Zawgyi
အပိုင္း (၁၇၇၃) – ဝင္ကတည္းက ပိတ္ပင္ခံရျခင္း
ရွီမာယူယူသည္ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ဟန္ပါပါႏွင့္ေလွ်ာက္ရာ သူမကို ျမင္သူမ်ားသည္ ကပ္ဆိုးနတ္ဘုရားမကိုျမင္ရသကဲ့သို႔ မွင္တက္ၾကေလသည္။
အထူးသျဖင့္ အမ်ိဳးသားမ်ားျဖစ္သည္။ သူတို႔သည္ သူမကို ျမင္သည္ႏွင့္ ခ်ဲ႕ကားကာ ျပန္ေျပးၾကသည္။
အတန္ၾကာေလွ်ာက္ၿပီးမွပင္ သူမ ထိုအေၾကာင္းကို သိသြားသည္။ သူမ လွည့္ပတ္ၾကည့္ၿပီးေနာက္ ထင္စန္းႏွင့္ ထင္ေ႐ႊတို႔ကိုၾကည့္ၿပီး ေမးလိုက္သည္ "ငါ အျပင္ထြက္တိုင္း အၿမဲတမ္းဒီလိုလား"
"မဟုတ္ပါဘူး" ထင္စန္း ျပန္ေျဖေလသည္။
"ငါက အခုပိုၿပီး ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းေနတာလား" သူမ ဆြံ႕အသြားသည္။ ထိုလူမ်ားသည္ အရင္က မေျပးခဲ့ေသာ္လည္း အခု သူမကိုျမင္သည္ႏွင့္ ေျပးၾက သည္။
"ပုံမွန္ဆိုရင္ ကိုယ္ရံေတာ္ေတြနဲ႔ အျပင္ထြက္ေလ့ရွိတာ ထြက္ေျပးတဲ့လူ ရွိရင္ သခင္မေလးက အေစာင့္ေတြကို ပညာေပးခိုင္းတာ... အဲကိစၥၿပီးသြား ေတာ့ သခင္မေလးေဘးမွာ ကိုယ္ရံေတာ္ပါရင္ သူတို႔မေျပးရဲေတာ့ဘူး" ထင္စန္း ရွင္းျပသည္။
"...."
သူမ၏ ကိုယ္ရံေတာ္အေပါင္းအေဖာ္မ်ားသည္ သူမ၏ အႏိုင္က်င့္မႈကို ကာကြယ္ေပးခဲ့သည္။
ဒီလိုသာ ဆက္ျဖစ္ေနရင္ သူမ ဘယ္လိုလုပ္ ေဈးဝယ္ထြက္ႏိုင္ေတာ့မွာ လဲ။
သူမသည္ ေျခဦးတည့္ရာေလွ်ာက္လာၿပီး ေဈးဝယ္ထြက္ရန္ မေကာင္းႏိုင္ ဟုစဥ္းစားမိသည္။ သူမသည္ လမ္းေပၚတြင္ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ အၾကည့္ ခံေနရသည္။ သူမသည္ ေဘးတြင္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကဲ့သို႔ ဆိုင္ကိုေတြ႕ရာ ဝင္ ဟန္ျပဳလိုက္သည္။ သူမ ေျခလွမ္းႂကြလိုက္သည္ႏွင့္...
"သခင္မေလး" ထင္စန္းႏွင့္ ထင္ေ႐ႊတို႔သည္ သူမကို ေျပးဆြဲသည္ "သခင္မေလး အဲဒီကိုဝင္သြားလို႔မရဘူး"
ရွီမာယူယူသည္ သူမကိုၾကည့္ေနသာ လူမ်ား၏ အၾကည့္ေျပာင္းသြား သည္ကိုျမင္ေသာအခါ သတိျပန္ဝင္သြားသည္။ သူတို႔၏ မ်က္လုံးထဲတြင္ အရင္ကလို ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းမရွိဘဲ စိတ္ဝင္စားမႈႏွင့္ ေမွ်ာ္လင့္ထားမႈမ်ား ေတာက္ပေနသည္။ သို႔ေသာ္ ထင္စန္းႏွင့္ ထင္ေ႐ႊတို႔သည္ သူမအား ေၾကာက္ လန႔္တၾကားၾကည့္သည္။
YOU ARE READING
အလိုလိုက်အကြိုက်ဆောင်ခြင်းခံရသော သမီးပျို (ရှီမာယူယူ) book-10
AdventureBook - 10 I just translate this story. I don't own this story. All credits go to the original writer and English translator team. Original author - Shan Gumu
