EPILOGUE

3.1K 109 31
                                    

Riyana Hurt's POV 

Naging mahirap ang lahat. Hindi naging madali simula nang tahakin namin ang Killing Academy. Lahat nag bago. Lahat naging magulo. Pero sa lahat ng pinagdaanan naming SAKIT, KIROT, POOT, at GALIT ay may natutunan kaming leksyon.

Pagdating sa buhay dapat ay handa ka sa ano mang pwedeng mangyari. Dapat handa kang harapin lahat ng mga pagsubok sa iyong buhay. May mga pagkakataon na litong-lito kana gusto mong hanapin ang sagot pero hindi mo alam kung saan ka magsisimula. Lahat ng nakatakdang mangyare ay may dahilan. Ang tanging magagawa mo lang ay mag hintay. Hintay na hindi mo alam kung saan ka dadalhin. Pero wag kang sumuko agad dahil lahat ng nag hihintay ay may magandang kapalit.

Isipin ko palang siguro ang mga nangyare sa loob ng paaralang iyon ay kikilabutan na ako. Ang hirap kalimutan. Ang mga magulang ko ay naiwan na dun habang-buhay. Pero sa lahat ng nangyare sa buhay ko ay ipinagpapasalamat ko iyon, dahil kong hindi kami napunta sa lugar na yun ay hindi ko rin sana makikita ulit ang lalaking pinakamamahal ko. Nakalimutan ko man sya ay kusa rin itong bumalik sa ala-ala ko.

Sa ngayon ay masaya na kaming mag kakaibigan. Si Sarah at Emil. Si Amelia at Don. Si Lian at Samantha. Pati na rin ang kuya kong matagal kong hindi nakilala. Si kuya Tazki at Ate Ayesha. Lahat kami ay masayang namumuhay ngayon sa mundong ito. Walang patayan. Walang lihiman. Walang hidwaan. 

Pero hanggang kaylan ang kasiyahang ito? Panandalian lang ba o pinahiram lang ba ito ng kalangitan? Hindi namin alam. Darating pa ba ang araw na makikita ulit namin ang paaralang nag-iwan samin ng matinding ala-ala?

"Hon?" Nakangiti kong pinagmasdan ang taong pinakamamahal ko. 

"Shon"

"What are you doing here? It's freezing" He said. Tumalikod ako at muling pinagmasdan ang buong paligid.

"Wala lang iniisip ko lang ang mga nangyare. Isang bwan na din ang nakakalipas mula ng araw na yun. Hindi parin ako makapaniwalang buhay tayo hanggang ngayon" Ramdam kong naglakad sya papalapit sakin at nagulat ako ng yakapin nya ako ng mahigpit mula sa likuran.

"Don't worry. I'm always here beside you. I will never let you go" Napaharap ako at nakangiting pinagmasdan sya.

"Talaga?"

^_^

"Yes--so-" Bigla ay hinipan nya ang tenga ko dahilan para tumindig lahat ng balahibo ko. "I can make your dreams real Hon." Malambing nyang sambit at hinalikan ang tenga ko. Nakiliti ako sa ginawa nyang iyon.

"S-Shon"

*CHUCKLE*

Hinalikan nya ako sa tenga at kakaiba ang dating sakin non. Tila ba may koryenteng dumadaloy sa loob ko sa sensasyong iyon. Bumaba ang kanyang halik sa leeg ko at para talaga akong kinokoryente sa ginagawa nya sakin.

"Shon" Muling sambit ko sa pangalan nya pero tumawa lang sya ng bahagya.

"Pfft. What?"

"What are you doing--uhmm"

He kiss me passionately. Napaatras ako dahil sa ginawa nyang iyon. He's kiss drives me crazy. He lean me on the wall. Lumalim ang halik nya. Bumaba sa leeg ko at babalik sa mga labi ko. Halos mapatili ako ng pati ang batok ko ay dampian nya ng maliliit na halik. Wala sa sariling idiniin ko sya sakin. Nababaliw ako sa ginagawa nya.

"Let's get in bed?" Pilyong sabi nya. Binuhat nya ako pero hindi iyon naging dahilan para maghiwalay ang aming mga labi. Ang tamis ng halik nya na ngayon ko lang naramdaman. Hindi ito ang unang beses na nahalikan ko sya pero iba ang dating ng isang 'to. Para akong mababaliw na aso. Naglakbay ang mga kamay nya sa katawan ko at bago pa ako mawala sa sarili ko ay ako na ang unang bumitaw sa halikang iyon.

"Let's get marry first" Matamis ang ngiting sambit ko 'tsaka ko sya dinampihan ng lahik sa labi.

"Let's get marry first" Matamis ang ngiting sambit ko 'tsaka ko sya dinampihan ng lahik sa labi

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

--------------------------------

OHMYGOSH!!! NATAPOS RIN! Waaaaaaah! 

^____^

First, Thankyouu ng marami sa lahat ng bumasa ng Killing Academy. Salamat at umabot ka sa parteng ito. It's means, natapos mo! Bwhahaha. 

Second, Thankyouu rin kasi kahit silent reader ka loves parin kita. Thanks a lot kasi sinoportahan mo 'to hanggang sa huli.

Third, Thankyouu sa votes and comment nyo. I appreciate it! Char! 

Sa mga gusto po magpa-dedicate comment lang kayo. Dito mismo. I have no list pa po for dedications e, so yung mga may gusto lang po. Thanks.

Please spread the story para po mabasa ng iba. Sana rin po mabasa nyo ang iba ko pang story. Kamsa mga Unnie. Hanggang sa susunod. This is Vleziaren Author ng K-Academy byeeee!

KILLING ACADEMY: School Of Monsters [Completed]Where stories live. Discover now