KILLING ACADEMY: School Of Monsters [Completed]

CHAPTER 55 || THE FINAL BATTLE 5

Shon Grey's POV

I watched her perfect face, her red lips, her nose.

*CHUCKLE*

Even her closed eyes. I missed doing this. ALONE! Now I promise, I will never let you get hurt. I'm ready to spend my life protecting you. I love you. That's the love I've been looking for right now. 

Now let me rest my love, I will only finish the fight that has not ended. And this time I'm going to win. I'm going to get rid of this hell place. I kiss her forehead before left the room.

I was serious while walking in the middle of everything. I sigh. It was as if the anger had returned to my heart. I face them.

"Kumusta si Riyana, Shon?" I faced her friend Sarah. I smile slightly and nod.

"Eh kaylan sya magigising?"

"I-I don't know"

"Pero okay naman sya diba?" I sigh. Actually I was frightened too much. I thought she would be gone forever. I don't want to surrender, I can't.

"Yes"

"Ano na ang gagawin natin Chairman?" Tazki ask. 

"For now. Wala tayong gagawin kundi ang maghintay"

"Pero Chairman, ang mga studyante dito ay kontrolado ni Griffin" -Ayesha.

"Kaya nga maghintay lang tayo. May dalawang oras pa tayo. Sigurado akong pagpapakita sya sa atin"

I'm just an associate of Chairman, so I'm worried too. Miss Griffin's control too much of student. I'm worried about the condition of my love, especially, I know that he's alive. The former President. I'm worried about it when they meet.

"Chairman nandito na po sila Miss Griffin" I immediately got up. If they were here, I would not be surprised if they were much more than we were. But I'm sure we're more likely to be talented.

"All of you get ready, here's what we're waiting for." 

For the last time I glanced at the door of Riyana's bedroom. It's just a moment. I will return for you my love.

 I prepared my self. My favorite knife, and what can be possible happen this night.

---

Amelia Hazon's POV

Sa pagkakataong ito ay makakaharap na namin si Miss Griffin. At tulad ng inaasahan ay mas marami sila kumpara samin. Napamura ako ng mahina.

"Tangna, ang dami nila babe"

"Tsss. pwede bang manahimik ka muna Don? Just don't let your self get hurt okay?"

"Yes babe"

^_^

Hindi ko alam kung papaano nya pa nakakayang ngumite ng ganito ang sitwasyon namin. 

'Damn! Wag mong ipakita na inlove ka'

Sinamaan ko sya ng tingin para sumeryoso. Maya-maya pa, ang aming hinihintay ay sa wakas ay nandito na sa harap namin.

"Kumusta ka Griffin" Nakangiti ngunit seryosong bati ni lolo. Ngumite ito ng napakalaki.

"Ayos na ayos lang ako Chairman Hazon, pwera na lang nung dumating ang mga alaga mo" Matalim itong tumitig sakin, at walang takot ko naman iyong nilabanan. "Mukhang mahusay ang pagpapalaki mo sa iyong dalawang apo" Tukoy nya samin ni Ate Ayesha.

Tumawa ng mahina si Chairman. Iyong tawang nagmamalaki.

"Ganoon ba sa iyong tingin? Kung ganoon nga ay wala akong magagawa. Ang dugong dumadaloy sa katawan nila ay dugo at laman ko rin. Kaya't anong nakakapagtaka ro'on? Mas mahusay sila sa inaakala mo"

"Kung ganoon ay mukhang alam mo na ang lahat Chairman"

"Na ano Griffin? Ang kahangalan mo ba ang iyong tinutukoy?"

"Ang lakas din ng loob nyong sumugod sa teritoryo ko na--"

"Walang ni isa ang saiyo Griffin" Putol ni lolo sa sinabi nya. Ramdam ko ang pigil hiningang tensyon sa paligid. Ang alarma ng bawat isa ay makikita mo sa mga mata nila. Kasama ko ang mga kaibigan kong nakatayo sa kanan ni lolo. Ako, si Don,Emil,Sarah,Lian, at Samantha. Habang nasa kaliwa naman si Tazki, ate Ayesha at iba pang tauhan ni lolo.

