The Jerk is a Ghost

The Jerk: Six

Six,

Pagkatapos na pagkatapos ng mass, hinila ko agad si Mindy palabas ng simbahan. Pumunta kami gilid nito, sa may fountain, at tinanong ko siya.

"I thought he is dead!" I exclaimed. Tiningnan niya lang ako na para bang hindi niya alam kung ano ang tinutukoy ko.

"Si Ashton Montecillo, hindi ba sinabi mo sa akin na siya yung namatay sa accident?"

Umaliwalas ang mukha niya nang marealize kung sino ang tinutukoy ko. "Ah, oo. Yun din ang akala ko eh. Pero sabi ng pinsan ko hindi pa siya patay. Half lang."

I stared at her, incredulously. "Anong half lang?"

"I heard he is in coma. He is half dead, half alive. Parang ganun yun hindi ba? Walang nakakaalam kung gigising pa siya."

Natigilan ako. Ashton is in comatose?

"Sasabihin ko sana sayo kahapon kaya lang buong araw hawak ni Mama yung phone ko. Alam mo na, medyo strikto siya ngayon dahil sa mga nangyari."

Hindi ako nakasagot. Ashton is in comatose. Yung ang paulit ulit na pumapasok sa isip ko. He is not dead. He is not alive either. Kung ganun ano ang itatawag ko sa nakita ko kagabi? Multo parin ba?

"Hey, are you okay?" tanong ni Mindy sa akin.

Wala sa sarili na tumango ako. Makalipas ng ilang segundo bigla akong nagsalita. "Alam mo ba kung saang Hospital siya naka confined? I-I just have to make sure."

Tiningnan ako ni Mindy na para bang na wi-weirduhan sa kinikilos ko. "He is in Montoya Medical Center." she stared at me as if I was an ill person. "Delia, may sakit ka ba?"

I shook my head and held her hand. "I'm fine. Kailangan ko lang talaga siyang makita. Samahan mo ako, Mindy."

Nagpaalam ako kay Dad na pupunta ako ng bayan. I didn't mention where we would head though. Nagpaalam din kami sa Mama ni Mindy. I have to tell her that we will go to the mall to buy some stuff for a project. My parents told me to be back before dinner. Pinagamit ni Mrs. Melany ang dala niyang sasakyan para hindi na kami mag commute. Sumabay siyang umuwi kina Mama.

Ako ang nagmaneho ng sasakyan. Habang nasa byahe hindi maiwasang magtanong ni Mindy na nasa passenger seat. "Bakit bigla ka atang naging interesado sa kalagayan ni Ashton Montecillo?"

Hindi agad ako nakasagot. Ano bang pwedeng idahilan? Concern ako? Pft. That is the funniest thing I thought so far.

"Concern ka ano?" nakangising sabi ni Mindy. "O baka naman may gusto ka sa kanya kaya concern ka. Kailan pa?"

Kumunot ang noo ko pero nanatiling derecho ang tingin ko sa daan. "Wala akong gusto sa kanya." I said firmly. "I just—" How would I say this?

"Just what?" Mindy probed, teasingly.

"I just want to know what really happened. After all, schoolmate natin siya. Don't I have the right?"

Mindy pondered about that thought. "Sabagay." sagot niya. "Hindi ko kasi naisipang bisitahin siya. Ano nalang ang sasabihin ng mga kaibigan niya kapag nakita ako doon? Pero kahit paano may history naman kami so concern din ako."

Bigla kong naapakan ang preno ng sasakyan. Mindy gasped. "Hey!" sigaw nito nang halos tumama ang ulo niya sa dashboard. "Gusto mo bang magkaroon ng part two ang aksidente?" she shrieked. "Nagbibiro lang naman ako sa history thingy. Ang tinutukoy ko yung dating crush ko sa kanya. You don't have to react that harsh."