19✓ I MISS YOU

2.6K 96 5
                                    


Riyana's POV

Dalawang linggo na ang nakalipas simula ng gabing iyon, walang nanalo sa pagitan nila Samantha at Vanessa dahil sa hindi inaasahang pagdating ni Headmistress Griffin.

'Dalawang linggo narin kitang hindi nakikita'

TT___TT

Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko may kung anong kirot dito sa puso ko sa katotohanang hindi manlang sya dumating nung kaylangan ko sya.

Matapos ang game namin ay maraming mga studyante ang nagkainteres at gustong pumatay sakin, hindi nila matanggap na nabuhay ako.

TT____TT

AT sa mga oras na iyun ay palagi kang nandyan para sakin.

'Pero asan kana?'

'Makikita pa ba kita?'

TT___TT

Gustong pumatak ng mga luha ko pero~...

*Cough*

*Cough*

*Cough*

"Oh Riyana okay ka lang ba? Napapadalas naman ata ang pagtahol mo. May lagnat kaba?" Agad na lumapit sakin si Sarah at kinapa ang noo ko.

"Jusmeh ang taas ng lagnat mo. Teka kukuha lang ako ng gamot" at dali-dali syang lumabas ng kwarto pagbalik nya ay kasama na nya sila Amelia, Don, Lian, at Emil.

Agad na lumapit sa higaan ko si Lian kaya napabangon ako ng kaonte.

"Oh wag ka ng bumangon" sita nya sakin at kinapa ang leeg ko."Tsssk. Ang taas ng lagnat mo ano bang ginawa mo?" Nagaalalang tanong nya pa. Umiling lang ako at kinumot sa sarili ko ang kumot.

"Eto dre" abot ni Don sa gamot kay Lian.

"Mas mabuti kung hindi ka muna pumasok Riyana" si Amelia.

"Hmmm. Tama sya" gatong naman ni Don.

"Emil kunin mo nga yung basang bimpo sa lamesa" utos ni Sarah, kumunot muna ang noo ni Emil bago nya sundin ito. Napangiti naman ako.

"Hindi na muna ako papasok"

>_<

Napatingin ako kay Lian dahil sa sinabi nya.

"Babantayan kita"

O__O

*Gulp*

Nakatingin lang sya sakin kaya napaiwas ako ng tingin.

Pakiramdam ko nalulunod ako.

"P-Pumasok ka n-nalang"

"Hindi na wala kang kasama dito baka mapano kapa kapag iniwan kita"

"Okay lang ako Lian, sige na pumasok kana uuwi rin naman kayo agad diba" Ngumiti ako para malaman nyang okay lang talaga ako.

"No" pagpupumilit nya kaya napabuntong-hininga ako.

"Please? Promise okay lang ako" nginitian ko sya ng malaki kaya wala na din syang nagawa kundi ang pumasok.

"Uuwi ako ng maaga mamaya okay wag kang lalabas"

"Hmm sige hihintayin kita"

Hinaplos pa muna nya ang buhok ko bago tuluyang tumayo.

"Magpagaling ka Riyana ah" Nakangiting sabi ni Don kaya tinanguan ko naman sya.

"Get rest Riyana" Si Emil kaya ngumiti ako habang tumatango sakanila.

"Here" inabot sakin ni Amelia ang isang libro kaya napakunot ang noo ko.

"Read it. Psh. Para hindi ka mabore" dagdag nya pa kaya nakangiti rin akong kinuha yun.

"Thanks."

"Tsssh! Para ka namang mamamatay nyan e. Oh sya tara na tignan mo yang sarili mo ah" bilin ni Sarah kaya natawa ako.

"Oo na"

^_^

"Una na kami"

"Sige"

At lumabas na nga silang lahat maliban sakin. Pakiramdam ko ang bigat bigat ng katawan ko huhuhu

TT___TT

Muling pumasok sa isipan ko si Shon.

"Psh. Grabe ka hindi mo manlang ako dalawin, ganyan kana ba kabusy ha! ha!!!" Sigaw ko pa na parang tanga. Asish!!!

"Samantalang nung mga nakaraang linggo para kang super hero sa pagliligtas sakin tapos ngayon para ka namang bula dyan" naiiyak na sabi ko pa.

TT___TT

Huhuhuhu. ano bang nangyayare sakin? Nababaliw kana Riyana.

Pinahid ko ang isang patak ng luhang kumawala sa mga mata ko.

"Ang sama mo, ang sama sama mo" parang batang sabi ko pa at nagpapadyak sa kama ko.

*sniff*

"Pero bakit ganun? Kahit na ang sama mo namimiss parin kita" halos walang boses ng sabi ko.

*Chuckle*

Waaaaaaaaaah~

O___O

Nakarinig ako ng mahinang tawa kaya napatigil ako, pamilyar ang boses na yun. Hindi ako pwedeng magkamali.

Unti-unti kong inalis ang kumot sa mukha ko at tinignan kong tama ba ang narinig ko at hindi nga ako nagkamali. Bigla ay kumabog ng malakas ang dibdib ko.

Unti-unti ay nangilid ang mga luha ko habang papalapit sya sakin. Gustong kumawala ng puso ko dahil sa lakas ng tibok nito.

Kung panaginip lang 'to ayaw ko ng magising pa.

TT___TT

"Hey don't cry" he said at umupo sya sa tabi ko. Hindi ko na napigilan pa ang sarili kong mapayakap sa kanya at narinig ko naman ang mahinang tawa nya.

"Imissyouu" Mahinang bulong nya kaya mas humigpit ang yakap ko sa kanya.

'Namiss kita sobra, san kaba nanggaling?'

Gusto ko yang tanungin sa kanya pero walang lumabas na salita sa bibig ko ang gusto ko lang ay yakapin sya ng ganito.

Matapos pa ang ilang minuto ay marahan na inilayo nya ako sa kanya at kunot-noong tumingin sakin.

"You're heat" nag-aalalang sambit nya at sinapo ang noo ko."Tsk! I should not let you leave alone. How are you?"

O_O

Nanlaki ang mga mata ko nang halikan nya ang noo ko bago tumitig sakin.

'Oh god! I really miss him'

~

A/N: Annyeong! Hehe. Nagtataka ka siguro kong bakit puro anime yung mga pics na nilalagay ko for imaginary purposes pero k-pop yung cover? hehe. Ganito kasi yan. Fan ako ng Anime at the same time fan rin po ako ng kpop lalo na kay Jimin kaya ganon. Bwahahaha. Wag ka ng umepal basta basahin mo nalang. Enjoy!

Arigato/Kamsahamnida! ^___^

Btw, proper credit to all picture I use!

KILLING ACADEMY: School Of Monsters [Completed]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora