KALINTI

26.Bölüm: GECE MAVİSİ

ShamRain - Drifter
Rei Brown - I Can't See You In The Dark.

26. Bölüm: GECE MAVİSİ

Ne kadar gerçek olduğuna inanamasam da bu bir hayal değildi. O buradaydı. Kokusu kokumda, teni tenimdeydi. Dileğim gerçekleşmişti, ilk defa bana gelmişti. Ayrıldım sıcacık bedeninden, kolye hâlâ boynundaydı. Güzelliğine doya doya baktım.

"İyi ki doğmuşsun Ezel."

"Doğum günümü nereden biliyordun?" dedim zorlukla konuşabildiğimde.

"Buse aradı. Babam şehre gelmem için birini gönderdi ve Eren de beni babamın buradaki evinden aldı," dedi. Eli hâlâ omuzlarımdaydı, benim de elim hâlâ o ince belindeydi. Yüzümü okşadı, incecik parmaklarıyla. Yumdum gözlerimi. Çenemde hissettiğim dudaklarıyla elimin altındaki belini sıktım istemsizce. Bu akşam sadece o olsun istiyordum. Kale hiç olmamış, o yaratık hiç var olmamış olsun istiyordum. Bu akşam ona doymak istiyordum, doya doya sevmek istiyordum.

Zorla da olsa ayrıldım. "Hadi bizimkilerin yanına gidelim," dedim ve ondan tam anlamıyla uzaklaştım. Bir an olsun teninden uzaklaşmak istemiyordu ellerim. Birlikte locaya yürüdük. Kimse onu gördüğüne şaşırmamıştı, anlaşılan tek habersiz bendim.

"Hoş geldin Karmen," dedi Buse ayağa kalkarak. Sarıldılar, ardından Yasema'yla sarıldı. Sanırım gözlerim bozulmuştu ya da gerçekten Yasema'yla sarılmıştı.

"Bu ne güzellik Karmen Hanım?" dedi Yasema samimice. Karmen utanarak gülümsedi. Tamam bu biraz tuhaftı. Ne ara bu kadar kaynaşmışlardı?

"Ne oldu sana ağladın mı?" dedi Karmen şaşkınlıkla.

"Yok, Ezel'e sürpriz yapalım dedik," diyerek sırıttı Yasema, omzuyla omzuma vurdu gülerek. Gülerek karşılık verdiğimde Karmen'in gülüşünün zoraki bir hâl aldığını fark etmem zor olmadı.

Nispet yapar gibi elimi Yasema'nın beline koydum. "Moda tasarımcısı yerine oyuncu olmalıymışsın güzelim." Karmen'in yüz ifadesi biraz daha sertleşti. Buse'nin kardeşi, Beste'yle de sarıldı.

"Ee hadi pastaları keselim," dedi Kerem araya girerek. "Hoş geldin Karmen." Karmen, Kerem'le el sıkıştı. Melih'e de elini uzattı ancak Melih öne atıldı ve ahtapot gibi sarıldı.

"Ay nasıl özlemişim." Elimi Melih'in omzuna koydum.

"Yeter bu kadar özlem gidermek." Sözlerimle hemen uzaklaştı Karmen'den.

"Şey yengemiz sayılır sonuçta. Ondan şey ettim." Bakışlarımla sustu sonunda Melih.

Masaya yerleştiğimizde Karmen hemen yanımdaydı. Onunla daha konuşacaklarım bitmemişti ancak bu gece bana gelişinin keyfini çıkarmak istiyordum.

Masaya pasta servis edilmiş, içkiler yerini almış ve keyifli bir sohbet dönüyordu. En önemlisi ise, o yanımdaydı.

Kendi pastasını yemişti, ben o yesin diye hiç dokunmamıştım pastama. Tabağımı onun önüne koydum.

"Benimkini de ye." Kulağıma yakınlaştı, sadece benim duyabileceğim sesle konuştu.

"Yapma şöyle! İnsanlar beni aç gözlü sanacak." Sesindeki ciddi ton gülmeme neden oldu.

"Aç gözlü ol ne olacak? Yarasın." Utandı, kızardı yine yanakları.

"Aç gözlü müyüm ben? Aşk olsun," dedi kollarını göğsünde birleştirerek.