Adelaide: Today For Tomorrow

Chapter 5

Chapter 5

We're now on the road just a few miles from the house.

Selena turned to the other way, hindi ko alam kung saan iyon patungo pero itinigil nya ang sasakyan. We are surrounded with trees now.

"Twenty minutes, Phoenix." Selena said while looking outside the windows, eyeing for possible changers lurking behind those trees.

Hindi ko nakuha kung anong ibig sabihin ni Selena kaya napatingin ako kay Phoenix.

He's now watching me, grinning. Kumunot ang noo ko.

"Come on, Aide." Tawag ni Phoenix sa akin sabay baba.

What? I whispered to myself pero sumunod rin kay Phoenix dala ang espada ko. Bago ko pa maisara ang pinto ng sasakyan ay nagsalita si Phoenix.

"Hindi iyan ang gagamitin mo." Nakangising sabi nya bago ako nilagpasan at binuksan ang likod ng truck.

Nanlaki ang mata ko. He took a rifle the same with the one hanged on his body. It's a M4 Carbine rifle. Well, that's what he told me before. He handed it to me, nalaglag ang panga ko. Ito ang gagamitin ko.

He chortled while staring on my face.

"You need to train everyday. I've seen you panting over an easy work. It's not good." Aniya.

Sumimangot ako but he's actually right.

He already taught me how to use a rifle. Pero ang isang to ay ngayon ko pa lang magagamit.

"Twenty minutes, guys. Hunt twenty meters away from here if you don't want changers hanging around the car while I wait for you! Sigaw ni Selena mula sa loob ng sasakyan.

Hindi ko namalayang ilang metro na pala ang layo ni Phoenix sa akin kaya tumakbo ako at hinabol sya. He's holding his rifle now. Bumuga ako ng malalim na hininga nang makasabay na ako sa kanya.

Tinignan nya ako. Nginitian ko sya. "Thanks."

"We'll do this everyday until you won't waste a single shell anymore." He replied.

I'm starting to like this side of Phoenix.

Thunderous gunshots rang through the air. Halos mabingi na ako pero naririnig ko pa rin ang mga ungol ng changers mula sa paligid. There are at least a dozen of them lurking in the woods. I bet they lived in those houses in the middle of the woods, several meters away from here.

Gusto ko ng humingi ng tulong kay Phoenix pero nakasandal lamang sya sa puno. Tinitignan ako.

Ilang metro ang layo namin mula sa sasakyan pero alam kong naririnig kami ni Selena. Huminga ako ng malalim. Tatlong basyo ng bala ang nahulog sa paanan ko. Some of the changers are decomposing since it's been a week already after the outbreak but there are some of them na makakaya pa ng sikmura ko. Their lurid skin reminded me of the day where everything around seems like a tinderbox. Naaawa ako sa kanila. Biktima lang kaming lahat dito.

Biktima ng hindi ko alam na dahilan.

A tear fell from my eye after the last shell fell to the ground.

Sampung changer ang nakikita kong nakadapa ilang metro ang layo sa akin. Ang iba ay mga apat na metro lamang. Hindi na sila gumagalaw. Ang isang babaeng changer na una kong napatay ay may nakatali pa sa kanyang kaliwang binti. Siguro'y tinalian sya ng kanyang pamilya bago pa sya lumala.

"Fifteen bullets for ten changers. Not bad." Puna ni Phoenix.

Mabilis kong pinahiran ang luha ko at agad na binigyan sya ng ngiti.