Every Game

Chapter 28

Chapter 28: Is This The End

Ramdam kong tumamlay si Rocky. Hindi ito nagsalita hanggang sa makalabas kami ng bahay nila at hanggang sa sasakyan. Tahimik lang itong nagmamaneho, sa kalsada ang tingin. Hindi rin ako kumibo.

We failed the game. Iyon ang akala niya. Pero ang hindi niya alam ay matagal nang tapos ang kanyang papel sa larong ito. It's my game alone now. Whatever happens, I won't lose it. This is for him. This fight is for him.

"I'm sorry," he whispered.

Hindi pa rin ako kumibo.

Kumuyon ang mga kamao kong nakapatong sa aking hita nang makita ang mahigpit na yakap niya sa manibela. Gusto kong hawakan ang mga 'yon at pakalmahin. He's feeling it again. The pain of losing something he fought hard to get.

Hold on, baby. I got you.

"Hanap tayo ng store na bukas pa?" suhestyon ko.

Hindi siya nagtanong kung bakit pero hininto niya ang sasakyan sa isang 24/7 store. Nauna akong lumabas bago sumunod si Kael na agad na humawak sa akin. Hanggang sa pagkapasok namin sa store ay hindi sumunod si Rocky. He stayed in the car.

I'm shaking, too. Pakiramdam ko ay sobrang hina ko ngayon. I can't even make him feel better. My love is hurting and it hurts me, too.

Bahagya akong gumilid para ayusin sa likod ko ang brown na envelope. Curiosity is killing me but I can't open it here. Baka makita ni Rocky. Hindi ko alam kung ano ba ang gagawin ko pero alam kong kung ano man ito ay hindi ito maaaring malaman ni Rocky.

"J-Just tell him..." Napatingin ako sa kapatid ko. "Kuya Rocky is sad. You can make him happy again by telling him the truth, why take it away?"

Tumingin ako sa paligid at nang masigurong wala si Rocky ay mas lumapit ako sa kapatid ko.

"Can you do Ate Mads a favor, please?"

"Not to tell Kuya Rocky that you found something? You know me, Ate Mads. I don't meddle in someone else's business. But-"

"Please?" I pleaded. "Just this time."

Wala rin itong nagawa kung hindi ang sumang-ayon.

Dumiretso ako sa mga drinks at kumuha ng mga beer. I want to be wasted tonight. I just want to forget how it feels to have this kind of pain inside. Hindi naman siguro ako pipigilan ni Papa dahil minsan lang ito.

It's just I'm afraid... I might lose him any moment. I don't want to regret this day.

Hinanap ko ang kapatid ko nang matapos akong makakuha ng mga inumin na nakalalasing. Natanaw ko ito, tumatakbo palapit sa akin bitbit ang iba't ibang junk food na kinuha niya. Todo ngiti pa ito sa akin.

"May pera ka ba?" tanong ko sa kanya.

"Ate Mads..." Binigyan niya ako ng makahulugang tingin.

"You said blackmailing is never good?" I teased him.

Kinuha ko sa kanya ang mga hawak niya.

"It's not blackmailing. It's returning the favor."

Napailing na lang ako. Dumiretso na kami sa counter at ipinatong doon lahat ng pinamili namin. Kakapa pa lang sana ako sa bulsa para kumuha ng pera nang maunahan na ako ni Rocky. Naglapag ito ng pera sa counter nang hindi nagsasalita.

Bahagya akong gumilid dahil baka mabangga niya ang likod ko at mapansin ang itinatago ko roon.

Napasinghap ako. He smoked. Amoy na amoy ko sa kanya ang usok kahit na nagpabango ito.