Açarken oylamayı okurken yorumlamayı unutmayın 🌸❤️
#######
Alışılmışın dışına çıkmak benim için cesaret isteyen bir durumdu.
Heyecan, cesaret, kaçamak, yada aşk... Bunlar bir zamanlar bana çok yabancı iken şimdi ayrılamaz olduk.
Garip bir duygu yaşıyordum şuan. Korku değil, Mutluluk değil, ama üzüntü de değildi.
Annem ve sessizce yanyana oturmuştuk. Veda mı edecektik birbirimize yoksa yine beraber kalıp başka bir yeremi gidecektik.
"Bundan emin misin" diye sordu. Bana bakmıyordu, sesi artık canlı değildi.
"O adam, yani baban seni yanına almak isterse gerçekten de gidecek misin?"
Gitmek... Bunu her düşündüğüm de garip bir duygu yaşıyordum. Yeni bir hayatın korkusu ve heyecanı vardı içimde.
"Evet" dedim emin bir sesle.
Kararlı olduğumu anlayınca bana döndü.
"Başka bir yere taşınabiliriz. yeni bir hayat kurabiliriz. Ya orada sana kötü davranırlarsa. "
Yaşamadan bilemezdim. ayrıca artık kimsenin bana kötü davranmasına izin vermeyecektim. Bu babam da olsa yada abim bile olsa... Buna izin vermeyecektim.
"Artık olgunlaştım ve kendi cevaplarımı veriyorum. Aslında bakarsan ben kendi farkıma vardım. Önceden kendim de bir sorun arardım. Nedense sorunun hep bende olduğunu düşünürdüm. Şimdi ise kendi güzelliğimi ve değerimi gördüm. "
"Her zaman öyleydin " dedi annem elimi tutarak.
Gitmemi istemiyordu. Başka bir ülkeye gitmenizi istiyordu. Ama ben babamı tanımak. hatta abimi bile tanımak istiyordum. Ama en önemlisi Yalım'ın beni affetmesini istiyordum. Ona yakın olmak istiyordum. Beni anlaması gerekiyordu.
"Anne" dedim elinden tutarak.
"Ayrılmayacağız ki. Hep telefon ile haberleşeceğiz. Hem eğer mutlu olmazsam dediğin gibi yaparız tamam mı"
Gözleri dolmuştu. Ağlamamak için direniyordu, bu yüzden konuşmadı ve sadece başını salladı.
Ona sarılmak için hareket ettiğimde, Sert bir sesle olduğum yerde irkildim. Biri kapımızı kıracak bir şekilde çalıyordu.
"Geldi" dedi Annem. Ayağa kalktı ve gözlerinin sertçe sildi. benim ise Kalbim ağzında atıyordu. Öylece ortada ne yapacağımı bilmeden kalmıştım.
"Önce ben onunla konuşacağım sen burada kal. "
Her ne kadar başımı sallasam da annemin peşinden gittim. Beni görmeyecekleri bir köşeye geçtim.
Kapı tekrar aynı şekilde çalındı.
Annem derin bir hızlıca açtı. nefesimi tutup onları izledim.
Annem bir iki adım geri çekilince içeriye babam girmişti. Kızgınca anneme bakıyordu.
"Sadece bana bunun ne demek olduğunu açıkla. "
Evet babam yıllar sonra anneme bu kelimeyi kullanıyordu.
"Biran'ın bana söylediği..." Başını iki yana salladı. "bunu nasıl yaparsın. "
BẠN ĐANG ĐỌC
ALFA'NIN GELİNİ
Teen FictionDikkat!! +18 içerir Puslu gözleri tüm bedenimi tarıyor, aklından Bin bir türlü düşünceler geçiyor gibi düşünceli bir şekilde bakıyordu bana. "İçimde ki bu duygu beni bencilliğe itiyor. " Dedi. Gözlerimin içine bakarak. "Hiç olmadık şeyler geliyor a...
