🔞 SHORT NOVELS 🔞

🔞ប្អូនថ្លៃ🔞 (2/2)

"ចេញទៅ ចេញឱ្យឆ្ងាយពីខ្ញុំទៅចាត់ទុកថាយើងទាំងពីរមិនដែលមានទំនាក់ទំនងអ្វីនឹងគ្នាទៅចុះ ហើយពេលនេះចាត់ថាយើងត្រឹមតែជា អឹម"ថេយ៉ុង មិនទាន់ួាំងបាននិយាយចប់ស្រួលបួលផងក៏ត្រូវបបូរមាត់របស់រាងក្រាស់ឱនទម្លាក់ទៅលើបបីរមាត់របស់គេយ៉ាងកម្រោលហើយក៏ច្បូតប្រឡែងលេងជាមួយគ្នារហូតដល់អ្នកម្ខាងទៀតអស់ខ្យល់ទើបព្រមដកចេញមកវិញ
" ផាច់ ហេតុអ្វីធ្វើបែបនេះបើមានអ្នកមកឃើញគេគិតយ៉ាងមិចមិនគិតខ្លះទេហេស៎បងអាយុ២៥ឆ្នាំហើយណាមិនមែនក្មេង៥ឆ្នាំទេ ហឹកៗ"ថេយ៉ុង ក្រោយមានសេរីភាពទះនាយមួយកំភ្លៀងហើយក៏ស្រែកថាឱ្យខ្លាំងៗទាំងទឹកភ្នែករហាម
"បងប្រាប់ហើយថាបងមិនខ្វល់ទេចង់អ្នកពាថាអីក៏បងមិនខ្វល់ពួកយើងស្រឡាញ់គ្នាហេតុអ្វីចាំបាច់ខ្វល់ពីអ្នកដទៃដែរ"ជុងហ្គុក
"ប៉ុន្តែអ្នកដែលបងនិយាយនោះជាបងស្រីបង្កើតរបស់អូនណា"ថេយ៉ុង
"តែបងស្រឡាញ់អូន"ជុងហ្គុក
"តែបងភ្ជាប់ពាក្យជាមួយបងស្រីអូនរួចហើ អឹម"ដោយទ្រាំស្តាប់ពាក្យគេនិយាយតទៀតលែងបានជុងហ្គូកក៏ឱនទៅគ្រប់គ្រងលើបបូរមាត់នោះម្តងទៀតប៉ុន្តែមិនមែនបែបធម្មតាដូចពេលមុនទេគឺបែរោលរាលតែម្តងដំបូងមិនមានការយល់ស្របនោះទេប៉ុន្តែដោយសារតែកាយវិការដ៏ស្ទាត់ជំនាញរបស់គេបានធ្វើឱ្យនាងតូចទន់ខ្លួនបន្តិចម្តងៗរហូតដល់ព្រមទទួលយកស្នាមថើបមួយនេះហើយក៏លើកដៃតោងក៏របស់គេវិញចំណែកឯអ្នកម្ខាងទៀតគ្រាន់តែបានគេយល់ព្រមភ្លាមក៏ប្តូរទិសដភព៏បបូរមាត់បង្អូសមកដល់កញ្ចឹងកថើបរហូតដល់មានស្នាមជាដុំៗទើបព្រមងើបមុខចេញមកវិញហើយសម្លឹងមើលអ្នកដែលនៅក្រោមទ្រូងឃើញថាពេលនេះមុខរបស់គេឡើងក្រហមដោយសារតែចំណង់តណ្ហាកំពុងតែចូលវាយលុកពេញទីហើយ
"ពួកយើងធ្វើវាទៅ"ជុងហ្គុក មិនមានការឆ្លើយតបតែជំនួសមកវិញដោយការងក់ក្បាលយល់ព្រមទោះបីជាពេលនេះចង់បដិសេធក៏មិនបានដែរព្រោះពេលនេះគេត្រូវការនាយដើម្បីឱ្យមកបំពេញត្រងចំណុចខ្វះខាតរបស់គេខ្លាំងណាស់ ចំណែកឯអ្នកដែលសួរនោះគ្រាន់តែទួលបានការយល់ព្រមភ្លាមក៏ចាត់ការប្រតិបត្តិការបន្តរួចហើយក៏ចាត់ការសម្លៀបំពាក់របស់ខ្លួនឯងនិងអ្នកម្ខាងទៀតរហូតដល់អស់បង្ហាញឱ្យឃើញរាងកាយអាក្រាតទាំងពីរកំពុងតែពពាក់ពពួនគ្នានៅក្បែរទ្វារបន្ទប់ទឹកយ៉ាងរោលរាលស្ទើរតែក្លាយជាខ្លួនតែមួយទៅហើយ
