Bölüm 2

761 29 3
                                    

Sabah uyanıp hazırlandım ve okula gittim. Her zamanki gibi sıkıcı bir sabah yaşıyordum. Öğlen kantine gittim ve boş bir masaya oturdum.

Birden Akın geldi ve karşıma geçip ellerini masaya koydu "Çıkışta benimle geleceksin." dedi ve gidiyordu ama onu durdurdum. "Gerek yok ben kendi başımın çaresize bakarım" dedim. Birden sandalyeyi çekip masaya oturdu.

"Bak Sarışın sana meraklı değilim ama Volkan Amca seni bana emanet etti ve sen de yardıma ihtiyacı olan bir kız çocuğusun. Bu yüzden bu hafta boyunca yanımda olacaksın ve ben sana yardım edeceğim" dedi bende gözlerimi devirdim.

"Küçük kız çocuğu" dedim ve güldüm. "Sana baktığımda küçük bir kız çocuğu görüyorum" dedi ve tekrardan ayağı kalktı bende arkasında duyabileceği bir sesle "Sen bana bakıyorsun ama sende herkes gibi beni göremiyorsun" dedim ona ve gidişini izledim.

Saat dörtte okul bitti ve kapıda duran Akının arabasının yanına gidip Akını bekledim. Arkadaşlarıyla vedalaşıp yanıma geldi ve kapıyı açtı. Evlerine gidene kadar hiç konuşmadık. Vardığımızda Aslı teyze kapıyı açtı. Bana sarıldı ve "hoşgeldin kızım" dedi içeri geçtik ve Akın direk odasına gitti.

"İremcim sana misafir odasını hazırlattım bavulunu da annenler bıraktı odanda hepsi."dedi ve çalışma odasına gitti. Bende mutfağa gittim. Akını gördüm kendine tost yaparken. Onu izlemeye başladım. Damarlı elleriyle bıçağı çekmeceden aldı ve peynirleri kesti. Yüzünde düşünceli bir ifade vardı. Badem elması belirgindi. Kasları sıkıydı.

Beni fark edince "tost ister misin" diye sordu bende "hayır" dedim ve su alıp çıktım mutfaktan. Akşam yemeğine kadar odamdaydım. Akşam yemeğinde de Kerem amca ve Aslı teyze bana sorular sormuştu ve beni rahat ettirmeye çalışmışlardı.

Yemekten sonra saat sekiz buçuk gibi birden odama biri daldı. Tabiki bu kişi Akındı. Elinde basketbol topu vardı.

Giymiş kapıma yaslanıyordu

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Giymiş kapıma yaslanıyordu. "Oynayacak kimse bulamadım. Benimle oynamaya gelsene" diye sordu bana bende önce şaşırıp baktım sonra "nerede oynayacağız" diye sordum evin içinde değil heralde

"sitenin girişinde basketbol sahası var"

Burası güvenlikle korunuyordu ve içeri herkesi almıyorlardı ve sitenin içinde her şey vardı neredeyse.

"Tamam" dedim nasıl olsa bir hafta burada hayat sıkıcı sıkıcı geçmezdi. "Hazırlan kapıdayım" dedi ve çıktı. Bende bavulumun içinden bişeyler çıkarıp giydim.

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Buz kraliçesi Where stories live. Discover now