Part- 4
" က်ေနာ္ႀကိဳးစားၾကည့္ခ်င္တယ္ဖြား... က်ေနာ့္ကိုအခြင့္အေရးေပးပါ... "
" ဒါက လူႀကီးေတြၾကားက အလုပ္ကိစၥေလ... သားတို႔လိုကေလးေတြနဲ႕ သက္ဆိုင္တဲ့အလုပ္မွ မဟုတ္တာ... ဖြားခြင့္မျပဳေပးနိုင္ဘူးေခါင္... "
ခေျမမိုးဆီ သူကိုယ္တိုင္သြားၿပီး ေတာင္းဆိုေပးမည္ဆိုသည့္ ေခါင့္သေဘာကို ေဒၚေစာအိမ္စည္ ျပတ္ျပတ္သားသားပဲျငင္းလိုက္သည္။
ဒီကိစၥကို ၾကယ္ေလးဆီက သိခဲ့ဟန္တူသည့္ ေခါင္က ယခုည၇နာရီထိုးၿပီးတဲ့ အခ်ိန္အထိအိမ္မျပန္ေသးဘဲ သူ႕ဆီမွာေတာင္းဆိုေနခဲ့သည္။
ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးျဖစ္နိုင္မွာလဲ... လုပ္ငန္းနဲ႕သက္ဆိုင္ေနတဲ့ ေမာင္ဟိန္းကိုယ္တိုင္သြားၿပီးကမ္းလွမ္းတာေတာင္ မရခဲ့တဲ့ကိစၥကို ေခါင့္လိုလူငယ္ေလးတစ္ေယာက္က ဘယ္လိုစြမ္းေဆာင္နိုင္မွာလဲ... မျဖစ္နိုင္တာ...။
" က်ေနာ့္ ကိုယုံၾကည္ေပးပါ... က်ေနာ္ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါေလာက္ပဲ သြားေတြ႕ၾကည့္ပါရေစ... ဒါမွမဟုတ္ရင္လည္း ဖြား က်ေနာ့္ကို သူေနတဲ့လိပ္စာေလးပဲေျပာျပေပးပါ...က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္းသြားပါ့မယ္... ေနာ္ဖြား... "
" မင္းဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲေခါင္... မင္းပုံစံက အရင္လိုမဟုတ္ဘူးေနာ္... ဖြားကိုအမွန္တိုင္းေျပာစမ္း... မင္းဘာေၾကာင့္ ဒီကိစၥကို ဒီေလာက္အထိပါဝင္စြက္ဖက္ခ်င္ေနတာလဲ... "
သိပ္ၿပီးမူမမွန္ေနသည့္ ေခါင့္အျပဳအမူေတြေၾကာင့္ ေဒၚေစာအိမ္စည္ ေခါင့္ကိုေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းပဲေမးခ်လိဳက္မိသည္။
ေခါင္ျပန္မေျဖ...။
သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ကိုသာခိုးခ်လိဳက္ကာ လိပ္စာကိုပဲ ဇြဲမေလ်ာ့စတမ္းေတာင္းဆိုေနခဲ့သည္။
" က်ေနာ့္ကိုလိပ္စာေလးပဲေပးပါဖြား... က်ေနာ္ သူ႕ကို ၾကယ္ေလးဆီ မရရေအာင္ေခၚေပးပါ့မယ္... "
ခိုင္မာတဲ့ကတိကိုေပးလာသည့္ေခါင္...။
ေခါင့္ပါးစပ္က ဒီလိုကတိစကားမ်ိဳးထြက္ဖို႔ဆိုတာေတာ္ေတာ္ႀကီးခဲယဥ္းမွန္းသိထားသည့္ ေဒၚေစာအိမ္စည္... သူ ေခါင့္မ်က္ႏွာကို နားမလည္နိုင္စြာၾကည့္လိုက္ရင္း ခုဏကေမးခြန္းကိုပဲထပ္ေမးလိုက္မိသည္။