"អូនស្អាតណាស់ដឹងទេ"ជុងហ្គុក មិននិយាយតែមាត់ប៉ុន្តែភ្នែកនៅតាមសម្លឹងមើលអ្នកដែលមានកម្ពស់ទាបជាងខ្លួននោះពីក្បាលរហូលដល់ចុងជើងដល់ថ្នាក់ធ្វើឱ្យអ្នកដែលត្រូវគេមើលនោះក្រហមពេញរាងកាយទៅហើយដោយសារតែអៀនផងនិងចំណង់នៃតណ្ហាផងពិតជាដុតរោលនាយខ្លាំងណាស់
"មើលអីឆាប់ងាកចេញទៅ"ដោយទ្រាំនឹងក្រសែភ្នែកដែលមើលមកគេខ្លាំងពេកថេយ៉ុងក៏និយាយឡើង ប៉ុន្តែមិនបានផលនោះទេគឺនាយនៅសម្លឹងជាប់រហូតបានមួយសន្ទុះទើបដកភ្នែកចេញវិញហើយឱនទៅបឺតមាត់ថេយ៉ុងទាំងកម្រោលនិងរោលរាលហើយក៏បង្អូសមកដល់កញ្ចឹងកបង្កើតជាស្នាមពីលើបន្ថែមមួយជាន់ទៀតហើយក៏បន្ទន់ជង្គង់បន្តិចទៅបង្អូសទៅដល់នំប៉ាវពីរដុំធំៗដែលនៅជាប់នឹងដើមទ្រូងងរបស់នាងបឺតផងច្របាច់ផងរហូតដល់ស្លេកពីម្ខាងទៅម្ខាង ចំណែកឯអ្នកដែលត្រូវគេប្រព្រឹត្តរឿងទាំងនេះទៅលើគឺមិនបានប្រកែកអ្វីដែរមានតែពើងទៅឱ្យបន្ថែមទៀតឯដៃវិញកាន់សក់នាយឡើងជាប់ព្រោះដើម្បីទប់ភាពស្រើបស្រាលដែលនាយបានផ្តល់ឱ្យ
"អឺស បងនៅធ្វើបែបនេះយូរទៀតទេអូនពិបាកទ្រាំណាស់ដឹងទេ"ថេយ៉ុង ពោលឡើងទាំងសម្លេងស្អកៗស្ដាប់មិនចង់បានព្រោះពេលនេះភ្លើងតណ្ហាកំពុងតែដុតរោលលើខ្លួនប្រាណរបស់គេសឹងតែគ្រប់កន្លែងទៅហើយ
"ទ្រាំបន្តិចទៅអូនសម្លាញ់"ជុងហ្គុកនិយាយហើយក៏បន្តប្រើមាត់ថើបបង្អូសចុះមកក្រោមម្តងបន្តិចៗអូសកាត់ក្បាលពោះរាបស្មើឱ្យមានស្នាមជាដុំហើយក៏ហួសទៅទៅដល់តំបន់ផ្សារភ្ជាបគ្នារវាងប្រុសនិងស្រីរួចក៏ចាប់ញែកជើងអ្នកដែលឈរទប់ខ្លួនបានដោសារជញ្ជាំងនោះញែកចេញពីគ្នាបន្តិចហើយទើបលុតជង្គង់របស់ខ្លួនទៅនឹងឥដ្ឋការ៉ូដើម្បីឱ្យងាយស្រួលក្នុងការប្រតិបត្តិការហើយក៏ឱនទៅថែលថើបត្រង់ចំណុចនោះយ៉ាងជក់ចិត្តនិងចាំបឺតយកនូវលំអងផ្កាដែលកំពុងតែរៀបនឹចេញពីស្រទាប់ផ្កានោះយកមកដាក់ក្នុងមាត់ខ្លះនិងលាបនៅត្រង់កន្លែងនឹងខ្លះ(សម្មាទោសគ្មានចេតនាទេតិចថាអ្នកសរសេររោគចិត្តអីទៅអត់ទេណាគ្រាន់តែជិត😂🤤)
