Merhaba, umarım hepiniz iyisinizdir. Umarım bir şey olmamıştır size. Binlerce can kaybı oldu, bir haftadır herkes gibi bende çok üzgünüm. Allah hepsine rahmet eylesin, mekanları cennet olsun inşallah.
Bölüm atıp atmamak konusunda çok kararsız kaldım aslında ama belki biraz kafanız dağılır, biraz da olsa yüzünüzde bir gülümseme olur diye atıyorum.
Lütfen kendinize zaman ayırmayı unutmayın. Biliyorum zor ama kendinize dikkat edin lütfen. Uzmanlarda size iyi gelecek şeyleri yapın diyor, sizde kitap okuyun, şarkı dinleyin veya size ne iyi geliyorsa onu yapın.
Hepinizi çok seviyorum, umarım hepiniz iyisinizdir. Eğer konuşmak isterseniz bana her zaman yazabilirsiniz, çekinmeyin lütfen. Kendinize çok dikkat edin.
İyi okumalar.
...
Jeon Jungkook
Hina bana doğru yaklaşırken gözlerimi kapatıp açtım ve omuzlarından tutarak onu gerçi ittim.
Birden neden bunu yaptığını asla anlamamıştım. Nereden çıkmıştı bu öpücük?
Gözlerime merakla bakarken derin bir nefes aldım ve "Bunu neden yaptın?" diye sordum sakin olmaya çalışıp.
"Neden mutlu olmadın?" diye merakla sorunca sinirle ona baktım.
"Hina neden mutlu olayım beni öptün diye?!"
Sesim biraz fazla sert çıkmış olacak ki gözleri doldu. Onu üzmek veya kırmak değildi amacım kesinlikle. Sadece böyle bir şey beklemediğim için şaşırmıştım ve bu ister istemez sinirlenmemi sağlamıştı.
"Ben kötü bir şey yapmak istemedim... özür dilerim. O çocuk mutlu olunca ben se-sende mutlu olursun sandım." dedi gözleri sapsarı olurken. Saçları da yavaşça sararmaya başlamıştı.
Filmde gördüğü sahne yüzünden öpmüştü beni yani? Ne olduğunu bilmediği halde öpmüştü beni. Bu beni istemsizce daha da sinirlendirmişti.
"Hina bir daha sakın böyle bir şey yapma!"
Başını hızla aşağı yukarı salladı ve arkasını dönüp koşarak mutfaktan çıktı.
Arkasından bakıp gözlerimi kapattım ve derin bir nefes aldım. Amacım onu üzmek değildi. Sadece bunu yapması beni kötü hissettirmişti.
Sonuçta ne olduğunu bilmiyordu yaptığı şeyin. Sadece televizyonda gördü diye denemişti ve bu kendimi kötü hissettirmişti işte.
Eğer öptüğü kişi ben değilde bir başkası olsaydı belki ondan faydalanmak isteyecekti. Bu aklımda dönüp duruyordu ve ben daha da kötü hissediyordum kendimi.
Ben sadece onu düşünüyordum ama o benim ona kızdığımı düşünüp ağlıyordu şuan. Yani kızmıştım evet ama ona değil, yaptığı şeye kızmıştım.
Odasına doğru ilerledim ve kapıyı çaldım. "Hina? Gelebilir miyim?"
Hıçkırık seslerini duyduğumda gözlerimi kapattım. Ağlamasını istemiyordum.
"Hina, güzelim gel konuşalım. Amacım seni üzmek değildi."
"Konuşmak istemiyorum! Git buradan!"
Ağlayarak konuşup bağırmasıyla nefesimi verdim ve arkamı döndüm. Zaten üzmüştüm onu, daha fazla burada durup üzmek istemiyordum.
Salona geçtiğimde kendimi koltuğa atıp gözlerimi kapattım.
YOU ARE READING
E. T. - Jeon Jungkook
Fanfiction"Sen tamamen farklı bir dünyadansın Farklı bir boyuttan Gözlerimi açıyorsun Ve gitmeye hazırım Işığa doğru götür beni"
