.14)

bu da demek oluyor ki benden mesaj bekliyorsun (12.14)

ha bir de şey var (12.14)

arka cebindeki telefonunu da kıskanmaya başladım, onu oraya koyma (12.15)

Başımı kaldırarak söylediklerimi duyacak kadar yakınımda olanlara baktım. Maalesef ki herkes oradaydı ve seçmem imkansızdı. Zorlayıcı bakışlarla son bir kez o taraflara göz atarken Jake ile göz göze geldiğimiz an kalkıp bana doğru ilerlediğini gördüm. Parmaklarım telefonu sıktı ve Jake karşımda dikilene kadar öylece durdum.

"Geçen bir sorun çıktı, gelemedim. Umarım çok beklememişsindir."

"Hangi geçen?" diye anlamamazlıktan geldim.

Gülümseyerek elini sarı saçlarının arasına koydu, küçük bir kıkırdama dudaklarının arasından ayrıldı. "O kadar mı sarhoş oldun?"

Gözlerimi kaçırdım. Jake beni onu ilk gördüğüm anki gibi geriyordu. Ona aşık olmamıştım henüz ama ilgimi fazlasıyla çekiyordu, diğer kızların ilgisini çektiği gibi. Aslında hiç değmezdi. Çünkü kızları kullanan tiplerdendi. Fakat böyle insanlara karşı bazılarının içinde onları değiştirebileceklerine dair umut olurdu. Bende de bir sıralar o vardı. Onu değiştirebilecek kadar güzel olduğumu düşünüyordum.

"Hım, o geceyi diyorsun. Bir şey yaptıysam üzgünüm, hiçbiri hakkında en ufak fikrim yok." dediğimde kucağımdaki köpeği sevmeye başladı, otomatik olarak geri çekildim.

Yüzü düştü bir an fakat saniyeler içerisinde toparladı. "Fazla değerli sanırım."

Arkamı dönmeden önce hızla "Sonra görüşürüz." diyerek koşar adımlarla okula girdim.

Y: ne yaptın sen buna (12.25)

mosmor olmuş (12.25)

Laura Ray: Laura'ya dokundurmadım. Bir de o gece onu hatırlamadığımı söyledim. (12.25)

Y: hahahaha (12.25)

çıldırdı (12.25)

sen kimmişsin de hatırlamıyormuşsun falan (12.25)

bir saniye

nediyorlanbuitoğluit (12.26)

Laura Ray: Y, neler oluyor? (12.26)

Y: şimdi sülalesini sikeceğim dur (12.26)

Çantamı omzumdan sıraya bıraktıktan sonra Laura ile birlikte koşar adım dışarı çıktık. O gruptan kimse yoktu, sanki yok olmuşlardı. Bu sefer okulu tarafım fakat erkekler tuvaleti de dahil, hiçbir yerde tek kişiden iz yoktu. En sonunda okuldan çıktıklarını öğrenmiştim.

Ben de aynısını yapmaya yelteneceğim sıra Giselle koluma girdi, etrafta insanlar olduğu için hayvanseverliğini öne çıkararak Laura'yı sevdi. "Nereye?"

"Hiçbir yere."

Sıraya oturdum, ders başladı. Ayağım titrer haldeydi, ayrıca Laura havlamasa da kıpır kıpırdı.

Laura Ray: Hey. (13.10)

Y??? (13.10)

Merak etmeye başlıyorum. (13.10)

Lütfen ne olduğunu söyle. (13.10)

Y: Selam Laura. Ben onun arkadaşıyım, şu an sana cevap veremiyor. Bu yüzden özür dilediğini söyledi. (13.15)

Laura Ray: Neden cevap veremiyor (13.15)

? (13.17)

NEDEN? (13.18)

Y: Birkaç kişi kavga etti. Dikiş atılıyor. O da onlardan biri. Ama durumu iyi. Endişelenmene gerek yok. (13.20)

Laura Ray: Ona aptal olduğunu söyle, olur mu? (13.21)

Y: Memnuniyetle :D (13.21)