Onu gördüğümde avuçlarımda teri, kalbimde ateşi hissettiğim biri vardı. Öyle uzaktan, öyle gizli ve saklanarak seyrettiğim biri, yüreğimin bakmaktan bıkmayacağı bir manzaraydı.
Adı, Buvan'dı.
Buvan Syeul.
Okulun sessiz çocuklarındandı. Çoğu kişinin ilgisini çekmesede beni çoktan kendinin yapmıştı. Her şey otobüs durağında kulaklıklarını takmış, siyah kapüşonunu kafasına geçirmiş bir şekilde gözlerini yuman o adamı izlememle başlamıştı.
Ayağının dibine kıvrılan kedinin başını şefkatle okşayışı ve gülümseyişiyle bana o yağmurlu günde bahar esintisini hissettirmişti. O güne kadar okulumuzda olduğunu bile bilmiyordum. Ta ki, onunla aynı otobüse binip aynı yerde durduğumuzu fark edene dek.
O kadar kızmıştım ki kendime...
Onu nasıl bu zamana kadar fark etmezdim? Nasıl?
Çok araştırmıştım fakat elime adı ve soyadı dışında hiçbir bilgi gelmemişti. Sosyal hesapları yoktu, otobüse biniyordu fakat indiği yer benden sonraydı. Onunla ilgili her şeyi merak edip ona adım atmak adına indiği yerde inme düşüncesi zihnimi kaplarken bir anda anonim bir kullanıcıdan mesaj almıştım.
Ve birkaç günlüğüne zamanı durdurmuştum.
Ama sonunda ona birini sevdiğimi söyleme kararı almamın tek nedeni onu kendime alıştırmadan, onu kırmadan iletişimi kesmekti. Her şey bu kadardı.
Umarım da her şey yolunda giderdi.
"Seninki geliyor."
Bakışlarım sınıfın kapısına kaydı. Onunla aynı sınıftaydık. Aynı dersleri görüyor ve bazen bakışlarımız kısa süreliğine de olsa kesişiyordu. Fakat hepsi bununla sınırlıydı. Hiç konuşmamıştık ki o zaten bu sınıftaki kimseyle konuşmuyordu.
Bilmiyorum, böylesi sessiz birine nasıl bağlandım inanın bilmiyorum.
"Benimki olduğundan haberi olmayan benimki." Diyerek düzelttim Lisa'yı.
Hemen yanımda oturuyordu Lisa ve okuldaki en yakın arkadaşımdı.
Omuz silkti. "İstesen öğrenir."
"İstesem öğrenir ama sever mi?"
Omuzlarım çöktü.
"Şu anonimi naptın peki?"
"Bilmem, ona başkasını sevdiğimi söyleyince yazmadı. Sonuç olarak, onu kendimden uzaklaştırdım."
Başını salladı.
Bu sırada, tam da bu cümlemin üzerine telefonum titrerken Lisa'nın da gözleri kısılmıştı.
Bakışlarım gelen mesaja kayarken sessiz bir yutkunuş geçti boğazımdan.
Bilinmeyen numara: Kimi seviyorsun, bilmiyorum. Ama bu senden vazgeçmem için geçerli bir sebep değil Chae Young.
Bilinmeyen numara: çünkü, bilirsin. Vazgeçmek için önce kavuşmak gerek.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölümleri geç yazdığım için kusura bakmayın. Umarım bu hikaye de ilginizi çekmiştir.
Görüşlerinizi yorum olarak bırakırsanız mutlu olurum.
