Sandro my Love

36: Mistaken

SHY'S POV

Pagkagising ay nag-ayos lang si Shy ng higaan at naghilamos at toothbrush ay lumabas na rin sya ng kwarto.
Kahit puyat ay pakiramdam niya ay masarap parin ang tulog niya di katulad nung nasa Cebu sya. Kahit kasama ang Pamilya ay lagi parin syang kulang sa tulog sa dami ng kanyang iniisip.

Sinilip niya ang anak at tulog padin ito, hinayaan na muna niya dahil naka bantay naman rito ang itinalagang yaya ni Sandro.
Bumaba na ng hagdan si Shy para magalmusal ng mapansin niya si Sandro sa garden lalapitan niya sana ito ngunit may kausap pala sa telepono.

Hindi sinasadyang maulinigan ng dalaga ang pakikipag-usap nito at labis siyang nasaktan sa kanyang narinig.

"yes i understand. I have a plan. For now no one should know about my children Dad
Ok thank you! Love you Dad " wika ni Sandro sa kausap. Nakumpira ng dalaga na ang ama ang kausap nito ng tawagin niya itong Dad.

Para namang tinusok ng matalim na bagay ang kanyang puso sa narinig.
"Nais niya talagang itago ang bata sa mga tao. Wala syang balak ipaalam na mayroon na syang anak at may paparating pa" saad niya sa sarili.

Awang awa ang dalaga sa sitwasyon na mayroon sila pero bakit pa sila nito pilit kinuha kung wala naman palang balak itong panindigan sila.

Pagbaba ng telepono ay  niyaya na sya nito "Come on let's eat and we have a lot to talked about" yun lang ang sinabi at tumalikod na agad ito at pumunta sa lamesang nakahanda sa hardin. Sumunod ang dalaga at minamasdan niya ang reaksyon ng lalaki ngunit wala syang makitang pagkatuwa o pananabik nito sa kanya. Seryoso lang  ang itsura nito.

"Marahil kaya niya kami sinama ay para hindi kami malantad aleast dito ay maitatago niya kmi"
Iniisip ng dalaga.

Tinitignan niya lamang ito. Umupo narin sya sa at nagsimulang kumain ng umagahan.

"Ano ang pag-uusapan natin S-Sandro? Kinakabahan mn ay sinimulan na niya. Ayaw n niyang patagalin pa ito.

"Why in a hurry my love?" Simpleng sagot nito ngunit seryoso padin.

"Gago my love mo mukha mo! Tinatago mo nga kami tapos my love my love ka dyan?! Dagukan kita e hmmp!" Hindi namalayan ng dalaga na madiin na niyang hiniwa hiwa ang bacon sa malilit na piraso sa sobrang gigil niya.

"Don't murder the bacon my love" saad ng lalaki.

"Letche" bulong niya 

"What?" Bigla naman parang binuhusan sya ng mlamig na tubig ng mapagtantong nailabas pala niya ang nasa isip.

"Huh?! L-leche flan, oo gusto ko ng leche flan!" Pagsisinungaling ng dagala. Hindi man mukhang kumbinsido ay hindi naman na nagreact ang lalaki.

"Later I'll ask manang to make leche flan" tumango tango ang ang babae nakaligtas sya sa wakas 

Ngunit hindi ineexpect ng dalaga ang susunod na sinabi nito. Kaya kumalansing niya ang hawak na  kubyertos ng mbitawan niya ito.

"We will get married" seryoso ito at blanko ang ekspresyon sa mukha.
"I want my children to carry my name" dagdag pa nito

"Excuse me Sandro, are you asking me to marry you?" Paglilinaw niya rito. Ngunit nagulat sya sa sinagot ng binata
"Its not a question its a statement.
I have already decided we will get married the day after tomorrow"