Esqueza Series 1: Marrying The Billionaire

Chapter 15

"What. The. Fuck. Are. You. Doing?"

Nagsitayuan ang mga balahibo ko sa katawan. Of course, I knew when he was really mad. He was my boss. Alam ko kapag iritado siya at alam ko rin kapag galit siya. Sino bang hindi magagalit sa ginawa ko? I popped up out of nowhere.

I bit my lip. "Z-Zeus, may nakalimutan lang kasi ako sabihin sa'yo that's why I came here..."

Hinila niya ako upang mapaharap sakanya nang tuluyan. Lalong dumiin ang pagkakahawak ni Zeus sa braso ko.

"Paano mo nalaman na andito ako. Huh? Are you a member? Hindi lahat nakakapasok ng basta-basta dito," he pointed out. "Unless... Someone from my family betrayed me."

Nasaan ba kasi si Zoey? Akala ko ba she got my back? Bakit tila multo na naglaho siya kung kailan kailangan ko na siya?!

"N-no one betrayed you!" sagot ko. Napansin ko rin na napahinto ang mga nagluluto at pinapanood ang makapigil paghinga namin komprotansyon. "We're just trying to help you and save you from her. She's no good for you, Zeus."

Mas lalong nagdilim ang kanyang aura at tumawa siya ng mapakla sa kagagahan sinasabi ko. "Who are you to tell me that? When my family only paid you to get stuck with me?"

Napahinto ako sa sinabi niya. Okay, sobra na itong mokong na ito, ha? Masakit na mga sinasabi niya. Kung iyakin lang ako, naluha na ako ngayon. Truth hurts naman kasi talaga. Bakit? Ano bang masama sa nagpabayad ako kung para sa pamilya ko rin naman ito kaya ko ginagawa ito. Sabihin na natin, oo, para rin naman sa akin ngunit slight lang naman. Hindi ako ganoon ka-selfish.

"Mapanakit kana, ha," sabi ko sakanya. "Ikaw lang naman inaalala nila tapos ikaw pa ang galit diyan!" pagdadahilan ko. "Paano kapag may nangyari sa'yo? Lahat sila nag-aalala sa'yo, Zeus."

"You saw her?" Inilapit niya pa ako nang tuluyan sakanya. His gorgeous mad eyes staring at me. "Does she looks like a threat to you?"

Napatikom ako ng bibig dahil hindi naman talaga. Mas mukha pa nga akong manloloob ng bahay kaysa sa babaeng iyon. She seemed harmless, too. Now I'm hating myself as to why I'm acting this way.

"H-hindi... Pero---"

"Just go home, Alzera," bulong niya sa akin. "Pinagbigyan ko ang mga magulang ko sa gusto nila but it doesn't mean I can't do what I want. If you really care for me like what you're saying, you'll let me be with her tonight."

Para naman akong sinampal ng katotohanan. Labas na labas ang katotohanan na pinipilit ko ang sarili ko sa taong hindi naman ako bet.

"O-okay," pumiyok ang boses ko.

Hindi ko narin nahanap ang lakas ng loob ko kanina na magpunta dito. Ang sabi naman kasi ni Zoey siya ang bahala sa lahat. Pero wala sa plano ko na makipag-usap sa kapatid niya ng seryoso.

Nagbago ang ekspresyon ng kanyang mukha nang makita niyang nangingilid ang luha ko sa mata. Nag-iwas ako ng tingin dahil bigla akong nahiya sa nagawa ko.

"Let's talk tomorrow," he said like a businessman. "Go home now. Call Zeno para sunduin ka dito."

"Okay, pasensya na, Zeus..."

Pagkatapos noon'y tunalikod na ako at nagtatakbo palabas ng building. Ni hindi ko magawang tingnan ang mga taong lumiligon sa akin dahil sa nagawa kong katangahan. I thought I'm smart enough but then he made me do irrational decision. Nakakabobong tunay nga talaga kapag nandito sa ganitong sitwasyon. Wala kang magawa kundi ngumawa nalang hanggang sa mawala ang sakit na iyong nadarama.

_____

"Bakla! Ang sakit-sakit padin sa ikabuturan ng aking kalooban!"

Ilan araw na ata akong nag-iinom pagkatapos ng trabaho. I tried my best not to have any contact with Zeus. Hindi rin naman niya ako kinakausap kaya hindi rin ako nage-effort na makipag komunikasyon sakanya. While Zoey that night, she said she bumped to someone she didn't expect, kailangan niya lang talagang i-confront iyong tao kaya bigla siya nawala. And Zeno... He changed like seasons... Bigla nalang siya nawala na parang bula at hindi rin nagpapakita ng ilan araw.