"អ្ហា~~ជុងហ្គុកឈឺ អ្ហឹក ឈឺណាស់ដកចេញទៅ"ថេយ៉ុងស្រែកឡើងទាំងទឹកភ្នែករហាមនៅពេលដែលដឹងដល់របស់អ្វីម្យ៉ាងកំពុងតែលូនចូលទៅក្នុងរន្ធនៃតំបន់ផ្សារភ្ជាប់របស់គេនោះ
"ទ្រាំបន្តិចទៅអូនសម្លាញ់អូនពិតជាតឹងណែនខ្លាំងណាស់នេះសូម្បីតែដៃរបស់បងអូនរឹទ្ធបងខ្លាំងថ្នាក់នេះហើយចុះទម្រាំតែរបស់ពិតនោះ កុំយំអីណាសឺតៗ ហឹម"ជុងហ្គុក និយាយហើយក៏ងើបឱនទៅថើបថ្ពាល់ទាំងសងខាងផ្តិតយកទឹកភ្នែកចេញពីថ្ពាល់ឱ្យអស់រួចទើបឱនទៅថើបមាត់ដើម្បីបន្លប់ការឈឺចាប់ទាំងនោះចេញឱ្យអស់ចំណែកឯដៃម្ខាងរបស់នាយនៅវាយលុកដកចេញដកចូលនៅកន្លែងនោះដដែលហើយដៃម្ខាងទៀតប្រឡែងលេងជាមួយនឹងនំប៉ាវធំៗទាំងពីរបស់នាងយ៉ាងជក់ចិត្ត
"បងដាក់ចូលហើយណា"ជុងហ្គុក ដោយឃើញថាអ្នកម្ខាងទៀតហាក់ធូរស្រាលបន្តិចហើយទើបនិយាយឡើងចំណែកឯអ្នកម្ខាងទៀតក៏មិនបានប្រកែកធ្វើឱ្យនាយប្រញាប់ញែកជើងទាំងពីររបស់នាងឱ្យធំជាងមុនដើម្បីងាយស្រួលក្នុងការឱ្យកូនប្រុសរបស់នាយចូលទៅសម្ងំក្នុងខ្លួនរបស់នាងហើយក៏បុកចូលទៅមួយទំហឹងតែម្តងធ្វើឱ្យអ្នកដែលត្រូវគេបុកបញ្ចូលទៅមុននេះឈឺយ៉ាងខ្លាំងបញ្ចេញទឹកភ្នែកមកដូចទឹកទន្លេប៉ុន្តែស្រែកមិនបានព្រោះពេលនេះមាត់របស់គេកំពុកតែត្រូវមាត់របស់នាយគ្រប់គ្រងបាត់ទៅហើយ
"ជុង ហឹក ឈឺណាស់ ហឹក អឺសៗ ឈឺណាស់ដកចេញបាទេ"ថេយ៉ុង និយាយទាំងទឹក្នែករួមជាមួយនឹងសម្លេងថ្ងូរមកផងដែរ
"មិនបានទេមកដល់ដំណាក់កាលនេះហើយបើដកចេញអូននឹងឈឺជាងមុនទៅទៀត"ជុងហ្គុក និយាយដោយពាក្យសម្តីលួងលោមហើយក៏ចាប់ដៃនាងឱ្យឱបស្មាគេឱ្យជាប់ចំណែកជើងក៏ដូចគ្នាទាញមកពាក់លើចង្កេះរបស់នាយយ៉ាងស្និទ្ធស្នាលឯដៃដ៏រពឹសរបស់នាយក៏មិនស្ងៀមដែរគឺរាវពេញនឹងហើយថែមទាំងច្របាច់គូទដ៏ទាក់ទាញនោះទៀតរីឯមាត់ដ៏បុិនប្រសព្វនោះវិញក៏មិនទៅណាឆ្ងាយពីដើទ្រូងទ្រលុកទ្រលុននោះដែរគឺនៅបឺតជញ្ជក់ដូចកូនបៅដោះម្តាយចឹងឡើងស្លេកពីម្ខាងទៅម្ខាងហើយប៉ុន្តែចង្កេះរបស់នាយគឺមិនទាន់កម្រើកនោះទេព្រោះចាំឱ្យគេសុាំនឹងវាសិន
