အလိုလိုက်အကြိုက်ဆောင်ခြင်းခံရသော သမီးပျို (ရှီမာယူယူ) book-10

အပိုင်း (၁၈၇၂) - ယူယူဒဏ်ရာရခြင်း

Zawgyi

အပိုင္း (၁၈၇၂) – ယူယူဒဏ္ရာရျခင္း

နဂါးမ်က္လုံးသည္ ေမ့ေပ်ာက္ျခင္းျမစ္ထဲတြင္ရွိၿပီး ေပၚလြင္ျခင္းမရွိေပ။ ျမစ္သားရဲမ်ားသည္ ထိုေနရာသို႔ ကူးခတ္သြားလာေနေသာ္လည္း ထူးျခားမႈကို မသိၾကေပ။

နဂါးမ်က္လုံးသည္ သဲထဲတြင္ နစ္ေနသည္။ တိုက္ဆိုင္ျခင္းေၾကာင့္သာ မဟုတ္လွ်င္ ဝူလင္းယူသည္ နဂါးမ်က္လုံးကိုေတြ႕ၿပီး ေပါင္းစည္လိုက္ျခင္း ေၾကာင့္ အသက္ရွင္မည္မဟုတ္ေပ။

ရွီမာယူယူသည္ ေသတၱာမ်ားအားလုံးကို သိမ္းၿပီးေနာက္ နဂါးမ်က္လုံးရွိ သည့္ေနရာသို႔ ဝူလင္းယူေနာက္မွလိုက္လာခဲ့သည္။ ေဟးဒီးစ္တို႔သည္ ေစာစီး စြာေရာက္ႏွင့္ကာ ပတ္ပတ္လည္မွ ျမစ္သားရဲမ်ားကို လမ္းရွင္းထားသည္။

လုံးပတ္တစ္ေပခန႔္ရွိသည့္ ႏို႔ျဖဴေရာင္ပုတီးေစ့တစ္ေစ့သည္ သႏၲာ ေက်ာက္တန္းမ်ားႏွင့္ေရာေႏွာေနၿပီး ေရညႇိမ်ားတက္ေနသည္။ အမွန္တကယ္ ပင္ မထင္မရွားျဖစ္ကာ မည္သူမွ သတိထားမိမည္မဟုတ္ေပ။

"ဒါက နဂါးမ်က္လုံးလား.. ေမ့ေပ်ာက္ျခင္းျမစ္ တည္ရွိျခင္းရဲ႕ ဇာစ္ျမစ္ေပါ့" ရွီမာယူယူသည္ နဂါးမ်က္လုံးေရွ႕တြင္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီး ႀကီးမားေသာ ပုတီးေစ့ႀကီးကို ၾကည့္လိုက္သည္။

ဝူလင္းယူ၏ ဝိညာဥ္ႏွင့္ ေပါင္းစပ္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္လားေတာ့မသိေပ ထိုပုတီးေစ့မွ ရင္းႏွီးသည့္ အေငြ႕အသက္ကို ခံစားရသည္။ ထိုပုတီးေစ့မွ အမွန္ တကယ္ပင္ ရင္းႏွီးသည့္ ခံစားခ်က္ရသည္။

သို႔ေသာ္ ႏႈိက္ႏႈိက္ခြၽတ္ခြၽတ္ ရွာၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္ ထိုခံ့စားခ်က္မွာ ဝူလင္းယူ၏ အေငြ႕အသက္ သက္သက္တင္မဟုတ္ေပ။

သူမသည္ လက္ဆန႔္ထုတ္ၿပီး နဂါးမ်က္လုံးကို ကိုင္ၾကည့္ရန္ ႀကိဳးစား ေလသည္။ နဂါးမ်က္လုံးသည္ ဤေနရာတြင္ အလ်ဥ္းသင့္သလို ေရာက္ေန သည့္ပုံပင္။ သို႔ေသာ္ သူမ၏ အားတစ္ဝက္မွ်သုံးသည့္တိုင္ေအာင္ လႈပ္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ေပ။

"မင္း ႀကိဳးစားၾကည့္ဖို႔မလိုဘူး ငါေတာင္ မတြန္းႏိုင္ဘူး" ေဟးဒီးစ္သည္ ေဘးမွ ေျပာေလသည္။