[FINISHED]
Categories : Boys' Love • Contemporary Romance • LGBTQ
Kannagi Lacanlali, or Kann, suffers daily from social anxiety. Siya na ang nakatoka bilang caretaker sa mansyon ng mga Gulmatico, na nasa ibang bansa, buhat nang ma-admit ang tita niy...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
KANNAGI
Naranasan ko nang magkaroon ng patong-patong na problema. ’Yong tipong nagsabay-sabay ang mga ito kaya ’di ko na alam kung pa’no harapin, pa’no solusyunan, ano’ng gagawin, at kung bakit ’yon nangyari sa buhay ko. Umabot pa sa puntong kinuwestiyon ko ang nasa itaas ng, “Bakit ako?”
Pero ngayon, kinonyatan na ’ko ng realisasyon: Binigyan tayo ng Diyos ng mga pagsubok hindi para pahirapan, kundi para turuan tayong maging madiskarte at matatag sa buhay. Sabi nga nila, ang karanasan ang pinakamainam na guro.
Mabilis na lumipad ang panahon. Ika-tatlumpu’t isa na ngayon ng Disyembre, ang huling araw bago mag-bagong taon, ang huling gabi ng Night Bazaar sa Morlon Street. At sa mga nagdaang araw, sobrang daming nangyari.
Nalaman ng lahat na ’di nagpakamatay si Hasna dahil ang totoo, aksidente ang nangyari. Habang si Cerri naman—dahil sa ginawa niya—ay napasailalim ng juvenile detention center sa karatig-bayan. Lumipat na rin doon sa kabilang bayan sina Prim at ang mama nila dahil sa kahihiyan.
Si Luke naman, nag-sorry na siya sa ’ming dalawa ni Clyve dahil sa iskandalong ginawa niya sa mansyon. In-explain din niya ang buong kuwento sa likod n’ong video; pinakinggan ko siya kahit alam ko naman na ang totoo. Dagdag pa niya, tama raw ’yong sinabi ko sa kaniya na kailangan niyang tanggapin na wala na si Hasna.
Samantala, si Richmond naman, hindi na siya binansagang “Beast Mond” ng lahat. “Rich” na lang ang tawag namin sa kaniya. Kung noon, kinatatakutan siya ng karamihan dahil sa angas-angasan image niya, ngayon naman ay kaibigan na siya ng lahat, magaang kasama, madaling malapitan, at tila paruparo na lumilipad mula sa isang tao patungo sa isa pa.
Hindi na namin mahagilap si Gemini sa buong bakasyon. No’ng nag-chat ako sa kaniya, sabi niya, may inasikaso raw siya—manuscript. Ine-edit daw niya ang story niya kasi ’yong paborito niyang publishing house ay nagpa-“Call for Submission.” Kailangan daw niya ’yong i-polish bago ipasa para may posibilidad na matanggap ang manuscript niya. Suportado naman namin siya. Sabi ko pa sa kaniya, ’pag na-publish na ang book niya, ako mismo ang unang mag-o-order.
Tungkol naman kay Wayo, ’yong bumisita sa mansyon noon, ’di ko alam kung ano ang mayro’n sa kanila ng anak ni Ma’am Gulmatico na si Sander o Satang—ang tawag niya sa kaniya. Ang hiling ko na lang sa kanila: Sana, pagbalik ni Sander ay makapag-usap sila.
Kahapon, tumambay kami ng mga kaibigan ko sa isang kainan habang sila Clyve naman ay nag-i-skateboarding sa plaza. Bumalik kami roon sa Grossi—kainan na may kakaibang twist sa menu nila. ’Tapos, napunta ang usapan namin sa love life.
“’Buti pa ’tong si Kantooth, sinurething,” sabi ni Aneeza sa ’kin. At kay Soichi: “Ikaw, Soitchy, ginano’n-gano’n lang. Payag ka n’on?”
Natawa ako.
Umingos si Soichi. “Kaysa naman sa ’yo, Aneengka! Choice daw maging single, eh, wala ka lang talagang manliligaw! ’Wag kami!” Umirap pa siya pagkatapos niyang sabihin ’yon.