"បងធ្វើហើយណា"ជុងហ្គុក ដោយឃើញថាថេយ៉ុងដូចជាសុាំហើយទើបសួរ
"អឹម"គ្រាន់តែទួលបានការអនុញ្ញាតភ្លាមជុងហ្គុកមិនចាំយូរចាប់ផ្តើមដោលចង្កោះយកតែម្តង
"អឹសៗៗៗ អាស៎ៗៗជុង អឹសឈឺតិចៗបានទេ"
"ហៅបងថាប្តីសម្លាញ់សិនមកបងនឹងថ្នម"
"តែ~ អឹសៗៗក ក៏បានដែរ អឹសប្តី អឹស ប្តីសម្លាញ់អឹសៗៗ"គ្រាន់តែឮពាក្យ តែ ភ្លាមជុងហ្គុកចាប់ផ្តើមសម្រុកយកតែម្តងធ្វើឱ្យថេយ៉ុងមិនអាចប្រកែកបានគឺមានតែព្រមហើយនឹងព្រមតែប៉ុណ្ណោះ ។ឯជុងហ្គុកវិញគ្រាន់តែឮពាក្យនឹងភ្លាមក៏បន្ថយបន្តិចទោះជាមិនចង់ក៏ដោយក៏ត្រូវតែព្រមព្រោះបាននិយាយចេញមករួចទៅហើយ
"អឺសៗៗៗៗៗ"
"ផ្លាប់ៗៗៗៗៗ" នៅក្នុងបន្ទប់ទាំងមូលពោរពេញទៅដោយសម្លេងថ្ងូរនិងសម្លេងសាច់ប៉ះសាច់របស់មនុស្សប្រុសស្រី២នាក់ដែលកំពុងតែបង្កាត់ភ្លើងស្នេហ៍ជាមួយគ្នានៅក្បែរបន្ទប់ទឹកយ៉ាងរោលរាល
"អឹស/អឹស"សម្លេងថ្ងូរបន្លឺឡើងព្រមគ្នានៅពេលដែលជុងហ្គុកដល់គោលដៅបញ្ចេញទឹកសខាប់ៗបាញ់ចូលទៅក្នុងខ្លួលរបស់ថេយ៉ុងយ៉ាងច្រើនរហូតដល់ហៀរចេញមមកក្រៅទៀតប៉ុន្តែមិនទាន់ដក់របស់មានជីវិតរបស់នាយចេញពីចំណុចផ្សាភ្ជាប់របស់គេនោះទេ
"ពួកយើងធ្វើវាបន្តទៅ"និយាយរួចជុងហ្គុកពរថេយ៉ុងមកដាក់លើគ្រែម្តងហើយក៏បន្តប្រតិបត្តិការលើសឹងតែគ្រប់ក្បាច់គ្រប់កន្លែងរហូតដល់ថេយ៉ុងសន្លប់ទើបព្រមឈប់វាក៏ម៉ាង៤ទាបភ្លឺទៅហើយរួចនាយក៏បីថេយ៉ុងចូលទៅក្នុងបន្ទប់ទឹកដើម្បីសម្អាតខ្លួនរួចទើបយកគេមកគេងលើគ្រែជាមួយគ្នា
"បងនឹងទទួលខិសត្រូវចំពោះអូន ហើយមនិស្សតែម្នាក់គត់ដែលបងនឹងរៀបការជាមួយនោះក៏ជាអូនដែរ សឺត"ជុងហ្គុកនិយាយរួចក៏ថើបថ្ងាស់នាងមួយខ្សឺតទើបចូលគេងឱបគ្នារហូតដល់ព្រឹកទាំងមិនមានសម្លៀកបំពាក់អ្វីបិទបាំងទាំងអស់ក្រៅពីភួយមួយគ្របនៅពីលើខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះ