Falling For Mrs. Knutson (Completed)

Chapter 25

Dominique

I was standing near in my rooms window habang nakatanaw sa mga halamang namumulaklak sa hardin. Sabado ngayon at wala akong magawa kundi ang mag-isip. Nagsisimula na akong maapektuhan at mas napapadalas na rin ngayon ang pananakit ng dibdib ko.

Napabuntong hininga ako ng maalala ang last encounter namin ni Mrs. Knutson. After I told her to get out of my life. She started ignoring me and I did the same thing. Pumapasok na nga lang ako sa klase nito para makinig, mag-take ng quiz o exam pero hindi ako nakikisali sa recitation. Hindi sa ayaw ko pero gaya ng sinabi ko ay iniiwasan namin ang isa't isa. But damn, really damn the undeniable attraction I have for her.

"Selenophile." Mahinang tawag sa akin ni Mommy Frances pero hindi ako lumingon.

Nanatili akong nakatayo habang nakatingin sa baba at naka-krus ang mga kamay sa aking dibdib. Alam kong napapansin ng mga ito ang pananamlay ko sa mga nakaraang araw pero hindi ko rin naman magawang maging masaya.

I am broken and damn it really hurts. Lahat sa akin ay bago. I don't know how to deal with it at hindi ko alam kung gaano ko ito katagal makakayang kimkimin.

"May problema ka ba anak?" Tanong ulit nito sa akin.

Napangiti ako ng mapait. Problema? Hindi naman nawawalan ng problema ang isang tao. Iyon nga lang ay hindi pare-pareho kung gaano kalala.

"Wala po Mommy." I denied as I didn't look at her. Alam kong makikita nito kung gaano ako nalulungkot ngayon. Wala lang itong ideya kung gaano ako nasasaktan.

"I made you. You came from me. Alam kong meron pero ayaw mo lang magsabi. Are you losing hope?" At alam kong ang tinutukoy nito ay ang sakit na meron ako kung paano ako magagamot para tuloyang gumaling.

"I'm not Mom. Alam kong ginagawa niyo lahat ni Mama ang makakaya niyo para mabuhay ako." But yes, I already lose hope to be with the person I love the most. Una sa lahat, committed ito. I don't like to hear the word most parents would say to their children kapag nagkamali ito sa pag-ibig..

You deserve someone better.

But what is better when it comes to love?

Hindi mapipili ng isang tao ang mamahalin nito ng tunay. Wala na sanang marupok sa mundong ito kung ganun ang kaso.

Naramdaman kong lumapit si Mommy at mula sa aking likuran ay niyakap ako nito bago halikan sa balikat.

"You can tell me everything that's bothering you sweetheart."

But not the part where I fell in love with someone whos married and worst it's my Professor.

Imbes na sumagot ay umikot ako para yumakap rito pabalik. Ito ang kailangan ko ngayon. A mothers comfort and love.

"I love you Mom. Whatever happens. I love you and Mama at si Kuya." Natutuwa lang akong may ganito akong pamilya.

Almost perfect..

I close my eyes when I felt that pain in my chest again. Kung dati ay nakakaya ko. This time, the attack is too much to bear. Then it started to skip it's beat.

Wala akong masabi ng para akong naparalisa and the next thing I knew. I'm about to pass out.

"Dominique!" I heard my Mom shouted before everything went black.

_____

Naririnig kong may umiiyak sa tabi ko pero hindi ko kayang imulat ang mga mata ko. Sobrang hina ko na na kahit gumalaw ay hindi ko magawa. Parang ang tagal tagal ko ng natutulog.

"When will my daughter wake up Doc?" Si Mama Scarlet and that's when I realize si Mommy Frances ang umiiyak. For a moment I have a hard time processing what's happening. Hindi pa naman ako patay.

I felt something painful in my chest.

"We can't tell Mrs. Howard." Boses ng isang banyagang Doctor.

"Do everything, I am willing to pay whatever it costs just to save my niece." Boses naman ni Tita Snow.

Natatangay na naman ako ng matinding antok pero ayoko na. I wanna know what's happening around me. Pahina ng pahina ang mga boses na naririnig ko hanggang sa may humawak sa kamay ko at mahinang pisilin nito iyon.

"Cous, gumising kana. May klase pa tayo diba? Ga-graduate pa tayo. Haharapin mo pa ang taong nagpasaya pero nagbigay sakit sayo."

"And who is that?" Si Ate Natalie. Ang isa sa kambal na anak ni Tita Snow at Tita Natasha.

"Siya na lang tanongin mo Ate kapag nagising siya."

"And why is that Jazmine?" Tanong ulit nito. Mabait si Ate Natalie at genius din ito mana kay Tita Snow.

Jazzy and her big, big mouth. Kapag nakagalaw talaga ako. Ito ang unang una kong babatukan.

"Wala ako sa posisyon para sabihin Ate." Pero wala rin naman ito sa posisyon para banggitin ang bagay na iyon.

"Hmm." Ang narinig ko na lang mula kay Ate.

"Oh my ghad! Gising!" OA na ngawa nito. One more time really and I will slap her.

I tried moving my fingers pero masyado akong mahina. Para akong naparalisa. And when I try harder, alam kong gumalaw ang hintuturo ko pero nanginginig pa ito. How long am I lying in this bed?

"Did you see that Ate?" Si Jazzy.

"The what?" Neutral na tanong ni Ate Natalie rito.

"Her finger. It moved!"

I tried again and I'm just so weak to do it habang inaantok ako ng sobra. I think I should just rest for awhile bago ko gawin ang mga bagay na gusto ko.

____

Hindi ko alam kung gaano ako ulit katagal nakatulog bago sinubokang gumalaw.

I wanted to say help me pero lumabas lang iyong paos na ungol. May oxygen pa kasi ako sa bibig.

I move my fingers at gaya nong huli ay mahina ako. I think I need to stay awake longer para magising ng husto ang dugo at diwa ko. I tried to balled my fist pero nanginginig lang ang kamay ko sa panghihina.

Nagsisimula na akong ma-frustrate. Nasaan ang mga nagbabantay sa akin? Si Mommy at Mama? Si Kuya Thunder, sina Tita at mga pinsan ko. Umungol ako ng manakit ang dibdib ko.

Dahan dahan kong iminulat ang mga mata ko pero nasilaw ako dahil sa lamp shade sa tabi ko.

"Mommy." Was my first word pero halos hindi ko rin maintindihan ang sinabi ko dahil para lang itong bulong at ungol.

Nakita kong andaming nakakabit sa akin lalo na sa dibdib ko and I hate all these stuffs.

"Take it off. Take these off." I was just mumbling when I force my hand to move at napapikit ako ng magalaw ang nakatusok na dextrose sa akin.

Sakto namang may narinig akong pumasok sa kwarto ko. Gumalaw ulit ako saka nagmulat ng mga mata only to see Jazmine na uupo na sana sa may couch ng makita ako nitong nakadilat.

Nanlaki ang mga mata nito bago mabilis na lumapit sa akin.

"Gising kana!"

Naningkit ang mga mata ko rito. Tinanggal nito ang oxygen na nakapasak sa akin.

"You bitch."

Dahilan para manlaki ang mga mata nito.

____

Wala itong revision as I only wanna write right now and not to revise it. So bear if there are any errors dahil kanina pa ako nanggigigil.