Zawgyi
အပိုင္း (၁၈၁၁) – နဂါး၏ႏွာေလ
ရွီမာယူယူႏွင့္ မု႐ုန္ေဟြ႕တို႔အဖြဲ႕သည္ သားရဲပ်ံေပၚထိုင္ၿပီး ယြိၿမိဳ႕ေတာ္ ႀကီးဆီသို႔ အျမန္ပင္ ဦးတည္လာခဲ့ၾကသည္။
မု႐ုန္ေဟြ႕သည္ ရွီမာယူယူကို ၾကည့္ေနသည္။ သူသည္ စကားေျပာေတာ့ မည္အလုပ္တြင္ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ တန႔္သြားသည္ပုံေပၚသည္။
ရွီမာယူယူသည္ သူ၏ ကသိကေအာင့္အျပဳအမူကို ျမင္ေသာအခါ တိတ္တဆိတ္ စာမဖတ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေခါင္းေမာ့ကာ ေမးလိုက္သည္ "အေဖ ေျပာစရာရွိလို႔လား"
"သမီး တကယ္ပဲ တယြိၿမိဳ႕ေတာ္ကို သြားမလို႔လား" မု႐ုန္ေဟြ႕ ေမးလိုက္ သည္။
ရွီမာယူယူသည္ စာအုပ္ကို ခ်ထားလိုက္သည္ "ဒီကိစၥကို ထြက္မလာခင္ ကတည္းက ေဆြးေႏြးၿပီးၿပီမလား"
"ဒါေပမဲ့ တယြိၿမိဳ႕ေတာ္အကို နီးလာေလေလ ပိုၿပီးစိတ္မေအးေလေလပဲ" မု႐ုန္ေဟြ႕သည္ စိုးရိမ္တႀကီး ေျပာသည္ "သမီး ေလ်ာင္ၿမိဳ႕ကိုျပန္သြားလိုက္တာ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္... ၾကင္ယာေတာ္မင္းသမီးက အရင္က သတင္းပို႔လာဖူး တယ္ သူမက မိုမ်ိဳးႏြယ္ကို သေဘာတူလိုက္ေပမဲ့ အဲဒါက ေလ်ာင္ၿမိဳ႕မွာပဲ မလုပ္ပါဘူးဆိုတဲ့ကတိပဲ... ဒါေပမဲ့ သမီးကေလ်ာင္ၿမိဳ႕ကေန ထြက္လာခဲ့ၿပီ ဒါက သေဘာတူထားတာထက္ ေက်ာ္သြားၿပီေလ... ၾကင္ယာေတာ္မင္းသမီးရဲ႕ ေနာက္ခံကိုလည္း သိရဲ႕သားနဲ႔... မင္းသားေတာင္ သူမကို ထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရဘူး"
"သမီး သိပါတယ္ အေဖ... သမီးသြားလိုက္ရင္ ၾကင္ယာေတာ္မင္းသမီးက လက္တုံ႔ျပန္မွာကို အေဖစိတ္ပူေနတာ... ဒါေပမဲ့ အတူတူပဲေလ သမီးလည္း အေဖ့ကိုစိတ္ပူတယ္" ရွီမာယူယူ ေျပာလိုက္သည္ "သမီးမသြားရင္ အေဖက ၾကင္ယာေတာ္မင္းသမီးရဲ႕ ပစ္မွတ္ျဖစ္လာလိမ့္မယ္... အေဖ သမီးလည္း အေဖ့ ကို ျပႆနာမျဖစ္ေစခ်င္ဘူး"
မု႐ုန္ေဟြ႕သည္ အနည္းငယ္ စိတ္လႈပ္ရွားသြားသည္။ သူတို႔သည္ ထြက္ မလာခင္ကလည္း စကားေျပာခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ရွီမာယူယူ ထိုစကားကို မေျပာခဲ့ေပ။ သူမဘာသာ ကာကြယ္ႏိုင္သည့္ အစြမ္းအစရွိသည္ဟုသာ သူမ ေျပာခဲ့သည္။
YOU ARE READING
အလိုလိုက်အကြိုက်ဆောင်ခြင်းခံရသော သမီးပျို (ရှီမာယူယူ) book-10
AdventureBook - 10 I just translate this story. I don't own this story. All credits go to the original writer and English translator team. Original author - Shan Gumu