The Jerk is a Ghost

The Jerk: Two

Two,

It was nearly three o’clock AM. Freaking three o’clock in a cold Saturday morning, at walang tigil sa pagtunog ang phone ko. I groaned beneath the sheets at hindi pinansin yun. God, can that caller give me some sleep!

Lumipas ang ilang minuto at tumutunog parin ito. Minsan hihinto at matatahimik ako, tapos biglang tatawag ulit. Tinakpan ko ang ulo ng kumot. “Go away.” I mumbled.

Pero hindi talaga ito sumusuko. Halos kalahating oras na ata ang lumipas nang nainis na inihagis ko ang kumot paalis sa mukha ko at kinapa ang phone sa bed side table.

“WHAT?” I demanded.

Narinig ko ang kakaibang tunog sa kabilang linya. Maingay at tila ba nasa labas ang kausap ko. Madaming boses ng tao sa background at may narinig akong serena ng sasakyan. Kumunot ang noo ko at biglang naalimpungatan. Is that the sound of an ambulance or a police car?

“DEELS!” the girl on the phone hissed. Tila ba bumubulong ito at the same time sumisigaw. Tiningnan kong mabuti ang caller ID. Si Mindy.

“Nasaan ka?” tanong ko. “Alam mo ba kung anong oras na?” Nagkaroon ng ingay mula sa kabilang linya. Tila ba naglalakad si Mindy sa gitna ng madaming tao.

“Oh god! Buti sinagot mo!” she exclaimed. “Hindi ko kasi macontact si Mama. Nandito ako ngayon sa highway sa labas ng village. Deels, may nangyaring accident sa mga nag drag racing at—“

Naputol ang sasabihin niya.

“Ano?” tanong ko. This time nanginginig na ang kamay ko habang hawak ang phone. “Okay ka lang ba? Wala bang nangyari sayo? Ano yang naririnig ko? May mga nasaktan ba?”

Napahawak ako sa noo ko. Oh god. Ito na yung kinatatakot ko. Ano ba kasing inisip nila at nagkarera sila ng ganyan! At si Mindy anong ginagawa niya sa lugar na yun!

“Deels.” biglang bumalik ang nanginginig niyang boses. “May narinig akong may namatay. Hindi ko alam!” she is crying. Oh my god. Mindy is crying.

“Medyo magulo dito. May tumawag ng ambulance tapos biglang dumating yung mga police. Sinasama kaming lahat sa police station. Delia I swear hindi ko gustong nandito. Sinama lang ako ng pinsan ko. Delia pakisabi kay Mama na sunduin ako sa police station. Delia—“

Namatay ang tawag.

Hindi makapaniwala na tiningnan ko ang screen ng phone ko. I was in that position for nearly five minutes. I was frozen in shock and worry. May namatay sa accident. Oh my god. May namantay akong schoolmate sa accident!

Hindi ko namalayan ang sumunod kong ginawa. Basta ang alam ko lumabas ako ng kwarto at ginising si Mama at Dad. Magkayakap sila nang madatnan kong natutulog sa master’s bedroom. During ordinary instances baka napangiti pa ako. But there is no time for smiling now.

“Delia?” tanong ni Dad na pupungas pungas pa. “Anong ginagawa mo dito?” napatingin siya sa digital alarm clock na nasa table. “Alas tres palang ng—“