Marami ang pwersa nila kumpara samin. At tulad anina mga armado ng kutsilyo at baseball bat ang mga ito.

Humalakhak ang babae at masama kaming tinitigan.

"At pati pala ang anak ko ay nabilog nyo na rin ang ulo-"

"Mom"

"Sila ba talaga ang mas kakampihan mo kesa sa sarili mo'ng ina?"

"Mom please stop"

Bigla ay tumalikod si Miss Griffin at pagharap nya ay nabigla kami ng bigla ay lumitaw sa harap namin ang dating Presidente. President Johanan. Sa kabilang banda ay biglang pumasok sa isipan ko si Riyana.

'Damn!'

"He's your father son" Lahat ay napatingin kay Tazki. Ang kaninang galit nyang itsura ay napalitan ng pag-aalinlangan at kaba. "Gusto mo rin bang makita ang kapatid mong si Riyana?" Halos magpantig ang tenga ko sa kanyang sinabi.

'R-Riyana'

"Mom"

Bigla ay lumitaw sa harap nya ang isang itim na libro. Ikinabigla ko yun, at hindi lang ako ang mas nagulat. Hinanap ng mata ko si President Shon pero hindi ko ito makita. Bigla ay nakaramdam ako ng kaba. Maging ang mga kasama ko ay biglang naalarma.

Sa isang iglap ay isang babae ang pumagitna hawak sa leeg si Riyana at halos mapaupo ako sa sobrang gulat. 

"King ina. Bat nasa kanila si Riyana"

"Ohgod! Help us!"

Umalingawngaw ang iyak ni Sarah. Ang kahindik-hindik na itsura ni Riyana ay pinag-aalab ang galit sa puso ko. Hiindi ko alam ang gagawin ko. Nang bitawan ng babae si Riyana ay napahiga ito sa lupa. Sa isang iglap din ay sinakal ito ng Headmistress.

Gusto kong sumugod at gilitan sya sa leeg. 

"Bitawan mo sya!" Isang napakalakas na sigaw ni Lian ang umalingawngaw sa paligid.

"Wag mong idamay ang bata dito Griffin"

"At bakit hindi Chairman? Sya ang naging bunga ni Rissa na umagaw ng lahat sakin." Hindi na ako magtataka ng pati ang dating presidente ay nakontrol nya na rin.

*BLAG!!*

O___O

Isang napakalakas na suntok ang nagpabitaw sa pagkaksakal ni Miss Griffin sa leeg ni Riyana at hindi na ako nagulat ng biglang sumulpot si Shon.

*LUNOK*

"A-Anong nangyare s-sa kanya?" Hindi ko mapigilan ang sarili kong magsalita maging ang mga kaibigan ko ay nagulat din. Ang Shon na nasa harap namin ay kakaiba kumpara sa Shon na kilala namin. Damn!

"Tangina hindi ko na sya makilala"

"He's change"

"He's different. What the hell did he do?"

Sinakal nya si Miss Griffin. Sakal na malalim. Mahigpit at nakakamatay.

"In what way do you want to die?" Matalim at pulang pula ang mga mata ni President Shon ang kanyang awra ay iba kumpara sa dati. Mas maitim ngayon, galit, poot, hinagpis ang makikita sa kanyang mukha. "Pinagbigyan na kita noon nang patayin mo ang itinuring kong ina. Pero hindi na ako makakapayag na saktan mo pati ang babaeng mahal ko" 'tsaka nya ito malakas na ibinato sa lupa dahilan para mapahiga ito at habulin ang kanyang hininga.

Iyon ang naging hudyat ng pag-sugod ng mga tauhan nya at ang mabilis ding paa ko ay tumakbo kasabay ng pagtakbo nila dala ang galit sa dibdib ko.