Mother, Where Are You Now? (ONGOING)

Chapter 3: Gone

Prince POV

“Oiii namula siya HAHAHHAHA , napano ka? Nilalag-” hinawi ko ang kamay niya. Ng mapagtanto niya ang nangyayari bigla siyang humagalpak ng tawa.

Kakaasar naman ohh, yuckkk prince yuckk ha ano yun?
Wake up, kiss lang yun ok? Wake up. Tumalikod ako sakaniya at tinapik tapik dalawang pisngi ko.

“Ho-” tumahimik bigla ang paligid, di ko maigalaw ang mga paa ko wtf!???

I kissed my damn bestfriend the hell?? No, no it can't be!?
Halos lumuwa mata ko sa gulat😲. Dali dali akong napaatras di ako makatingin sa mga mata niya.

“S-sorry, di ko sinasadya..” nahihiyang sabi ko, dahan dahan akong tumingin sakaniya.

Nakita ko siyang namumula, nakaganto ang mukha😳, at di gumagalaw. Tinapik ko balikat niya.

"H-hoyy mic² sorry talaga lilingon lang naman sana ako sayo nun bat ba kasi ang lapit ng mukha mo?”
Nakakainis ang awkward na tuloy , malay ko bang ganun ang mangyayare.

“A-ahh... E-ehhh... O-ok lang” utal utal niyang usal ng makarecover siya.

“Prince, Mica!!! Halika na kayo tawag kayo ni lola” pasigaw na sabi ni Lance.

Wtf!?? Nakita bs niya ang nangyari!?? Sinamaan ko siya ng tingin.

"Ohhh ohhh tol chiilll bat ganyan ka makatingin ” takang usal niya habang nakataas ang kamay.

Umalis na ako at nilagpasan siya ng may pagtataka ang mukha.

“Ano nangyari dun?” rinig kong tanong niya kay mic².

Binilisan ko ang paglalakad  at nagtungo kay lola. Hayss kakahiya talaga accident lang naman yun pero p*ta first kiss ko yun ehhh.

“ Ohh apo bat nakanguso kana naman at tumataas isang kilay mo?” tanong sakin ni lola ng may pagtataka.

Tumingin ako sakaniya at ngumuso lalo. Niyakap niya ako bigla.

“Ang gwapo talaga ng apo ko , sabihin mo na kay lola ang nangyare” hinaplos niya ang likod ko. Dahil bata pa ako nun kinuwento ko lahat ng nangyare.

Nakita kong nagpipigil ng tawa si lola.
“Hayss kabataan nga naman ngayon tsk tsk” namula ako sa sinabi ni lola.

“Lola naman ehhhhh!!!” Pagdadabog ko at pumasok sa kwarto tapos nag lock.

Kakainisss naman kasiii ehhh what the f*ckk!? Really!?? Nagkiss talaga kami?? Grrrr tapos inaasar pa ako ni lola.
Pero infairness ang lambot ng labi niya *evil smile*.

Nagising ako sa ingay nila sa labas ng kwarto ko.

“Prince!!!! Prince!!! Gising buksan mo tong pinto !! Si lola!!” sigaw ni Lance.

Dali dali akong napabangon sa hinihigaan ko at lumabas ng kwarto. Nakita ko silang nagkukumpulan habang umiiyak.

“A-anong nangyayare!?? Si lola saan!???”
Kabadong sabi ko , di ko alam ano ang gagawin nanghihina ako.

Tumingin silang lahat sakin at tinuro nila kung saan si lola.

Wala akong masabi, lahat ng gusto kong sabihin nabara sa lalamunan ko, Namanhid buong katawan ko, di ko nalang namamalayan na nasa harapan na pala ako ng lola ko.

Wala ng buhay..... Nakahiga....nakapikit...may hawak na picture naming tatlo...

Di ko alam gagawin, para akong binagsakan ng yelo, tumamlay bigla ang mukha ko , di ko namalayan tuloy tuloy sa pagtulo ang mga luha ko sa mata.

“L-lola....g-gumising ka...di magandang biro toh magtatampo ako” usal ko pa habang patuloy na umaagos ang luha sa mga mata ko.

“Lola....wake up...wag moko iwan...diko kaya...” umiiyak na sabi ko at niyakap ko ang katawan niyang wala ng buhay.

“Pano na ako pag wala ka? Pano na kami?...pleasee lola i can't live without u...i can't imagine my life without u”
Humagulhol na ako sa iyak..

“Ice...tama na yan...di na siya magigising..andito parin kami para sayo...masaya na siya kung saan man siya ngayon” wika pa ni mic² habang hinahagod likod ko.

Tiningnan ko silang lahat na wlang gana, walang emosyon.

“Get out.”
“Per-”
“I SAID GET OUTT!!! KELANGAN KO PABANG TAGALOGIN PARA MAINTINDIHAN NIYO?”

Napasigaw na ako. Bat ba ang hirap hirap. Ang sakit sakit. Di ko kaya. Mawala nalang lahat wag lsng si lola.

Malungkot na tiningnan ako ni mic² bago umalis. Great, nasasaktan ko na naman sila.

Nagpaiwan si lance sa tabi ko.

“Bro, alam kong nasasaktan ka pagkawala ni lola, pero look hindi lang ikaw ang nagluluksa, nasasaktan. Kami rin nasasaktan din kami sa nangyari kay lola lalo na ako kasi apo din niya ako eh. Pero sana naman wag mo kami idamay sa sakit ng nararamdaman mo” naiinis na wika ni lance.

“Tapos kana ba? Kung oo pwede kana rin lumabas.”  nasabi ko nalang pero deep inside natamaan ako sa sinabi niya.

Umiiling iling siyang lumabas , at tiningnan pa ako ng masama.

Imagine 10 yrs old palang ako nun ,pero yung act ko parang  di na pang bata.

~~~~~~~~~~~

Vote for the next ud...