" မမ .. ဒီမှာကြည့်ပေးအုံး .. ကျွန်တော် နဲ့လိုက်လားလို့ "
" မိုးရိပ် နင့်ဆီမှာ အင်္ကျီတွေဒီလောက်အများကြီး ရှိနေတာကို ဘာလို့ထပ်ဝယ်နေအုံးမှာလဲ ဝတ်စရာမရှိတဲ့သူလဲမဟုတ် "
မပြီးနိုင်မစီးနိုင် အမျိုးမျိုး စမ်းကြည့်နေသည့် မိုးရိပ်ကို စိတ်မရှည်တော့၍ ပြောလိုက်မိခြင်း ဖြစ်သည် ။
ဆိုင်ဝန်ထမ်းတချို့ကတော့ ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့် ကြည့်နေကြသော်လည်း ဂရုမစိုက်နိုင် ။
" မမကလဲ တခါတလေမှ အတူတူအပြင်ထွက်ရတာကို စိတ်မရှည်တဲ့ ပုံစံနဲ့...
ကျွန်တော်က မမရွေးပေးတာလေးတွေ ဝတ်ချင်လို့ မမကို ကြည့်ခိုင်းတာကို "
ချွဲချွဲနွဲ့နွဲ့ပြောနေသည့် ပုံစံက တကယ်ကို အငွေ့ပျံချင်စရာကောင်းလှသည် ။
" အစိမ်းရောင်နဲ့မလိုက်ဘူး ခုနကအပြာရောင်ဘဲ ယူလိုက် "
" ကျွန်တော့်ကို ဒါလေးထည့်ပေးနော် "
ပျော်ရွှင်ကြည်နူးစွာ ဘေးကနေ တောက်တဲ့လိုကပ်တွယ်နေသည့် မိုးရိပ်ကို ဘဝင်မကျတော့ပေ ။
အခုရက်ပိုင် အရမ်း sensitive ဖြစ်နေသလို ၊ အရမ်းလဲ စိတ်ရှုပ်လွယ်နေသလို ၊
တစ်ခုခုဆို အလိုမကျတာက များနေသည် ။
" မိုးရိပ် နင်ငြိမ်ငြိမ်လေးနေလို့မရဘူးလား "
" ကျွန်တော် ငြိမ်ငြိမ်လေးဘဲလမ်းလျှောက်နေတာလေ "
" နင့်ပါးစပ်လေးကိုလဲ ငြိမ်ငြိမ်လေးနေလိုက်တော့ "
" မမကတော့ တခါတလေလေးအပြင်ထွက်တာကို ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နေစမ်းပါ ... ကြည့်ပါအုံး ဆူပုတ်နေလိုက်တာများ ကျွန်တော်ကဘဲ အတင်းအဓ္မအပြင်ခေါ်ထုတ်လာသလိုနဲ့ "
" မဟုတ်လို့လား "
" ဟော ကလေးကျနေတာဘဲ "
စိတ်ဆိုးသည့်ပုံစံနှင့် ထွက်သွားသော မမရဲ့နောက်သို့ အပြေးလိုက်ကာ ချော့ရတော့သည် ။
ကလေးမဟုတ်တဲ့ ကလေးတွေကို ချော့ရတာ တကယ်ကို ခက်ခဲလွန်းသည် ။
" မမ ဘယ်တွေသွားနေတာလဲ "
" ငါ့ဘာသာ ဘယ်သွားသွားပေါ့ "
