Zawgyi
အပိုင္း (၁၈၆၆) – သူတို႔ႏွစ္ေယာက္တည္းရဲ႕အခ်ိန္ ၂
ရွီမာယူယူ၏ ႏွလုံးသားမွာ အပ္မ်ားျဖင့္ ထိုးစိုက္ထားသလို နာက်င္မိ သည္။ သူမသည္ သူ႔ကိုမွီကာ ေခါင္းခါၿပီး ေျပာလိုက္သည္ "မလုပ္ေတာ့ပါဘူး ေနာက္ဆိုရင္ အစ္ကို ဝမ္းနည္းေအာင္ထပ္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး"
"ကတိမတည္ရင္ေတာ့ ကိုယ္...." ဝူလင္းယူသည္ ဘာဆက္ေျပာရမည္ ကို မသိေတာ့ေပ။
"ဘာလုပ္မွာလဲ" ရွီမာယူယူသည္ သူ႔ကိုၾကည္လိုက္သည္ "ညီမကို လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္ေတာ့မွာလား ညီမကိုမလိုခ်င္ေတာ့ဘူးလား"
"ကိုယ္ခံႏိုင္မယ္လို႔ မင္းထင္ေနလား" ဝူလင္းယူသည္ သူမ၏ ေခါင္းကို ပြတ္လိုက္သည္ "မင္းကို လ်စ္လ်ဴရႈရမယ္၊ မင္းကို မလိုခ်င္ဘူးဟုတ္လား ကိုယ္ လည္း အဲဒါကိုခံႏိုင္ရည္မရွိဘူး... ကိုယ္က ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္မုန္းနတာပါ အဲတုန္းက မင္းေဘးမွာသာရွိလိုက္ရင္ မင္း... မင္းရဲ႕ခႏၶာကိုယ္က အႏၲရာယ္ မ်ားတာကို ကိုယ္သိတယ္.. ဒါေပမဲ့ မင္းကိုလူသားေလာကမွာပဲ ထားခဲ့မိတယ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ဘူး"
"အစ္ကို အျပစ္တင္ေနဖို႔မလိုပါဘူး" ရွီမာယူယူသည္ သူ႔ကိုယ္သူ အျပစ္ တင္ခြင့္မျပဳေပ "အစ္ကိုက ညီမရဲ႕အားကို သိတာပဲ ညီမသာ ယုံၾကည္မႈ စြမ္းအားကိုမသုံးသေ႐ြ႕ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့တာပါ... ညီမက ယုံၾကည္မႈစြမ္းအားကို သုံးမယ္လို႔ အစ္ကိုမွမသိခဲ့တာ.. ေျပာရင္းနဲ႔ ညီမရဲ႕အံ့ဖြယ္အာ႐ုံ အေမွာင္ထဲကို ေရာက္သြားတုန္းက ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာျဖစ္သြားတာကို ျမင္မိတယ္ ထင္တာပဲ... ဒါေပမဲ့ ညီမခႏၶာကိုယ္ကို တစ္ေယာက္ေယာက္က ကယ္ခဲ့တယ္ လို႔ဘိုးေဘးႀကီးေျပာတယ္... အဲလိုနဲ႔ မွတ္ဉာဏ္ေတြ ျပန္ရလာတာပဲ.. ညီမ သတိလြတ္သြားေတာ့ ဘာေတြျဖစ္ခဲ့တာလဲ"
ဝူလင္းယူသည္ ထိုစဥ္က အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ျပန္မေတြးခ်င္ေပ။ သူ ထို အေၾကာင္းကို ျပန္ေတြးတိုင္း သူ႔ႏွလုံးသား ေသဆုံးသြားသလိုပင္။ သို႔ေသာ္ အခု သူမ ေမးလာသျဖင့္ သူ ေျပာျပရဦးမည္။
"အဲေန႔က ကိုယ္ေရာက္သြားတာနဲ႔ မင္းက ေျခလက္ေတြက်ိဳးေနၿပီ... ကိုယ္ အခ်ိန္ကိုေနာက္ျပန္ဆုတ္ၿပီး မင္းရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ပုံမပ်က္တဲ့ အခ်ိန္ကို ျပန္ သြားခဲ့တာ.. ဒါေပမဲ့ ဝိညာဥ္ကေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ကေန ထြက္သြားလိုက္ၿပီ... မင္း ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္က ျပန္ေကာင္းသြားေပမဲ့ အသက္မရွိတဲ့ခႏၶာကိုယ္ျဖစ္သြားတာေပါ့" ဝူလင္းယူသည္ သူမကို ေျပာျပခ်ိန္တြင္ သူ၏ခႏၶာကိုယ္မွာ အထိန္းအကြပ္မဲ့ တုန္ယင္ေနသည္။
BINABASA MO ANG
အလိုလိုက်အကြိုက်ဆောင်ခြင်းခံရသော သမီးပျို (ရှီမာယူယူ) book-10
AdventureBook - 10 I just translate this story. I don't own this story. All credits go to the original writer and English translator team. Original author - Shan Gumu
