[FINISHED]
Categories : Boys' Love • Contemporary Romance • LGBTQ
Kannagi Lacanlali, or Kann, suffers daily from social anxiety. Siya na ang nakatoka bilang caretaker sa mansyon ng mga Gulmatico, na nasa ibang bansa, buhat nang ma-admit ang tita niy...
A/N: Pagkarinig na pagkarinig ko sa intro 0:07, bigla na lang nag-flashback ang samot-saring quarantine memories: nagpapa-load tuwing Friday para lang makanood kasi wala pa kaming WiFi noon (mga April 2020 ’ata), nilalagay ang cell phone malapit sa bintana para makahanap ng signal, isang linggong paghihintay para sa next episode ’tapos kadalasan pa n’on may pa-cliffhanger, at nagse-search ng soundtracks—’yong Scrubb songs sksksks.
2:49 onwards is fxxking nostalgic!! Naiyak akooo. ’Di madali ’yong quarantine period, nakaka-culture shock, pero nakatulong talaga sa ’kin ang 2gether: The Series. Haaays, nakaka-miss ang SarawaTine. 2gether is my comfort series 💚💚💚
P.S. You don’t need to understand the music, you just have to feel it.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
KANNAGI
Nag-i-skateboarding si Clyve kasama ang mga kaibigan niya na sina Rich at Luke dito sa plaza. Samantalang ako naman ay nakaupo lang sa plant circle habang pinanonood sila. ’Di ko alam kung ano-ano ang tawag sa tricks na pinaggagagawa nilang tatlo.
May mga nakinood, naki-cheer, at ang iba’y namangha sa mga ipinakita nila. Hanggang sa bigla na lang tumigil si Clyve at unti-unting lumalapit sa kinalulugaran ko, sakay-sakay pa rin sa kanyang skateboard.
Napalunok ako ng laway habang papalapit siya. Kahit butil-butil na pawis ang dumadaloy sa kanyang mukha, ’di pa rin maitatanggi na ang lakas ng dating niya. May mga babae ngang humiyaw nang hubarin niya ang suot niyang puting T-shirt.
Tuluyan siyang huminto sa ’king harapan. ’Yon nga lang, nagtiim-bagang siya (at hindi ko alam kung bakit). Hanggang sa bigla na lang gumalaw ang nguso ni Clyve sabay sabi ng, “Someone’s shadowing you kasi alam niyang wala ka pang boyfriend.”
Sinipat ng mga mata ko ang direksyong inginuso niya. Doon ay nahagip ng paningin ko ang isang lalaking nakaitim at may nakapatong pang sombrero sa kanyang ulo. Karaka-raka itong nag-iwas ng tingin saka umupo sa kabilang plant circle.
Stalker ba ’yon? Secret admirer? ’Di naman siguro.
Ibinalik ko ang titig kay Clyvedon, at saka ako sumagot, “Ano naman ngayon kung wala akong boyfriend, Don Clyve?”
Pinutol niya ang distansya sa pagitan namin at walang pasabing inilagay ang kanyang kamay sa magkabila kong balikat. “Para tantanan ka na ng mga taong may gusto sa ’yo, humanap ka ng isang lalaki to be your fake date,” matiim na wika niya sa ’kin.
“S-sino naman?”
“Kung gusto mo . . . ako na lang.”
Bigla na lang kumabog ang dibdib ko, sobrang bilis, na animo’y ano mang oras ay lalagutan na ’ko ng hininga. Tama ba . . . ’yong narinig ko? Pakiusap, sabihin n’yong ’di ’to totoo!
“Kann . . . Kann! What do you think?”
Nabasag na parang salamin ang imahinasyon ko at ang mga bubog nito ay unti-unting nabubura sa ’king harapan hanggang sa tuluyan akong nabalik sa tamang huwisyo nang tawagin ni Gemini ang pangalan ko nang paulit-ulit.
