Saat belki gece yarısının sol yanında dolaşıyordu, bilinmezdi. Tek şüphesiz olan benim yatağa yatıyor, müziğimi dinliyor oluşumdu. Küçük Laura da benimle birlikteydi. Kulağımdaki yavaş parça beni onu düşünmeye zorladı. Başımın üzerine kadar örttüğüm, içinde kaybolduğum örtü açıldı.
Bir kol her zamanki gibi cenin pozisyonu almış bedenime sarıldı, irkildim fakat tanıdık koku korkuyu heyecanla bastırdı. Çenesini başımın üzerine yaslamadan önce kulaklığın tekini kendine taktı.
O gece, yüzünü hiç görmediğim bir adamın kollarında yıllar sonraki ilk uykummuş gibi usulca ve uzunca uyudum. Açık camdan ılık ılık esen hava onun sırtına değdi, ben ise gölgesinde kalarak sıcaklığıyla gecemi gece ettim.
Öğlen olduğunu, bu süreçlerde yalnızca öğle vakti camımdan içeri ışıyan güneşten anladım. Gözlerimi yavaşça açtım ve farkındalıkla birlikte kaskatı kesildim. Arkamda bi huzur, bulunmak için yatağımda yatıyordu. Kolu üzerimdeydi, nefesleri yavaş ve düzenliydi.
Alt dudağımı dişlerimin arasına alarak elini yavaşça üzerimden çektim, telefonumu alarak banyoya girdikten sonra koşar adımlarla aşağı indim.
Yukarıdaydı.
Uyuyordu.
Gidip onu görürsem, baktığımı bile fark etmezdi.
Ama yapamazdım çünkü belki de bana güvenerek uyuyordu; diğer ihtimal ise uyuyakalmış olmasıydı.
Bana ter basıyordu. Bana neden ter basıyordu?
Sanırım birazdan güneş beni eritecek, onu göremeden ölmüş olacaktım.
-
Y: şimdi sana yarım saattir nasıl durduğunu atacağım (12.01)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
arkanı dön de güneş alsın (12.01)
Laura Ray: Güneş için dönmemi istediğinden emin değilim. (12.15)
Y: aa çok ayıp, hiç de öyle düşünmedim (12.16)
Laura Ray: Gidecek misin? (12.17)
Y: hayır, seni izliyorum (12.17)
ne okul ne ev, şu an ikisi de düşünmüyorum (12.17)
sen de gitme (12.17)
ayrıca Laura'yı biraz eve götüreyim, sana geri getiririm (12.18)
Laura Ray: Tamam. (12.18)
Şey, eğer rahatlayacaksan şunu söylemek isterim ki bakmadım. (12.19)
İsteyene kadar da bakmam. (12.19)
Y: ne yalan söyleyeyim, benim için doğru kişi olduğunu biliyordum
ama (12.20)
uzun bir zaman boyunca sana açılmayı düşünmüyorum (12.20)
Laura Ray: Peki. O zaman ben de sana 'açılmam'. (12.21)
Y: oha (12.21)
büyük oynadın (12.21)
böyle anlaşamayız (12.21)
birazcık bile mi (12.22)
Laura Ray: Evet. (12.22)
Y: bu, kanunun bir milyonuncu maddesine göre kabul edilemez (12.22)
Laura Ray: Neyseki ben öyle bir madde bilmiyorum. (12.23)
Y: o zaman anlaşalım: doğum gününde sana kim olduğumu söyleyeceğim (12.23)
Laura Ray: Doğum günüme üç ay falan var. (12.24)
Y: bir ay var, Laura (12.25)
Laura Ray: Hım, öyleymiş, (12.25)
Cumartesileri benimle uyursan olur. (12.26)
Y: her gün uyusam? (12.16)
yok yok her gün uyursam bünyem bu kadar güzel uykuyu kaldıramaz (12.26)
