48

644 13 1
                                    

Chapter 48

What did he say?

Gulat akong tumingin sakanya, samantalang sya ay nakangiting nakatitig sa kalangitan ngunit malungkot ang mga mata.

"W-what did you say?" I composed myself because, I don't want him to know that I'm still affected by him.

"I said...I'm leaving" he said again....clearer and now looking at me with no emotion in his blue eyes.

"Why are y-you telling me this?" I ask and look away, I can't stand looking at his blue eyes.

"I don't know....I just felt that I need to tell you that" he said and just stare at my face, memorizing each part of it.

"Staring is rude...." I annoyingly said and look at him, he smirk and look away.

"Let's go....we need to eat I know you're hungry" he said and lend his hands.

I take it and let him pull me whenever he wants me to go. I don't know why I'm letting myself near him again but, it's just that my heart saying it.

Nakarating kami dito sa malaking restaurant dito sa Zambales, hindi ko na nakita ang name ng restaurant kasi kaagad akong hinila ni Timothy papasok.

Muntikan pa nga akong matapilok kung hindi lang nya ako nahawakan kaagad sa bewang. "Careful..." he seriously said. I rolled my eyes at him and didn't bother to talk to him.

It's your fault, you dumbass!

Pagkarating namin sa table for two ay kaagad nya akong pinaghila ng upuan, umupo nalang ako at tumingin sa paligiran. It's beautiful here huh?

"Do you like the place?" He ask, I turn my head before looking at him and nod, then look at the place again.

"I own this..." napalingon naman ako sakanya sa sinabi nya, kita ko namang nakangisi ito kaya sinamaan ko sya ng tingin.

"Why? I'm just saying that I own this" he said, teasing me.

Umirap nalang ako at umupo nalang ng maayos, mabuti nalang at dumating na ang waiter para iaabot ang menu.

"Sir Timothy ikaw po pala" masayang sabi ng waiter at yumuko unti para magbigay galang, ngumiti naman si Timothy dito at tumango.

Inabot saakin ng waiter ang menu ganun din kay Timothy, agad kong binuksan ang menu at napataas ang kilay ko ng makita ang mga pagkain na hindi ko kilala.

Naguguluhan pa din ako, habang si Timothy ay masayang sinasabi ang mga order nya sa waiter.

"Do you need help?" Nagulat ako dahil bigla-biglang nagsasalita itong nasa harapan ko.

Tumango ako at binaba ang menu. "I don't know what food is this" I said honestly, he chuckled and nod.

"It's fine, it's a natural filipino food. Dad suggest it" napatango nalang ako at hinayaan nalang sya na ang mag-order.

I didn't know that food, even if I'm filipino... well just half.


After a couple of minutes the food arrived, kaya naman napakunoot ang noo ko nang makakita ng kulay orange na sabaw.

"What's that?" I ask and pointed the soup.

Tinignan naman ni Timothy ang tinuturo ko "That's kare-kare, our best seller here" he said and smiled. I just nod and just started to eat.

The filipino food is delicious, I might get back here, when I'm not busy.

"Are you finish? Do you want any desserts?" He ask again, I just shook my head and remembered that I have a shoot tomorrow.

"No, thanks" I just said and smiled at him.

Paglabas namin sa restaurant ay naglakad lakad lang kami, It's so quiet between us.

"H-how are you?" He said. I hide my smile and keep my serious face when I look at him.

"I'm fine" I just said and look at the way again.

He sighed and held my hand

I look at him, confuse.

"What?" I ask

"You know that I'm leaving right?" He said, I look at his eyes and I see no emotion in it.

I nod.

"A-are y-you gonna stop m-me for l-leaving?" My forehead creased at his question, I heard pain,hope and fear on his question at me.

I don't know what to say....

Am I gonna stop him? Do I still love him?

"I-i don't know" I just said, his eyes are now watery, is he crying?

"Don't you love me?" He ask that made me stop and think again.

Why am I stopping myself to love him again? I don't know what's stopping me to say that I love him too.

Hindi ako sumagot kaya unting-unti lumuwag ang kapit nya saakin, ngumiti sya pero kitang-kita ko sa mga mata nya kung gaano sya nasasaktan.

Pagkabitaw nya saakin ay tumalikod na sya at nauna nang maglakad. "Let's go, I'm taking you home" he coldly said and walk away from me....leaving me here.


Pagkasakay ko palang sa sasakyan nya ay agad nya itong pinaandar. "Seatbelt" maikling sabi nya, kaya napatingin ako sa seatbelt ko at kaagad inayos yun.

Umiwas nalang ako ng tingin, dahil ramdam ko ang panlalamig nya saakin. I love you too okay?! I just don't know how to say it! Fuck!

Hindi ko alam habang nakatitig ako sa bintana ay nakatulog na pala ako.

Nagising lang ako nang maramdaman kong may humahaplos sa pisnge ko.

Nagmulat ako ng mata ko at nakita ko si Timothy na walang emosyon na hinahaplos ang pisnge ko. Napaayos ako ng upo kaya naman tinanggal nya ang kamay nya sa pisnge ko at umayos din ng upo.

Napatingin naman ako sa gilid ko at nakita kong nandito na ako sa tapat ng building ng condo namin ni Jessie.

Hindi ko alam ang sasabihin ko dahil hindi rin naman sya nagsasalita at nakatingin lang sa harap.

"Uhmmm" I try so utter a word but nothing came out. "Uhmmm...." I tried again, but fuck! What I'm gonna say to him?

Magsasalita pa sana ako nang maunahan nya naako.

"I'm leaving tomorrow......tomorrow morning 10 am" he said that made me stilled.

10am?! I have a photoshoot tomorrow!

Damn!

"Uhhh....Goodnight Mr. Sanchez" I just said and open the door and run to go inside the building.

Why am I even running?!

I stop running and look at Timothy's car.

Bumagsak ang balikat ko ng makitang wala na ito dito at nakaalis na. Malungkot akong tumaas papunta sa condo ko at nagpupunas ng luha.

"I'm sorry, If I can't tell you that I love you too...." I whispered and keep on crying.



~~~

Happy ending or not?

Anyways! 2 chapters to go and say goodbye to Timothy and Cassandra!!

Thank you for reading!


ᴋᴀsᴜᴍɪ ᴡʀɪᴛᴇs




I Love You, Sir (Professor Series 1)Where stories live. Discover now