Blind

Rondleiding en info

Lauren Jones pov

Moe duw ik mijn wekker uit. Ik wrijf nog eens in mijn ogen en stap dan mijn bed uit. Vandaag zou ik Ashton een rondleiding geven en uitleg over zijn verblijf hier. Ik doe mijn kleren aan omdat ik gisteren al heb gedoucht en verlaat mijn kamer. Ik wandel door de stille gangen van het gebouw.

Ik klop 3 keer op de deur en stap Ashton zijn kamer binnen. Zijn laken ligt nog half over hem en zijn arm over zijn ogen. Ik open de gordijnen. Niet dat hij van het zonlicht zal wakker worden want nu ja, je weet wel, hij is blind. 'Ashton, Ashton, Ashton?' hij kreunt even en draait zich dan weer om. 'Ashton we moeten naar de ontbijt zaal' 'nee ik wel niet' zegt hij met een ochtendstem. 'Jawel het moet en ik heb ook honger' 'ga dan alleen' Ik zucht. 'Ashton kom mee of ik haal Luke!' 'wie is Luke?' Hij ligt nog altijd met zijn rug naar me toe 'euh Luke is hier een soort van bewaker hier. Hij is heel gespierd e-' 'ik ga al mee' zegt hij lichtelijk in paniek. 'Wil je kleren uit mijn tas nemen?' vraagt hij. Ik neem er een t-shirt van Nirvana uit en een zwarte broek. 'zal het lukken of moet ik je helpen?' 'Ik ben geen kleuter hoor' ik gooit de kleren naar hem toe. Natuurlijk met mijn mik kunst vliegen ze alle richting uit. Snel raak ik ze op en ik leg ze in zijn handen. 'wat heb je genomen?' vraagt hij nieuwsgierig. 'een t-shirt van Nirvana en een zwarte broek' 'misschien is een onderbroek wel handig' ik kan mezelf wel slaan. Natuurlijk een onderbroek hoe kan ik dat nu vergeten? Ik de onderbroek in zijn andere hand. 'Zou je misschien?' 'oh ja tuurlijk ik wacht wel op de gang roep als er iets is'

'Ik ben klaar Lauren' roep hij. Ik zet me recht en stap de kamer binnen. Ik haak mijn arm in die van hem. 'zo klaar om te gaan?' Hij knikt. 'Oh wacht Ashton' ik stop met stappen. 'Wat is er?' 'Je hebt je t-shirt omgekeerd aan.' 'Oeps?' Grinnikt hij. Hij doet zijn t-shirt uit en geeft hem aan mij. Dit moet er raar uit zien een jongen in blood bovenlijf in een gang. Ik plooi zijn t-shirt goed en geef hem daarna weer terug. Ik haak mijn arm weer in die van hem en zo stappen we naar de eetzaal.

'Wat wil je hebben om te eten?' 'een boterham met choco is goed' zegt hij. 'oke blijf hier zitten Ashton en loop niet weg ik ben meteen terug. Ik neem 2 borden en leg er brood op. Ook vul ik 2 glazen met fruitsap. Ik neem 2 kleine mini potjes choco, snap je? Met alles op de borden loop ik onhandig terug. Ik zie dat Ashton aan het babbelen is met Luke. Ashton ziet er bang uit. 'Hey Lauren' begroet Luke me. 'moet jij ook wat hebben of?' vraag ik aan hem. 'euh nee ik heb al gegeten.' 'Ashton je moet niet bang zijn van Luke hoor' 'Waarom zou hij bang van me zijn?' vraagt Luke verward. 'Hij wou niet komen eten dus heb ik hem wijsgemaakt dat jij een bewaker bent die groot en gespierd is en als hij niet zou luisteren dat jij zou komen' Luke lacht en Ashton wordt rood. 'dat is niet grappig' mompelt hij. 'Ik ga dan maar Clifford had me nodig' 'bye Luke'

'Zo Ashton ik moet je nog uitleg geven over je verblijf hier.' Ashton knikt en stop het laatste stukje brood in zijn mond. 'Ik slaap hier in de week maar in het weekend ga ik naar huis. Dan krijg jij een andere begeleider. Elke woensdag word een activiteit georganiseerd. 's Morgens zijn er boterhammen, op woensdag ook cornflakes en in het weekend en feestdagen ook koeken van de bakker en eitje met spek. 's Middags zijn er boterhammen en 's avonds eerst soep en dan warm eten. Er is ook nog een 4uurtje als je wilt maar dat moet niet.' 'en wat doen we tijdens de andere dagen zonder activiteit?' vraagt hij nieuwsgierig. 'dat is het minder leuke. In de voormiddag zit je bij mij en kan je doen wat je wil en in de namiddag zijn er therapieën en gesprekken' Zijn blik verander van vrolijk naar verveeld. 'moet dat?' 'Ashton er is een reden waarom je hier bent!' Hij mompelt iets onverstaanbaar.